Frisse neus

Het zwaartepunt van de negende Mipim-vastgoedbeurs lag dit jaar buiten het Palais des Festivals in Cannes.

Het is een traditie die stilaan de komst van de lente naar de kroon steekt. Elk jaar halfweg maart zakt de internationale vastgoedwereld af naar het mondaine Zuid-Franse Cannes voor de Marché International des Professionnels de l’Immobilier, kortweg Mipim.

Zonnecrème.

Niemand kan ontkennen dat er minder prettige plaatsen bestaan om te vertoeven. Evenmin kan iemand ontkennen dat het in Cannes halfweg maart minder om het gebeuren in het Palais des Festivals gaat dan om de zon, de zee, de ontspannen sfeer en vooral de contacten in de rand.

En die rand mag gezien worden. Exclusieve lunches en diners langs het strand of in de talrijke visrestaurants, recepties in tophotels of ontmoetingen op luxeboten (die van Verelst, die van Dollar Land/Lesos/Blue Properties) in de jachthaven. Precies daar lag het zwaartepunt van de negende internationale vastgoedbeurs. Niet in het festivalpaleis zelf, al lieten de organisatoren geen gelegenheid onbenut om te wijzen op de recordbelangstelling (meer dan 8500 bezoekers) en het recordaantal stands (de beurs nam extra ruimte binnen het gebouw in beslag, pers- en inschrijvingsvoorzieningen verhuisden noodgedwongen naar het aanpalende tentendorp).

Het gebrek aan nieuwigheden was er echter niet minder schrijnend om. De stands gaven te veel een indruk van “meer van hetzelfde”. Ook de nieuwkomers brachten de Mipim weinig bij: in de meeste gevallen ging het immers om megalomaan (en dus onrealistisch) aandoende projecten in steden of gebieden die de meeste bezoekers niet dadelijk op de landkaart konden situeren. Opvallend verder de afwezigheid van de Aziaten, dat slechts deels kan worden verklaard door de verwante beurs Mipim Asia in het najaar. De Azië-crisis heeft ongetwijfeld ook het plaatselijke vastgoedgebeuren een zware slag toegebracht.

Geen wolkje.

Het zou echter van overdreven negativisme getuigen het verslag van een recordbeurs alleen te kruiden met bedenkingen. Er was ook goed nieuws. Bijvoorbeeld het enthousiasme van nagenoeg alle in het vastgoed actieve partijen: makelaars, projectontwikkelaars en investeerders. Je zal deze groep vastgoedprofessionelen weliswaar nooit betrappen op zwartgallige uitspraken, maar de positieve sfeer leek gemeender dan voorheen. De lage rente, het aantrekken van de economie en de hoge vlucht die de financiële markten nemen, hebben onmiskenbaar een positieve invloed op de vastgoedwereld.

De Mipim-organisatoren haalden de massale komst van de investeerders in vastgoed als een van de grote tendensen van deze negende editie aan. Een blik op de Belgische vertegenwoordiging in Cannes (de schaarse Belgische vastgoedprofessionelen die niet in Cannes waren, belden vanop het thuisfront om de haverklap naar de onmisbare gsm’s van hun collega’s op de Croisette) bewijst deze stelling. Er vloeit vandaag heel wat beleggingsgeld weg van roerende vastrentende waarden. Een gedeelte komt in de vastgoedwereld terecht. Vandaar dat zowat 750 investeringsmaatschappijen zich inschreven voor de Mipim, of 22% meer dan vorig jaar.

In de wandelgangen.

De Mipim-directie wees erop dat de aanwezigheid van de vastgoedgebruikers (in immobiliëntaal end users) sterk steeg (plus 64%). Hopelijk zet deze tendens zich de komende jaren verder. Een stevige inbreng van de kant van de gebruikers kan de beurs een nieuw elan geven. Die heeft Mipim namelijk nodig. Volk is er genoeg, het is de formule die verwatert. Het beursgebeuren en de (dure) stands dreigen naar een tweederangsplaats af te glijden. Kan Mipim het randgebeuren organiseren, dan is de vastgoedbeurs weer voor jaren veilig. Voor de prijs van een stand kan de doorsnee vastgoedprofessioneel immers een heel leger collega’s, contacten en potentiële opdrachtgevers aangenaam onderhouden in de talrijke bars, restaurants, cocktailruimten of jachten die Cannes rijk is.

Het was immers daar dat de nieuwtjes, de roddels en de geruchten te rapen vielen. Het was daar ook dat de contacten werden gelegd en de contracten werden getekend. Op het terras van het Carlton Hotel tekenden Michel Pilette en Philippe Hurt, topmannen van respectievelijk Jones Lang Wootton en Healey & Baker, de overeenkomst voor de commercialisering van het Astra Gardens kantoorpark, een project van de Nederlandse groep Koninklijke IBC en het Belgische Beulens. De uitbater van zakencentra Regus maakt er een gewoonte van contracten te sluiten op de Mipim. Deze keer tekende stichter/topman Mark Dixon een huurcontract voor een vestiging in Stuttgart. En de Belgische Regus-tak, vertegenwoordigd door Tom Fillet, bereikte een princiepsakkoord voor de huur van 2000 vierkante meter in het nog te realiseren kantoorproject langs de Antwerpse Singel (op de gronden van het voormalige Keukens Rubens).

In de prijzen.

Eén gerucht verwees de andere roddeltjes resoluut naar de achtergrond: Patrick De Pauw zou zijn Compagnie de Promotion (kortweg CDP, eveneens de afkorting van vader Charly De Pauw), met vooral belangen in de Brusselse Noordwijk, verkocht hebben aan een Duitse groep voor 8 miljard frank. De Pauw zelf deed het gerucht in de hem eigen sympathieke stijl af als “pure nonsens”. De Pauw mag dan ook in het voorbije jaar zijn omgangsvormen niet hebben bijgeschaafd, zijn omkadering is er niet op achteruitgegaan. De nieuwe CDP-assistente Merijn Kemps kreeg meer commentaar van de (mannelijke) Belgen in Cannes dan alle tentoongestelde projecten op de stand van Brussel samen.

Uit de gesprekken in Cannes bleek verder dat de bouwsector een moeilijke tweede jaarhelft tegemoet gaat (en een moeilijk 1999), dat het succes van de pas gelanceerde bevak Retail Real Estates weldra navolging zal krijgen, dat Vlaanderen dringend nood heeft aan nieuwe industrieterreinen en dat NMBS-dochter Eurostation, vertegenwoordigd door Herwig Persoons, snel werk wil maken van de commercialisering van de gronden op het Antwerpse Zuid.

De vastgoedbeurs eindigde op een positieve noot voor de Belgen. Het Belgische architectenbureau Atelier d’Art Urbain, momenteel volop internationaal aan het doorbreken met projecten in onder meer Tsjechië, Egypte en Turkije, werd laureaat van de Mipim Award in de categorie residentiële gebouwen met de woonuitbreiding bij de KB-gebouwen aan de Brusselse Havenlaan ( Le Jardin des Fonderies). Maar ook zonder deze trofee zou de afsluitende Belgian Beach Party waarschijnlijk een weergaloos feest zijn geworden.

G.W.