ECOTARIëRS ALLER LANDEN, VERENIGT U

De kardinalen van het klimaat besloten hun concilie in Parijs met banvloeken. Het einde komt nabij als u en ik niet drastisch de nieuwe zonde uitzweten. Broeikasgassen zijn de pest, de kwade, de boze. Wie twijfelt of zich verzet, zal onder de dictatuur van de ecotariërs heropgevoed moeten worden.

Voor de goede orde: het klimaat verandert zoals het al miljoenen jaren verandert en vandaag spelen de broeikasgassen daarin een bijrol. Onder het Romeinse Rijk werd in Noord-Engeland heerlijke wijn geteeld. De westerse industrie spuwde toen geen broeikasgassen uit. Ook na het concilie van Parijs en zijn klimaatkardinalen blijft er ruime contra-indicatie om niet te vallen voor de schreeuwerigheid van de progressieve en groene verslaggeving over het vierde IPCC-rapport. Je proeft het in elke zin van Greenpeace, Bond Beter Leefmilieu, de partij van Mieke en Vera en tutti quanti: hier is de kans om voorgoed het mercantiele vrijhandelsmodel met zijn open economie en globalisering tot het absolute kwaad uit te roepen.

Nonsens en overdrijvingen. De Vlaamse socialisten vrijen de ecotariërs om electorale en opportunistische redenen op. Als An Incovenient Truth, die bol staat van de nonsens en de overdrijvingen (dat is volgende week stof voor deze kroniek), door een socialistische minister van Onderwijs aan de scholen bezorgd zal worden – dat zegt hij toch – dan moet men spreken van hersenspoeling. Roger Revelle, zijn bijnaam was Dr. Greenhouse, die Al Gore aanvuurde tot zijn broeikasgasevangelisme, schreef voor zijn dood in 1991: “De wetenschappelijke basis voor greenhouse warming is te onzeker om drastische actie op dit moment te verantwoorden.” De klemtoon ligt op drastische, alles overstemmende actie. Ook na het vierde IPCC-rapport zijn dat wijze woorden. Te veel brave borsten bij ondernemers, centrumpartijen, media zoenen de massahysterie. Wat de dictatuur van het proletariaat niet heeft verwezenlijkt, zal de dictatuur van het ecotariaat proberen te realiseren. Wie niet meewil, krijgt de veroordeling te horen van de instructeur die de nieuwe gedachtespionnen opleidt en alles toegelaten acht, want: “U hebt te maken met vijanden van het ecologisme”. Gemakshalve begint dat met iedereen die nuances of tegenargumenten aanbrengt in het klimaatdebat rechts te noemen. Men kent de mechaniek van Lenin, Stalin, Ulbricht, Castro.

Een mooi toeval wil dat in de bioscopen Das Leben der Anderen opende. Ik ben gaan kijken. De film beeldt op een strakke, herkenbare, onweerlegbare wijze de perversie van de Stasi uit. Ondervragingen, zelfmoorden, jarenlange enquêtes, afluisterapparatuur, verraad onder geliefden en gezinsleden, politieschoeljes met Gestapogezichten, corrupte en vette bonzen… Het was een deel van het leven onder de Oost-Duitse gedachtedictatuur. Geen clementie, want: “U hebt te maken met de vijanden van het socialisme”. Wie morgen niet onderdanig buigt voor de bijbel van het IPCC, krijgt dan een onderzoeksambtenaar voor zich die de negationist van de klimaatverandering monddood maakt.

Reformatie tegen klimaatkerk. We zullen Luthers, Calvijns en Zwinglis nodig hebben om tegen de klimaatkerk een reformatie door te drukken. Het vinden van een waardevolle stem tegen de denkers van het einde is nabij, is alsnog niet onmogelijk. Vraag hen op Voka-, Agoria-, VBO-congressen. Inviteer hen bij gesprekken met kaderleden over maatschappelijk verantwoord ondernemen (een dada van politici die hun eigen publieke bedrijven niet onder controle krijgen). Je hoeft er geen dure slimmerd van Yale, Harvard of Stanford voor op te sporen. Salomon Kroonenberg is geoloog aan de Technische Universiteit Delft (Nederland). In Opinio, een nieuw blad met niks dan standpunten en korte essays, schrijft Kroonenberg onder meer: “Voor wie is de ‘stabiele concentratie van broeikasgassen’ noodzakelijk? Niet voor de aarde, want die heeft heel wat meer meegemaakt dan wat er nu gebeurt. Het IPCC had een breder perspectief moeten geven dan alleen dat van de laatste, relatief kalme duizend jaar. (…) In de 11.000 jaar waarvan Al Gore beweert dat het klimaat constant is gebleven, is het landschap rond zijn woonplaats Washington DC veranderd van een toendra in een eikenbos. (…) Na het einde van de laatste ijstijd steeg de zeespiegel twintig keer zo snel: als nu, soms met vier meter per eeuw. (…) Waarom wordt er zo ontzaglijk veel wetenschappelijke energie verspild aan het bewijzen van onze schuld? Zouden we anders reageren als het een natuurverschijnsel is?” Einde citaten.

Is het toeval dat in Europa het klimaatsabsolutisme de meest vruchtbare bodem heeft gevonden? De quasi-religie van het groene alarmisme heeft de rol van de kerken overgenomen en de vragen over de mantra’s van het ecotariaat zijn heiligschennis. Amen.

De auteur is directeur van Trends. Reacties: frans.crols@trends.be

Frans Crols

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content