Had De Prins een witwasvennootschap?

Deze week begint in Antwerpen het proces voor het hof van beroep in de zaakûSuperclub/KS. Een naam die vermoedelijk niet zal vallen, is die van Solupro. Jammer, want deze schermvennootschap heeft een mysterieus leven geleid.

Solupro is een in 1964 opgerichte slapende maatschappij, gevestigd in Luxemburg op het adres van de hoofdzetel van Ernst & Young ( E&Y) in het Groothertogdom. Solupro kwam in juni 1993 plots weer tot leven toen het Ierse Trustinvest verscheen. Deze maatschappij, met een kapitaal van welgeteld 2 pond, verhoogde het kapitaal van Solupro tot 1,12 miljoen euro (45 miljoen frank). Trustinvest is gevestigd op het adres van de Ierse hoofdzetel van E&Y. Trustinvest werd in november 1992 opgericht door nog een andere schermvennootschap, de nv Solva, die haar zetel in Luxemburg heeft op het adres van _ jawel _ E&Y.

Solva werd opgericht in mei 1992. In die periode waren De Prins en zijn vroegere vrienden hun laatst bekende Belgische activiteiten aan het opdoeken. De bestuurders van deze maatschappijen zijn boekhouders van E&Y, die alleen al in Ierland bestuurder van honderden nepvennootschappen zijn.

Na de kapitaalverhoging bleef het even rustig rond Solupro, maar daar kwam in 1994 weer verandering in. Er dook een anonieme investeerder op die via een obligatielening 9,17 miljoen euro (370 miljoen frank) op de rekening van Solupro stortte. Het uitschrijven en opnemen van dergelijke obligatieleningen is een van de klassieke Luxemburgse trucs om zwart geld wit te wassen. Het geld werd door Solupro vooral belegd in roerende waarden als obligaties en aandelen. Waarmee trouwens flink wat winst werd geboekt. Solupro is in wezen een beleggingsinstrument voor zwart geld.

Ook bij Trustinvest, de Ierse nepfirma die het kapitaal van Solupro verhoogde, vloeide flink wat geld heen en weer. Opmerkelijk is daarbij dat in de boeken van Trustinvest niets is terug te vinden van de 1,12 miljoen euro die de firma in 1993 investeerde in Solupro. Wel verschijnen ook hier mooie sommen van een eveneens anonieme financier die in vertrouwen, zonder borgstellingen, 12,3 miljoen euro (498 miljoen frank) leende aan Trustinvest. Waarna deze firma 12,284 miljoen euro (495,6 miljoen frank) doorleende naar een eveneens onbekende derde. De sommen die werden terugbetaald namen in 1996 plots sterk af.

Opvallend is voorts dat de aandeelhouder van Trustinvest, Solva, zijn jaarrekeningen voor de jaren 1993 tot en met 1996 pas in november 1998 goedkeurde. Tegen die tijd was Solva volgens het Luxemburgse handelsregister al opgedoekt. Of hoe bij E&Y spoken toch jaarrekeningen kunnen goedkeuren.

Maar nadat het gerecht tijdens zijn onderzoek rond Superclub op Solupro stootte en de naam tijdens enkele ondervragingen viel, zijn de vennootschappen verdwenen.

W.V.D.