“Duurzaamheid slaat in de eerste plaats op tijd”, vindt Christian Leysen, CEO van Ahlers. “En dus moet je ook op langere termijn durven te denken. Ahlers is honderd jaar jong. We overleefden twee wereldoorlogen, toen de havenactiviteiten stillagen, en doorstonden talloze financiële crisissen, waaronder de beurscrash van 1927. Ook dat is duurzaam ondernemen.”
De Duitser Oltmann Johann Diedrich Ahlers legde in 1909 de grondslag van Ahlers, een bedrijf voor maritieme logistiek. Vader Ahlers was directeur van de rederij Hansa in Bremen. Als economisch visionair zag hij de mogelijkheden van de expanderende haven in Antwerpen en richtte er Ahlers op aan de Orteliuskaai. Zijn zonen Heinrich Detmar en Herwig Günther kregen de leiding over de rederij.
Honderd jaar later heeft Ahlers geen schepen meer in bezit. In de jaren negentig maakte het bedrijf onder leiding van Christian Leysen, kleinzoon van Herwig Ahlers, de keuze om te investeren in magazijnen. Vooral in eigen land, Rusland en Oekraïne kan Ahlers flink wat stockeren. “Onze activiteiten spelen zich vandaag vooral af op twee fronten”, legt Leysen uit. “We leveren bemanningen en leiden die mensen ook op. Momenteel krijgen in Afrika zo’n 5000 mensen van ons een opleiding om te werken op een boorplatform. We leren hen om te gaan met de bedrijfstechnische eisen, maar vooral met crisissituaties. Daarnaast zijn we een maritiem logistiek bedrijf. We transporteren over zee. We zijn gespecialiseerd in het transport van fijnchemicaliën en in het vervoer van zaken die niet in containers kunnen: generatoren, turbines voor windmolens, enzovoort. Afgelopen zomer hebben we bijvoorbeeld de grootste kraan ter wereld naar Amerika verscheept.”
Multicultureel bedrijfsleven
Ahlers sloot 2010 af met een omzet van ruwweg 200 miljoen euro. Het bedrijf heeft vestigingen in twintig landen en stelt zo’n 1000 mensen tewerk. Een vijfde van hen is actief in het hoofdkantoor op de Antwerpse Noorderlaan. Daar werken twaalf nationaliteiten samen, van wie de helft niet-Europese. “Onze medewerkers moeten dus behalve een goede technische kennis ook heel wat culturele bagage hebben”, stelt Leysen. “Daar investeren we in. Ahlers is de schakel tussen twee regio’s waar een project moet worden uitgevoerd. Om dat vlot te laten verlopen, moeten we kunnen omgaan met de mix van gewoontes, talen en bedrijfsculturen. Russen bijvoorbeeld respecteren elk contract tot op de letter, terwijl ze in India de zaken wat vrijer interpreteren.”
Een voorbeeld van Ahlers’ inspanning voor een multicultureel bedrijfsleven is de estafetteloop rond de wereld. Tien medewerkers werden gedropt op plaatsen waar Ahlers aanwezig is. De medewerker moest er ideeën en nieuwigheden die hem of haar opvielen, verzamelen in een koffer. Die werd als een estafettestok doorgegeven aan een medewerker in een andere uithoek van de wereld. De laatste medewerker keerde zo naar Antwerpen terug met een koffer vol ideeën.
JVDB
