Trends liep een hele dag in het spoor van zijn nieuwe Manager van het Jaar, Bart De Smet. Het werd hollen van vergadering naar vergadering. “Ik heb structuur nodig.”
5.35 UUR. De wekker loopt af ten huize De Smet in Herent, een buurgemeente van Leuven. Het gewone uur, al steekt het iets meer dan anders. De Smet was pas kort voor 1 uur ‘s nachts thuis, na een eendaagse trip naar Portugal voor een bezoek aan de lokale partner.
5.40 UUR. Eric, al tien jaar de trouwe chauffeur van De Smet, arriveert. “Een zeer menselijke en gemakkelijke baas”, laat Eric zich ontvallen over zijn werkgever. “Maar het zijn wel lange dagen. Hij houdt nooit op, en zelfs als we om middernacht terugkomen, is hij aan het werken.”
6 UUR. Bart De Smet verlaat zijn woning, zoals altijd zonder ontbijt. Eric neemt de aktetas over terwijl de CEO zich in hemdsmouwen achteraan nestelt en begint aan zijn scheerbeurt. “Pure luxe”, zegt De Smet. “Het maakt dat ik net iets langer in bed kan blijven liggen. Ik ben ook niet echt een ochtendmens.” In alle vroegte het huis uit sluipen, verloopt ook niet altijd even vlekkeloos, zo blijkt. “Ik ben ooit met een bruine en zwarte schoen op het werk verschenen.”
6.18 UUR. Na amper een kwartier rijden we de ondergrondse parking binnen in de Markiesstraat in hartje Brussel, waar Ageas een volledige verdieping afhuurt voor de 120 mensen die op het hoofdkwartier werken. “Een halfuur later vertrekken, en ik zou er een uur langer over doen”, zegt De Smet, die steevast als eerste arriveert op kantoor. “Opdracht één als ik aankom, is mij organiseren. Ik heb structuur nodig. In rommel kan ik niet functioneren. Dat hier (wijst op een klein stapeltje boeken) is abnormaal.” Dan is het tijd voor het gewone ontbijt, een potje yoghurt. “Ik ben geen grote ontbijter“, klinkt het. “Eergisteren was ik mijn potje zelfs helemaal vergeten op te eten.” Ditmaal laat De Smet zich gaan, en verorbert hij ook twee mandarijntjes. De eindejaarsfeesten staan voor de deur en dan mag het iets meer zijn. Een andere vaste gewoonte: de poetsvrouw brengt ongevraagd een kopje koffie. “Ik ben een bedorven mens”, grijnst De Smet, die intussen door zijn mails racet en een stapeltje dossiers tekent. “Nu doe ik ‘s morgens, wanneer het superrustig is, wat ik vroeger heel laat ‘s avonds deed, mijn mails bekijken”, zegt De Smet, die voorts de eerste vergaderingen voorbereidt. “En dit is ook het moment waarop ik mijn mensen in Azië durf te bellen.”
8 UUR. De Smet trekt zich terug met de drie andere leden van het uitvoerend comité van Ageas. Zonder Trends zowaar.
10.45 UUR.. Chauffeur Eric wacht op De Smet voor een kort ritje naar de Wetstraat 16, de ambtswoning van premier Charles Michel, voor een vergadering met diens kabinetschef en andere topambtenaren. “Een tour d’horizon van de financiële sector, meer mag ik niet zeggen.” Drie kwartier later zit de vergadering er al op. “Ik heb intussen ook een telefoontje over de voetbalclub OH Leuven afgehandeld”, klinkt het. De Smet is ex-bestuurder en -investeerder in de club, die vorig jaar is gedegradeerd uit de topklasse. “Ik word weleens gebeld over lopende zaken bij OHL. De positieve spirit rond de club is weggevallen na twee degradaties en door een moeilijke verhouding tussen het oude bestuur en investeerders, en spanningen met supporters en met sponsors. Mensen polsen me dan, vragen wat ik van het een en het ander vind.” Terug op kantoor monstert De Smet een fles champagne die net is gearriveerd. “Alweer drank. Meestal verdeel ik dat hier.”
12 UUR. Anne De Kempeneer, de executive assistant van De Smet, is al bezorgd komen vragen of hij niet beter iets zou eten. “Eten?” valt De Smet uit de lucht. “Ah ja, juist.” Een bekertje soep kan er wel in, hoewel De Smet bezorgd vraagt of we meer wensen. “Ik wil mijn slechte gewoontes niet op jou projecteren.”
12.40 UUR. De Smet start met enige vertraging – Trends slaat mea culpa – zijn ronde van de afdelingen, die elk afzonderlijk een kerstdrink houden. Bier en schuimwijn vormen uitzonderlijk geen probleem vandaag. En niemand die vreemd opkijkt of nerveus reageert als de grote baas opdaagt en her en der een hapje en drankje meegraait.
14 UUR. De Smet ontvangt voorzitter Jozef De Mey voor een vergadering, duidelijk zonder heikele thema’s. De tred van beide heren is rustig, en de sfeer zowaar joviaal.
15 UUR. Nu is het de beurt aan de COO Antonio Cano. Vijf minuten later staat De Smet evenwel terug voor onze neus. “Een foutje in onze agenda’s”, klinkt het. “Een meeting request om de vergadering uit te stellen, was hem ontgaan. Maar geen erg, we zaten deze ochtend al samen in het uitvoerend comité en waren vorige week samen in Engeland. Er was dus niks brandend. En een vergadering die afgelast wordt, is soms welkom.” De Smet wijst even later op zijn lege inbox. “Ik probeer daar altijd psychologisch voordeel uit te halen. Een lege mailbox geeft me een goed gevoel. Ik kan mij volledig vinden in het principe van de drie d’s, dat een vroegere collega bij De Vaderlandsche huldigde: dump, delegate, do.” Zoiets lees je niet in managementboeken.”
16 UUR. Een meeting met het gezamenlijke Audit and Risk & Capital Committee wordt om 18 UUR gevolgd door een vergadering met een in Zwitserland gevestigde grote aandeelhouder in Ageas. “Ik moet er wel op letten dat ik hem niet meer vertel dan wat alle andere investeerders te horen hebben gekregen”, zegt De Smet. “We hebben daar een heus draaiboek voor, hoewel ik dat intussen wel door en door ken.”
19.15 UUR. De Smet beent met kwieke tred, zonder het minste zweempje vermoeidheid, zijn kantoor binnen om snel zijn pc af te sluiten en zijn boeltje te pakken.
19.30 UUR. De Smet belt aan bij het Ageas House, gelegen naast De Warande, waarin het bedrijf twee verdiepingen huurt voor bijzondere gelegenheden. “Als wij bijvoorbeeld een topman uit China ontvangen, wil die een huis zien, niet zo’n saai kantoor”, zegt De Smet. “Dit pand heeft trouwens historische waarde voor ons. Een van de oprichters van AG heeft er nog gewoond, net als de vroegere eerste minister Frère-Orban.” De rest van de raad van bestuur wacht hem er op voor het jaarlijkse kerstdiner, traditioneel aan de vooravond van de laatste bestuursvergadering van het jaar.
22.15 UUR. Chauffeur Eric voert De Smet terug naar Herent. Nog even de laatste mails verwerken, en de dag zit erop. Intussen wenkt de traditionele eindejaarsvakantieweek aan zee. “Het wordt een beetje fietsen, en onze kinderen komen af.
Heel relaxed.”
BERT LAUWERS
“Een lege mailbox geeft me een goed gevoel”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier