EEN NIEUW BEGIN

Carina, 44 jaar, runde samen met haar man tien jaar lang een schoonmaakbedrijf in het Antwerpse, een vennootschap onder firma. Zij waren gespecialiseerd in eerste schoonmaak, in nieuwbouw of gerenoveerde gebouwen is dat.

Zeven jaar ging het goed en haalden zij grote contracten binnen. “Onze problemen begonnen in 2007”, licht Carina toe. “Oost-Europese bedrijven veroverden langzaamaan de markt, dankzij de lage lonen. Zij wisten niet hoe ze marmeren vloeren en trappen degelijk moesten poetsen, maar haalden wel veel contracten binnen.”

Carina en haar man maakten gebruik van de wet op de continuïteit van ondernemingen om hun schoonmaakbedrijf om te vormen tot een groothandel. Deze wet houdt deurwaarders en schuldeisers weg bij de deur van bedrijven in moeilijkheden en gunt ze de ruimte om te reorganiseren. “Maar het is ons niet gelukt”, vertelt Carina met spijt in de stem. “Ondanks de wet hielden federale overheidsinstanties 50 procent van onze inkomsten in. Deze praktijk wordt normaal gezien enkel gebruikt bij bouwbedrijven die overheidsschulden hebben, bijvoorbeeld bij de sociale zekerheid.” Maar ook het schoonmaakbedrijf van Carina was de klos.

Carina vroeg in 2010 het faillissement van haar onderneming aan. “De keuze om te stoppen was moeilijk”, verzucht Carina. “De eerste periode van het faillissement was een lastige periode. Maar zodra het faillissement uitgesproken was, waren wij eigenlijk verlost van onze miserie. In de drie laatste jaren hadden wij 100 of 200 euro per maand om te eten. Dankzij de faillissementsverzekering hadden wij het daarna financieel beter. De faillissementsverzekering voorzag ons van een uitkering, verhoogd kindergeld,… Bovendien ontving mijn man als vijftigplusser een premie omdat hij opnieuw aan de slag was gegaan. Op dat vlak zorgt Vlaanderen goed voor zijn ondernemers.”

De adviesdienst Tussenstap begeleidde Carina en haar man bij de faillissementsaanvraag en de afhandeling van hun zaak. “Ik ben heel tevreden over die begeleiding”, beaamt Carina. “Je moet alle stappen volgen om geen financiële moeilijkheden te krijgen. Zelf hebben wij het initiatief genomen om naar de sociale zekerheid en het ziekenfonds te stappen. Met die mensen valt zeker te praten, maar je moet het heft zelf in handen nemen.”

“Na de zomer start ik opnieuw met een zaak”, vertelt Carina enthousiast. Ze stampt een welzijns-, ontspannings- en gezondheidscentrum uit de grond. Samen met een aantal collega-gezondheidscoachen zal zij workshops, cursussen en evenementen organiseren om mensen hun mentaal en fysiek welzijn te helpen uitbouwen.