Gebakken lucht, maar dan van de goede soort

Een vliegend everzwijn, een zwevende pint of een fladderende smurf… Ook het Belgische bedrijfsleven lijkt de weg naar de luchtballon te hebben gevonden. Hoeveel kost het? En wat levert het op?

“Het Bestuur der Luchtvaart kan geen exacte cijfers geven,” zegt Philippe De Cock, voorzitter van de Koninklijke Belgische Ballonvaart Federatie, “maar naar schatting zijn er nu tussen de 250 en de 300 ballonvaarders en zowat 350 ballonnen in België.” Veel van de piloten – de meesten zijn deze week te zien in het Zwitserse Château-d’Oex, waar de 24ste Semaine de Ballons plaatsvindt – doen het nog altijd voor de sport of als bijverdienste. Toch zijn er ook een paar ballonvaarders bezig met het opzetten van professionele structuren.

Vaart in de sector

De pionier van dit nieuwe ‘beroep’ in ons land is ongetwijfeld Wim Verstraeten, zaakvoerder van Hot Air Balloon Promotions. Hij kwam uitgebreid in de pers toen hij, tot twee keer toe, tevergeefs non-stop rond de wereld poogde te vliegen met de Breitling Orbiter. Bij de derde poging, maar dan zonder Verstraeten, lukte het wel.

“Met twintig ballonnen zijn wij momenteel de grootste in België,” aldus Verstraeten. “Dit jaar komen er nog minstens twee nieuwe ballonnen bij. Brouwerij Alken-Maes heeft er een besteld waarmee we maar liefst negentien passagiers kunnen meenemen.”

Ook bij Luc Madou in Zomergem gaan de zaken goed. Hij kondigt alvast drie nieuwe ballonnen aan, wat zijn totaal op elf brengt. De nieuwkomers zijn Valcke (een plaatselijke KMO, actief in de wereld van sanitair, dakbedekking, bouwkunststoffen en centrale verwarming), Delhaize (met de nieuwe logo’s van AD en Proxy Delhaize) en ten slotte de al vermelde speciale ballon van Imperial Meat Products (Marcassou). De expansie heeft alvast grote gevolgen voor Madou, want hij is daardoor verplicht om te verhuizen. Voortaan opereert hij vanuit een nieuw gebouw op de terreinen van de vroegere wolkammerij Uneklo in Eeklo.

Het Belgische bedrijfsleven lijkt dus eindelijk de weg te hebben gevonden naar dit tot de verbeelding sprekende reclamemedium. “Een studie van het Centrum voor Informatie over de Media (CIM) heeft al jaren geleden aangetoond dat ballonreclame het ruimst mogelijke publiek bereikt,” stelt Verstraeten. “Een luchtballon die bijvoorbeeld vijftig vluchten per jaar maakt, wordt door 1 à 1,5 miljoen mensen opgemerkt.” Het is dan ook niet verwonderlijk dat de ballonvaart vooral wordt gebruikt door ondernemingen die zich onmiddellijk tot de particuliere consument richten: bouwbedrijven, financiële instellingen, drankproducenten…

Imperial Meat Products, intussen een dochter van het Amerikaanse beursgenoteerde Sara Lee Corporation, was een van de eerste bedrijven in België die reclame op een ballon voerden. Vandaag is Imperial al aan zijn vijfde exemplaar toe. Gedelegeerd bestuurder Paul Vandekerckhove: “Er zijn twee redenen waarom wij geloven in deze vorm van reclame. Vooreerst is er onze aanwezigheidspolitiek. Marcassou is een consumentenmerk en hoe meer wij worden gezien, hoe beter dat is. Daarnaast doen wij met onze ballonnen ook aan klantenbinding. Winkeliers die ooit met ons hebben meegevlogen, zullen daarna met nog meer overtuiging achter onze producten staan.”

Ook bij Brilcenter, een Vlaamse keten van 28 zelfstandige opticiens, komt er meteen een nieuwe ballon als de oude versleten is, verzekert gedelegeerd bestuurder Leo Smets: “Wat de impact op ons omzetcijfer is, valt moeilijk in te schatten. Maar het is een feit dat al onze winkels voor het initiatief gewonnen zijn.”

Goedkope vorm van reclame

Naast het zeer ruime doelpubliek ziet ballonvaarder Madou nog een andere belangrijke verklaring voor het recente succes. “Veel bedrijfsleiders krijgen bijna wekelijks een uitnodiging om een sportwedstrijd bij te wonen in de loge. Sommigen zijn dat zo moe dat ze op den duur hun knecht sturen. Als je zakenlui evenwel de kans biedt om mee te vliegen met een luchtballon, dan zullen ze die niet vlug laten schieten. Temeer omdat ze hier ook vrouw en kinderen kunnen meebrengen.”

Zodra Madou een nieuwe sponsor aan de haak heeft geslagen, laat hij een nieuwe ballon maken. Met die sponsor sluit hij een contract af met een looptijd van vier jaar, waarbij die de ballon in driemaandelijkse schijven kan afbetalen. Met een jaarlijks budget van zowat 15.000 euro kunnen bedrijven al een ballon in de lucht houden. “Voor Brilcenter maakt de ballon nauwelijks anderhalf procent van het totale reclamebudget uit,” zegt Smets. Bovendien ziet men wel vaker dat twee (of meerdere) kleinere sponsors eenzelfde ballon delen. In België zijn er dat zo’n tiental.

Weg van de kerktoren

Eens een bedrijf voor een ballon heeft geopteerd, is het zaak dat die zoveel mogelijk in de lucht hangt. Madou zit al bijna twintig jaar in het vak en weet wat zijn sponsors van hem verlangen. Hij is als het ware het verlengstuk van de marketingafdeling. Hij staat er dan ook op dat alle leden van het team – Madou kan een beroep doen op meer dan zestig helpers – dezelfde kledij dragen en dat al het materieel piekfijn in orde is.

Ook aan de piloten worden hoge eisen gesteld. Het is vanzelfsprekend dat die veilig en volgens de regels moeten vliegen (er is in België nog nooit een dodelijk ongeval gebeurd met een commerciële luchtballon). “De tijd dat men om de meteorologische toestand te kennen even in de lucht keek, is definitief voorbij,” zo luidt het in de sector. Maar dat is niet het enige. De piloten moeten ook entertainers zijn. Zij moeten hun passagiers een aangename dag bezorgen. Zowel Luc Madou als zijn twee zonen hebben een brevet om een ballon te besturen. Daarnaast doen zij een beroep op zeven zelfstandige piloten.

“Wij zijn geen kerktorenvaarders,” stelt Madou. “Bedrijven als Delhaize, Brilcenter en Imperial Meat Products wensen reclame te maken in het hele land. Als je steeds weer op dezelfde plaats opstijgt, zijn het altijd dezelfde mensen die de ballon zien.”

De belangrijkste bron van inkomsten voor ballonvaarders bestaat uit de bijdrage van de passagiers. Die betalen meestal 100 euro voor een tocht van minstens één uur (de kinderen mogen mee tegen halve prijs). Daarmee moet de ballonvaarder zijn kosten – personeel, verzekeringen, herstellingskosten en brandstof – zien te dekken. “Aan passagiers is er zeker geen gebrek,” aldus Madou. “De ballonvaart is een groeiende sector die niet meer stuk kan.”

Dirk Van Thuyne

Een luchtballon die vijftig vluchten per jaar maakt, wordt door 1 à 1,5 miljoen mensen opgemerkt.

Met een jaarlijks budget van 15.000 euro kunt u al een ballon in de lucht houden.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content