EEN BANK VAN GELD

De Gentbrugse ontwerper Bart Baccarne tovert recyclagemateriaal om tot hoogstaande en esthetische objecten. Eén van zijn grondstoffen? Geld.

Ooit waren de tuinbankjes die Bart Baccarne (41 j.) maakt peperduur. Tenminste, als je de materiaalkeuze bekijkt. “De bladen zijn gemaakt van uit omloop gehaalde geldbiljetten,” glimlacht de Gentbrugse ontwerper. “Zo’n vijf à zes kilo per tafel.” Hij vond die merkwaardige grondstof bij de Nederlandse Nationale Bank die oud papieren geld jaarlijks bij tonnen verbrandt – een praktijk die zeker niet zal verminderen nu de euro wordt ingevoerd.

Geld heeft waterafstotende eigenschappen en samengedrukt met bouwafval van polyeruthaan wordt het een ideale composiet voor buiten, aldus “kenner” Bart Baccarne. Waardeloos recyclagemateriaal optillen tot verheven en esthetische objecten – dat is z’n opdracht. En er zit brood in. Onlangs bestelde de stad Gent zeventien groen-zwarte stadsbanken van dezelfde grondstof voor het Emile Braun-plein. Baccarne Design & Engineering levert de dingen in maart.

“Mijn omzet? Zo’n 1 miljoen frank,” schat de zaakvoerder van het eenmanszaakje. “Ik ben ook halftijds lesgever aan de Katholieke Hogeschool Mechelen,” verontschuldigt hij zich. Maar er zit schot in de zaak. “Dit jaar stevenen we zeker af op een verdriedubbeling.” Opdrachten zoals het ontwerp van de behuizing van deurtelefoons – via onderaanneming – voor Belgacom moeten daarvoor zorgen.

Met zijn ontwerpbureau lijkt Bart Baccarne het ideale antwoord op de recyclage berg gevonden te hebben. “Waarom recycleren we anders? Waarom sorteren we glas? Waarom scheiden we netjes onze afval?” merkt hij op. Composieten van geld en polyeruthaan roesten of rotten niet en zijn oersterk. Zo krijg je voorwerpen met een meerwaarde. “Dingen om te koesteren, veilig en gemakkelijk om te maken,” zegt hij. “En ook geschikt voor de kleinere portemonnee.”

Aan die objecten gaat nogal wat denkwerk vooraf. Voor de Vlerick School ontwierp hij een didactisch spel voor managers: een bord met jetons dat het bedrijfshuishouden visualiseert met input en output van goederen, geldstromen, vreemd en eigen vermogen. In West-Vlaanderen nam hij deel aan een wedstrijd voor ontwerpers. “Bij het weven van een badstof is het beeld of de tekst op de achterkant altijd in spiegelschrift afgedrukt. Op mijn handdoek liet ik het woord “noordzee” spiegelen op een watervlak,” vertelt hij. Zo bleven voor- en achterkant identiek en kon de weeftechniek behouden blijven.

Enkele duizenden exemplaren van die originele handdoek gingen over het weefgetouw. “Er is werk zat in onze sector,” vindt Bart Baccarne – die voordien tien jaar ervaring opdeed bij het Izegemse Structuplas in de spuitgieterij. “Alle bureaus die ik ken, weten niet waar eerst kijken voor nieuwe opdrachten. Er is een plaatsje voor iedereen onder de zon. De enige voorwaarde is: zoek een uniek profiel.” En dat heeft hij met zijn gerecycleerd geld zeker gevonden.