Nog nooit was de hopoogst van zo’n goede kwaliteit als dit jaar. Nog nooit waren de marktprijzen zo laag.
Groot nieuws in Poperinge en omstreken. Eén boer breidt zijn activiteitenwaaier uit en gaat hop telen. Een zeldzaamheid, en bovenal economisch onverantwoord. Want de hopteelt daalt voortdurend. Dit jaar werd nog 342 hectaren geoogst, een daling met een tiende in vergelijking met 1995. 308 hectare wordt geteeld in Poperinge, de resterende 34 hectaren tussen Asse en Aalst. Begin jaren tachtig werd nog geproduceerd op 1200 hectaren.
“De kwaliteit dit jaar is uitzonderlijk goed. Maar de marktprijs blijft zakken,” weet Paul Delanote, secretaris van Febelhop, de Federatie van de Belgische Hopproducentenverenigingen. “Het zou spijtig zijn en vooral niet logisch dat de hopteelt uitsterft. 98 % verdwijnt naar brouwerijen. België is een bierland, we hebben dé basisgrondstof en kunnen ze niet uitspelen in eigen land. Vandaag dekt de productie nog amper een derde van de behoeften van de Belgische brouwerijen.”
Niet de loonkosten, maar de kapitaalintensieve investeringen zijn de oorzaak van het verval. De Belgische hop wordt integraal geëxporteerd, want in Duitsland verwerkt door een pelmachine, die de hopbellen wegneemt. “Deze machine is zeer duur en kan alleen worden ingezet tijdens de oogstmaand september. Zelfs een gezamenlijke aankoop door de 75 telers in Poperinge rendeert niet.” Duitsland, met een productie van bijna 22.000 hectaren de wereldleider, kan de investering wel aan. Dat geldt eveneens voor de VS (18.000 hectaren), Tsjechië (9500 hectaren) en Rusland (7500 hectaren). Al daalde ook wereldwijd de productie in 1995 : met 2,3 %.
Duitsers en Amerikanen hebben ook nog in een ander opzicht voorsprong : 80 % van de hopproductie wordt er verkocht via een voorcontract, in België is dat slechts 20 %. Een voorcontract garandeert een teler een vaste prijs, soms tien jaar lang, en maakt hem niet kwetsbaar voor de erg sterke marktschommelignen in de sector. “Wie een voorcontract heeft, krijgt een behoorlijke prijs. De marktprijs in België bedraagt nog niet de helft van die via een voorcontract.”
Toch is er een uitweg voor hoptelers die zich toeleggen op variëteiten die het goed doen. De Challenger werd geteeld op 32 hectaren, een verdubbeling in één jaar. Ook dit jaar was deze variëteit meteen uitverkocht, met hoge prijzen van de brouwerijen als gevolg. Definitief op de terugweg is de Northern Brewer, die geen 30 hectaren meer haalt een halvering in één oogstjaar.
