EEN KWESTIE VAN FAMILIE

De Groep Van Marcke uit Kortrijk wordt sinds één week operationeel gecontroleerd door een van de broers Van Marcke. De juridische strijd is niet ten einde. Heeft de nieuwe nummer 1 trouwens het geld om zijn broers uit te kopen? De generatiewissel bij Groep Van Marcke is geen fraai verhaal. De groep wordt nu geleid door een goede industrieel met weinig belangstelling voor marketing en strategische concepten.

Carl Van Marcke (60) heeft zich steeds verzet tegen een verzelfstandiging van de twee hoofdactiviteiten van de groep: de fabricage en de distributie. Carl haalde zijn slag thuis en is nu (voorlopig?) de chef van een wolk van veertig ondernemingen. Jean en Carl Van Marcke, de bekendste van de drie broers, zijn beiden merkwaardige ondernemers. Carl, het autocratische hoofd van de industriële activiteiten – en bedrijfsleider van Mewaf kantoormeubelen (omzet 1,4 miljard frank) – is de tegenpool van zijn broer Jean (61). Carl is hoekig, Jean is ruim gezegend met charme en savoir-vivre. Carl concentreert zich 100% op het fabrikantenleven, Jean bouwde, samen met zijn broer Bruno, een succesvolle onderneming op ( Van Marcke Trading Group, geraamde omzet 15 miljard frank), maar hij profileerde zich in de loop van de jaren ook tot een maatschappelijk geëngageerde ondernemer. Carl Van Marcke windt zich niet op over corporate governance, verankering, de Kamer van Handel en Nijverheid, streekontwikkeling, Flanders Language Valley, risicokapitaal, managementtrainingen, waarin zijn broer telkens markant present is. Carl Van Marcke bouwt een gesloten kasteelleven op met adellijke vrienden. Jean is voorzitter van de Kamer van Handel en Nijverheid van Kortrijk en is onder meer bedrijvig bij het Instituut van de Bestuurders, Lessius, Vlerick Leuven Gent Management School (8 jaar voorzitter). Carl kijkt neer op de pers, zoals op de advocaten. Hij koopt liever tien boeken in Londen over juridische kwesties om zijn raadgevers te overtroeven. Carl is nors om de inzet van zijn broer buiten de familiezaak.

Jean Van Marcke heeft de aard naar zijn jong gestorven vader, Raymond, de stichter van de groep, Carl naar zijn moeder, Marie-Thérèse Decruyenaere, 85 jaar oud en nog steeds gedelegeerd bestuurder van de groep. Na de dood van Raymond Van Marcke werden de aandelen voor 50% eigendom van zijn echtgenote en de overige 50% werd evenredig verdeeld onder de drie broers. Carl en zijn moeder hebben een goede relatie. In West-Vlaanderen, waar de affaire de aandacht wekt, duidt men het imbroglio als een jacht op de erfenis.

De voorbije dagen legde Bruno (44), onder zware druk van Carl, de mandaten neer bij de industriële poot van de groep, bij de distributiepoot werd hij willekeurig weggestemd. Jean Van Marcke nam drie jaar geleden ontslag na zware meningsverschillen met Carl over de strategie, zit in een uittredingsprocedure en zijn stemrechten zijn bevroren.

Carl Van Marcke is de patron van Mewaf; houdt de leiding stevig in handen, koopt de machines en onderhandelt met klanten. De auto met chauffeur, die er kwam na een kleine verwittiging in de jaren tachtig, is nog niet voorgereden of hij duikt in zijn papieren en heeft de gsm aan het oor. Dochter Caroline is financieel directeur en huwde een d’Oultremont die actief werd in de onderneming. Carl Van Marcke is een typische fabrikantenzoon die van kindsbeen af in de productie rondliep. Van opleiding is hij handelsingenieur – hij huwde een medestudente op het Feest van de Arbeid, 1 mei – en rondde zijn scholing af als Master of Sciences in Engineering aan Berkeley University (Californië). Carl Van Marcke en zijn echtgenote wonen op het kasteel van Kruishoutem.

De sector van het kantoormeubilair kent een appelflauwte, Mewaf werkt 1 op 2 dagen. Het bedrijf bleef na het overlijden van de stichter stilstaan, de omzet klom weliswaar van 750 miljoen (1976) naar 1,4 miljard frank, maar dat is een optische vertekening door de algemene prijsevolutie. Bulo in Antwerpen, in dezelfde niche, heeft een spectaculairdere ontwikkeling gekend. Bulo koopt onderdelen in, Mewaf houdt het bij de allerkleinste toelevering. Mewaf staat sterk in België, maar betekent Europees weinig, ondanks een aantal verwervingen, en is internationaal onbestaande.

Mewaf telt 164 werknemers en 24 interims (vorig jaar nog 50 interims). Het bedrijf heeft een eigen syndicaal leven, de baas is geen vriend van het ACV, dat jarenlang de overheersende vakbond was. In 1984 brak er net voor Kerstmis een zeer ernstig conflict uit over de eindejaarspremie dat aansleepte tot in februari. Het ABVV werd na deze gewonnen confrontatie de eerste vakbond bij Mewaf. Carl Van Marcke wordt gewaardeerd om zijn vakmanschap, inzet en resultaten door de syndicaten. De mening leeft echter dat je met zijn vader kon praten, terwijl de huidige eigenaar een Amerikaanse aanpak heeft en zich ongenaakbaar opstelt. Insiders noemen Carl een té dominante manager, hij wil alles controleren en heeft veel moeite om getalenteerde kaderleden te behouden. De leegte waarin Carl Van Marcke opereert, heeft hem gehinderd om de weg in te slaan van Van Marcke Trading, waar nieuwe ideeën konden rijpen ( VAM, Saniland) en de internationale expansie vorm kreeg. Bruno Van Marcke was actief bij de expansie in de Verenigde Staten en Noord-Frankrijk. Wie de omzetten vergelijkt van de twee hoofdlijnen van de groep, ziet enerzijds een status-quo en anderzijds een opvallende dynamiek.

frans crols