Goedkoper op de beurs

Sinds e-Trends in september 1998 een dossier over de tradingsites op het Net publiceerde, is het landschap sterk veranderd. De tijd is dan ook rijp voor een nieuw overzicht. Er zijn sites bijgekomen en – nog interessanter – de makelaarslonen dalen.

Het kopen en verkopen van aandelen op Internet is waarschijnlijk één van de meest geavanceerde ontwikkelingen van de elektronische handel in België. Sinds het dossier in e-Trends van september 1998 zijn vier nieuwe tradingsites die op de Beurs van Brussel opereren, actief geworden. Ze deden hun intrede in navolging van de Bank voor Koophandel van Brussel (www.bcb.be), Leleux & Cie (www.leleux.be), Gestrabel (www.xantus.com), Fortis Bank Luxemburg (www.fortisbank.lu), Keytrade (www.keytrade.com) en Cera Bank (www.cera.be). De nieuwkomers zijn de Generale Bank (www.gbanking.be), Robeco Bank Luxemburg (www.robecobank.lu), BBL (www.bbl.be) en het beursbedrijf Moffarts, Rolin, Jacquemyns (www.dmrj.be). Bovendien worden in de komende weken ook de sites verwacht van Cortal en KBC-Securities. Terwijl het aanbod zich verruimt, kunnen we de nodige lessen trekken uit de bestaande sites voor beleggers die on line willen handelen.

Lagere lonen

Het eerste grote verschil in vergelijking met de situatie van enkele maanden geleden is de daling van de tarieven die de nieuwkomers toepassen. De laagste tarieven worden momenteel aangerekend door Gestrabel, met 0,1%. BBL volgt, met slechts 0,48% commissie (tegenover 0,8% op een order dat via een agentschap wordt geplaatst). Daarna komen Moffarts en (binnenkort) Cortal en KBC-Securities, met 0,5%. Toch moet men bij deze makelaarslonen ook rekening houden met de vaste kosten die soms op elk order worden aangerekend. Voor kleine orders (onder de 200.000 frank) zijn Cortal, KBC-Securities en Moffarts duidelijk het interessantst, maar alleen deze laatste site is reeds operationeel. Leleux blijkt vandaag relatief duur, vergeleken met sites die identiek dezelfde diensten aanbieden (zie tabel).

Het makelaarsloon van 0,1% van Gestrabel is pas van toepassing voor orders vanaf 1 miljoen frank, zodat transacties via deze tussenpersoon pas bij grotere orders interessant worden. Onthoud eveneens dat de Digipass (bedoeld om de transacties te beveiligen) betaald moet worden (4000 frank) en dat de toegang tot de site een maandabonnement vereist van 395 frank (basisversie) tot 1997 frank (pro-versie). Ook Keytrade, met een vaste commissie van 24,95 euro per order (1006 frank) is pas echt interessant voor beleggers die orders boven de 200.000 frank plaatsen, des te meer omdat het de vijf meest verhandelde posities op de markt factureert (1000 frank per maand), behalve als de klant meer dan tien transacties per maand uitvoert.

Welke site u kiest om uw beursorders af te handelen, hangt dus op de eerste plaats af van de samenstelling en de omvang van uw portefeuille. Een kleine portefeuille, met posities van 100.000 frank, heeft er geen enkel voordeel bij om discount brokers als Gestrabel of Keytrade te gebruiken. Omgekeerd heeft een grote portefeuille met gemiddelde posities van 500.000 frank en elke maand veel aan- en verkopen, wel degelijk belang bij het werken met één van beide discount brokers.

Rechtstreekse toegang

In juni 1998 gaf de site van de bank Leleux als eerste particulieren een rechtstreekse toegang tot de Beurs van Brussel, samen met de koersen in reële tijd en de vijf grootste stijgers en dalers op de markt. Die laatste informatie geeft een beeld van de diepte van de markt, waarbij men weet hoe groot de vraag naar de effecten op elk prijsniveau is – het is een essentieel element om met dezelfde wapens als de professionele traders te strijden.

De site van Leleux heeft intussen navolging gekregen. De meeste Belgische sites bieden vandaag rechtstreeks toegang tot de Brusselse beurs. Een rechtstreekse toegang impliceert dat een order meteen op de markt wordt geplaatst, zonder manuele interventie in de arbitragezaal van de bank of het beursbedrijf.

Toch bestaan er in België twee uitzonderingen: de Bank voor Koophandel van Brussel en Gestrabel. Deze laatste financiële instelling zegt dat ze geen rechtstreekse toegang geeft, omdat ze haar klanten de mogelijkheid wil bieden om via Internet (zeer) grote orders te plaatsen (meer dan 5 miljoen frank). Bovendien hoeft de klant slechts 25% van de som in contanten te hebben om zijn order te plaatsen. Door het feit dat hier niet in reële tijd wordt gewerkt, heeft de klant dus meer soepelheid bij het plaatsen van orders.

De meest rudimentaire sites zijn die van de Bank voor Koophandel van Brussel en de Cera Bank. De eerste is slechts een module voor het doorgeven van orders, met alleen wat financiële informatie. Geen reële tijd, geen meest verhandelde waarden, geen rechtstreekse toegang, geen on line-bevestiging. Het enige wat de site aantrekkelijk maakt, is de korting van 30% op het makelaarsloon. De site van de Cera Bank geeft wel rechtstreekse toegang, maar niet in reële tijd. Alleen de sluitingskoersen van de vorige dag zijn beschikbaar. Cera gaat ervan uit dat de klanten van de tradingsite vooral werknemers zijn die na de kantooruren orders plaatsen en dus geen behoefte hebben aan reële tijd. Voor de meer actieve klanten zal KBC binnenkort de tradingsite KBC-Securities opstarten.

Voor het overige zijn de verschillen tussen de sites klein. De twee andere grote banken (BBL en G-Bank) maken het, bijvoorbeeld, mogelijk rechtstreeks orders op de markt te plaatsen, maar geven geen meest verhandelde waarden en leveren geen bevestiging in reële tijd (alleen bij BBL).

De andere sites (van de beursfirma’s) lijken sterk op elkaar. Zowel Leleux als Moffarts, Keytrade en (binnenkort) Cortal en KBC-Securities hebben een volledig aanbod voor de op trading beluste belegger: de vijf meest verhandelde waarden (soms tegen betaling), rechtstreekse toegang, on line-bevestiging en koersen in reële tijd. Allemaal (behalve Keytrade) presenteren ze ook modules met financiële en beursinformatie. Moffarts, bijvoorbeeld, geeft elke dag toegang tot zijn beurskroniek met beleggingsadviezen. Binnenkort zullen de meeste sites ook systemen aanbieden die de belegger via zijn gsm of e-mail waarschuwen wanneer een drempelkoers bereikt is of een aandeel tijdens de sessie met een bepaald percentage stijgt of daalt. Gestrabel kende dat systeem al en Leleux heeft het onlangs ingevoerd. Ook Cortal wil zijn klanten in de loop van 1999 deze service leveren. Zulke functies zullen voortaan tot het basisaanbod van de tradingsites behoren.

Veiligheid

Inzake veiligheid van de sites zijn er drie tendensen: de Digipass, het wachtwoord en het al dan niet gebruiken van een diskette op de site. Elk systeem heeft zijn voordelen. De aanhangers van gecodeerde wachtwoorden beklemtonen dat het gebruik van een Digipass soms vrij veel tijd kost, zodat het voordeel van trading in reële tijd gedeeltelijk verloren gaat. De voorstanders van de Digipass antwoorden dat men met hun systeem in alle veiligheid om het even welke computer kan gebruiken, wat de mobiliteit vergroot. Geen van beide argumenten lijkt echt doorslaggevend.

Er bestaat ook onenigheid over het nut van een betaalsysteem met Proton- of chipkaart, zodra die technologie beschikbaar is. De voorstanders van mobiliteit wijzen erop dat men alleen een computer met een Protonterminal zou kunnen gebruiken, zodat men op verplaatsing de site minder gemakkelijk zou kunnen bereiken. De pleitbezorgers van de Protonkaart stellen dan weer dat het systeem een absolute veiligheid garandeert. De meningsverschillen over de huidige en toekomstige beveiliging van de sites is groot. Maar welk procédé men ook gebruikt, de Belgische systemen gebruiken codetechnieken die veel krachtiger zijn dan die van grote Amerikaanse discount brokers als E*Trade of Schwabb. Er is dus weinig reden tot ongerustheid. Het grootste risico op het vlak van de veiligheid van Internet is en blijft de particulier die zijn wachtwoorden aan kinderen of aan vrienden verklapt.

Op buitenlandse beurzen?

De Belgische tradingsites hebben vrijwel geen rechtstreekse verbindingen met de buitenlandse beurzen, alle beloften bij hun lancering ten spijt. Afgezien van Keytrade, dat rechtstreekse orders aanbiedt op de Amerikaanse beurzen (Nasdaq, Wall Street), is rechtstreekse toegang vrijwel overal onmogelijk. Keytrade heeft dankzij deze service een erg ruim cliënteel aangetrokken, met een duizendtal surfers. Twee op drie orders die via deze broker worden geplaatst, gaan naar de Amerikaanse beurzen, wat de belangstelling van particulieren voor internationale speculaties bewijst.

Verscheidene sites (G-Bank, Bank voor Koophandel van Brussel, Leleux) bieden de mogelijkheid om orders op buitenlandse beurzen te plaatsen. Ze worden echter altijd verwerkt in de arbitragezaal van de financiële tussenpersoon.

In de volgende maanden zullen de sites dus niet alleen trachten zich te onderscheiden op het vlak van de makelaarslonen, maar ook op dat van de rechtstreekse toegang tot de buitenlandse beurzen. Laten we echter niet te enthousiast zijn: de financiële instellingen beloofden al in juni 1998, toen de eerste tradingsites verschenen, dat ze binnenkort toegang tot de buitenlandse markten zouden aanbieden. Tot op heden beschikken de surfers echter over geen enkele internationale module, behalve deze van Keytrade. Tot in het begin van 1999 rechtvaardigden de banken en de beursfirma’s die achterstand door de grote inspanningen die hun informaticadiensten moesten doen voor de overgang naar de euro. Nu we al meer dan een trimester van 1999 achter de rug hebben, boet dat argument steeds meer aan waarde in.

Leleux & Cie zou opnieuw de eerste kunnen zijn die de stap zet. Vanaf 15 mei 1999 zal deze onafhankelijke Belgische broker, een grote innovator, lid op afstand ( remote member) worden van de Beurs van Parijs. Leleux zal dan rechtstreekse toegang bieden tot de Franse aandelen, met dezelfde tariefvoorwaarden en dezelfde diensten als voor de Belgische aandelen. Dit is een mijlpaal, want de andere banken en makelaars zullen waarschijnlijk volgen.

Merk ook op dat twee Luxemburgse tradingsites (Robeco Luxemburg en Fortis Luxemburg) noch rechtstreekse toegang tot de beurzen, noch koersen in reële tijd geven. Beide sites passen het principe van de Bank voor Koophandel van Brussel toe: de klant gebruikt een efficiënte module om orders te plaatsen, die dan naar de arbitragezaal van de bank gaan en daar door een professionele trader manueel worden verwerkt. Dit zijn dus geen sites voor intraday trading. Ze zijn veeleer bedoeld voor de privé-klanten van de Luxemburgse instellingen die op deze manier rustig vanuit België hun portefeuille kunnen beheren.

De volgende maanden beloven interessant te worden voor de Belgische tradingsites, ook al omdat de commerciële intrede van de grote Amerikaanse tradingsites voor de deur staat. België is voor hen nog een te kleine markt, maar de recente komst naar Frankrijk van E*Trade en Ameritrade (dat een bondgenootschap heeft gevormd met Cortal France) zou de Belgische financiële tussenpersonen aan het denken moeten zetten.

THIERRY BLASTE

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content