Geen milieupessimist

© GET

Toen Anuna De Wever nog niet was geboren, manifesteerde Gunter Pauli zich al als een soort milieugeweten. Als duurzaameidseconoom voedde hij het debat over de spanningen tussen economie, ecologie en klimaat. Hij leidde Ecover, dat biologisch afbreekbare schoonmaakmiddelen maakt.

Pauli is ook bekend van zijn boeken over de milieu-uitdagingen. Blauwe economie verkocht 1,4 miljoen exemplaren over de hele wereld. In zijn nieuwste werk, Zo slim als de natuur, toont Pauli aan dat de noden van op termijn 12 miljard mensen wel degelijk kunnen worden gelenigd op een duurzame manier.

Zijn stelling: het herstel van de schade aan de natuur is mogelijk en er kunnen miljoenen banen worden gecreëerd door anders naar ecosystemen te kijken, door de beschikbare ruimte en bronnen beter te benutten. Gunter Pauli onderscheidt twaalf trends in de transformatie van de economie en de samenleving, zoals van 2D naar 3D (een optimaler gebruik van grond, lucht en water) en van bescherming van de natuur naar vernieuwing van ecosystemen. Alleen het veiligstellen van de natuur is onvoldoende. Er is behoefte aan een ander productiemodel waarin bedrijven en beleidsmakers meer out of the box denken. Het is volgens hem ook een manier om de kloof tussen rijk en arm te overbruggen.

Gunter Pauli, Zo slim als de natuur, Pelckmans, 2019, 171 blz., 22,99 euro
Gunter Pauli, Zo slim als de natuur, Pelckmans, 2019, 171 blz., 22,99 euro

Het boek bevat originele voorbeelden. Zeewier is bijvoorbeeld een groeimarkt. Het kan dienen als biobrandstof, maar kan ook worden gebruikt in veevoer en meststof. Voorts kunnen wegwerpluiers worden verwerkt tot een soort van zwarte aarde om fruitbomen te laten groeien. Er zijn bedrijven die paddenstoelen kweken op koffiegruis. Dat doet de afvalberg slinken en de voedselproductie toenemen. Er kan volgens Pauli dus meer worden geproduceerd zonder de natuur aan te tasten. Het kan allemaal mits we slim omgaan met de ecosystemen. De man is geen milieupessimist. Hij maakt de vergelijking met kakkerlakken. Die overleven al miljoenen jaren door voedsel uit nieuwe vormen van afval te halen.

Wie Pauli afdoet als een utopist, een dagdromer of een naïeve wereldverbeteraar, weet na dit boek wel beter. De cases die hij aanhaalt zijn niet vergezocht, maar zeer toegankelijk en concreet. Het gaat niet om naïeve microprojecten, maar om een echte nieuwe industrie.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content