Een klachtenbrief

An Goovaerts An Goovaerts is redacteur bij Trends

Er is weer een blondje bij. Josje maakt van de meidengroep K2 weer K3. Kunt u of kan een van uw kinderen zich daarover verblijden? Goed zo. Want veel ander opbeurend nieuws valt er niet te rapen. Politici klagen vaak dat de media gratuite kritiek over hen spuien. Het is volgens hen gemakkelijk om aan de kantlijn te staan en te commentariëren. Dus laat ons het eens op een andere manier proberen en hen rechtstreeks aanschrijven via de geijkte Belgische kanalen. Want klachten zijn er voldoende.

Een klachtenbrief versturen dus. Lastig, want komt die wel aan? Stakingen zijn vandaag niet uit te sluiten bij De Post. Vorige week was het weer zover. De bonden legden het werk neer omwille van het nieuwe plan dat topman Johnny Thijs voorlegde. Thijs wil aan de slag met wijkbodes. De invoering van goedkopere werkkrachten moet De Post helpen om slagvaardiger te worden en zo de nakende liberalisering van de postmarkt op te vangen. Door de liberalisering kunnen concurrenten de Belgische postmarkt betreden. Thijs probeert al jaren zijn bedrijf hierop voor te bereiden, want hij weet als geen ander dat de concurrenten fitter, lees: efficiënter, aan de strijd kunnen beginnen. Thijs kon al geleidelijk enkele hervormingen doorvoeren, maar nu haalt hij bakzeil. De vakbonden zijn principieel tegen het inschakelen van goedkopere werkkrachten die de klassieke postbode bedreigen. Geen politicus die er naar kraaide. Dus wordt Thijs aan zijn lot overgelaten. Maar wie krijgt de rekening gepresenteerd als De Post over enkele jaren de rekeningen niet meer kan betalen?

De brief meegeven met de trein dan maar. De zowat 5000 personeelsleden van de NMBS gaan vanaf 2010 in Olivier Strelli gekleed, dus dat heeft wel klasse. Maar het blijft lastig, want ook hier kan niet met zekerheid gesteld worden dat de brief zijn bestemming haalt. Ook boven de spoorwegmaatschappij hangen donkere stakingswolken. Vandaag verzetten de bonden zich tegen de plannen van topman Marc Deschee-maecker om de goederendivisie B-Cargo te redden. B-cargo staat onder druk van de liberalisering van het goederenvervoer via het spoor. Maar de bonden zijn niet akkoord. Hoewel de hervormingen niet één ontslag zouden kosten, zijn ze tegen. Hier kwam de politiek wel tussen. Minister van Overheidsbedrijven Steven Vanackere (CD&V) schoof het probleem door naar de NMBS-holding. Deze holding zal B-Cargo van geld voorzien, maar wil in ruil voor dat geld zeggenschap in het ondernemingsplan van B-Cargo. Dat de holding eerder bestuurd wordt met politieke argumenten dan met economische, moet zorgen baren. Want het zal de noodzakelijke hervormingen niet bespoedigen.

Laat ons dan mikken op een van onze laatste logistieke troeven, de havens, en een schip charteren om de brief te versturen. Maar is hier de zekerheid dat hij de eindbestemming haalt? De Westerschelde-verdieping die door Nederland wordt geblokkeerd, is een Antwerps havenprobleem dat de volledige Vlaamse economie infecteert. In dit dossier horen we de politici het luidst. Toch in eigen land, want in Nederland is bijna niemand onder de indruk. Dat daardoor verschillende grote internationale havenspelers de Antwerpse contreien de rug dreigen toe te keren, is zorgwekkend. Antwerpen is trouwens sowieso geen goede uitvalsbasis om een brief te versturen. Want moet er dan een tunnel of een brug genomen worden om hem in de haven te krijgen? Het BAM-dossier is het hoogtepunt van het politieke theaterspel.

Maar waarom een brief schrijven als we anno 2009 een telefoontje kunnen plegen of een mail of sms kunnen versturen? Hiervan mogen we 100 procent zeker zijn die aankomen. Maar even zeker mogen we zijn dat deze actie duurder is dan zou mogen. Want ook de geliberaliseerde telecommarkt staat in eigen land nog niet op punt met te hoge telecomprijzen voor bedrijven en gezinnen als gevolg. Hier zitten de politici zelf aan het stuur. Met een meerderheidsaandeel in telecomleverancier Belgacom zijn ze mee verantwoordelijk voor alle klachten over concurrentievervalsing die deze onderneming aan elkaar rijgt.

Politici laten de Belgische economie en haar gebruikers wel vaak in de kou staan. Maar misschien kunt u zich in de toekomst wat verwarmen met behulp van wat kernenergie. Want een regeringslid wil de kerncentrales langer open houden en zo een eerdere regeringsbeslissing terugschroeven. Of toch weer niet. Of toch niet allemaal. Er zouden juist genoeg centrales moeten worden opengehouden om de begroting te kunnen spekken. Dat de geliberaliseerde energiemarkt in ons land niet werkt, met ook te hoge prijzen tot gevolg, wie durft daarover te klagen?

DE AUTEUR IS HOOFDREDACTEUR.

An Goovaerts

Hoewel de hervormingen niet één ontslag zouden kosten, zijn de vakbonden tegen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content