Ex-medewerker Dua kiest voor Dewael

Milieuminister Vera Dua wil de verbrandingsoven van Wilrijk sluiten, minister-president Patrick Dewael niet. Econoom Aviel Verbruggen, ex-kabinetschef van Dua, schaart zich grotendeels achter de milieuprioriteiten van de liberaal.

“In grote lijnen vind ik de milieuprioriteiten van de Vlaamse minister-president goed,” zegt professor Aviel Verbruggen (Ufsia), gewezen kabinetschef van minister van Milieu Vera Dua(Agalev). “Alleen de nationalisering van Aquafin lost het probleem van de waterzuivering in ons land niet op.”

Tijdens het geruzie tussen Patrick Dewael ( VLD) en Dua over de eventuele sluiting van de Isvag-oven in Wilrijk, haalde de minister-president het oude tienpuntenplan over het milieubeleid van de VLD weer boven. Al bij de uitwerking van het regeerakkoord maakten de liberalen hun desiderata bekend: de harmonisering van de milieuheffingen, de omvorming van Aquafin tot een zuiver overheidsbedrijf, de privatisering van het semi-publieke afvalverwerkingsbedrijf Indaver, het openhouden van ‘schone’ verbrandingsovens en de sanering van vervuilde terreinen. Verbruggen: “Ook ik verdedig het principe van ‘de vervuiler betaalt’. Bovendien ben ik nooit zomaar voor de sluiting van de Isvag-oven geweest. Als de installatie aan de opgelegde strenge normen voldoet, kan ze niet meer het mikpunt van alle banbliksems zijn. En sinds november 1999 voldoet de installatie aan de normen.”

De nationalisering van de Vlaamse waterzuiveringsmaatschappij wijst de voorzitter van het Studiecentrum Technologie, Energie, Milieu(STEM) van de Universiteit Antwerpen van de hand. Die optie zal de Vlaamse schatkist vele miljoenen euro kosten, en zal wellicht aanleiding geven tot langdurige rechtsprocedures. Bovendien staan de hoge vergoedingen voor de aandeelhouders van Aquafin – goed voor 2 miljoen euro bruto per jaar – al jaren ter discussie. Zo beschouwt het Rekenhof de vennootschapsbelasting op de dividenden als een nettoverlies voor Vlaanderen, omdat dit jaarlijkse bedrag van 8,5 miljoen euro naar de federale schatkist vloeit, hoewel dit dan weer gedeeltelijk de Vlaamse inwoners ten goede komt.

“Maar de aankoop van de 20%-participatie van de milieureus Severn Trent lost dit probleem niet op,” aldus Verbruggen. “Enerzijds loopt de huidige overeenkomst, hoewel opgezegd in 2000, wettelijk nog tot 2020. Bij onmiddellijke verbreking van het contract, bepaalt een clausule dat de Vlaamse overheid alle misgelopen dividenden toch aan de aandeelhouders moet betalen. Ik denk niet dat de Britse watergroep zich zomaar buitenspel zal laten zetten. Hetzelfde geldt voor de institutionele beleggers, die 30% van de aandelen bezitten. Voorts was de afspraak gemaakt om de twee belangrijkste dochters van de Vlaamse Milieuholding – in casu Aquafin en Indaver – ongemoeid te laten, terwijl de andere participaties stelselmatig verkocht worden.”

Daarom verdedigt de voormalige kabinetschef van Dua de resultaatsverbintenis, zoals voorzien in zijn strategische nota van juni 2000. “Dat betekent een vergoeding voor de reële vuilvrachten die Aquafin zuivert, en voor de aansluitingen op het riolennetwerk die de gemeenten realiseren,” aldus Verbruggen. “Severn Trent heeft zich bereid getoond om de overeenkomst in die zin aan te passen. Ook heb ik altijd een samenvoeging van alle heffingen in de watersector nagestreefd. Maar politici vonden mijn studie van begin 2001 te technisch. Nu komt de minister-president aankondigen dat er werk van moet worden gemaakt.”

E.P.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content