Dreigt een nieuwe recessie?

Vorige week herzag de Amerikaanse overheid de groeicijfers aanzienlijk neerwaarts. De gevolgen voor euroland kunnen niet uitblijven.

Als het regent in de Verenigde Staten, druppelt het op zijn minst in euroland en de rest van de wereld (zie ook Opinie, blz. 72). Na drie negatieve kwartalen nam de Amerikaanse economie in het vierde kwartaal van vorig jaar de draad weer op. In het eerste kwartaal van dit jaar zoefde de Amerikaanse groeitrein flink door, al blijkt het tot nu toe gehanteerde cijfer van 6,1% groei op jaarbasis nu ‘slechts’ 5% te zijn. Van veel grotere betekenis is de aankondiging dat het tweede kwartaal niet meer dan 1,1% groei op jaarbasis te zien gaf.

Trends boog zich over deze ontwikkeling samen met Lazlo Belgrado, hoofd internationale macro-economische analyse van KBC Asset Management.

TRENDS. Bepaalde media omschreven de herziening van de groeicijfers vorige week als Enronesk. Ziet u dat ook zo?

LAZLO BELGRADO(KBC ASSET MANAGEMENT). “Neen, die correcties waren helemaal niet zo abnormaal. Tussen 1978 en nu bedroeg de gemiddelde herziening van het kwartaalcijfer inzake de groei van het reële bruto binnenlands product 1,4 procentpunt tussen het eerst gelanceerde cijfer en het definitieve. De recente herzieningen sluiten daar vrij goed bij aan. Bovendien vallen herzieningen het grootst uit in periodes van conjuncturele omslag. Die regel is uiteraard van toepassing op de evolutie in de loop van 2001.”

Moeten we stilaan rekening gaan houden met het perspectief van een dubbele duik (‘double dip’) in de VS?

BELGRADO. “Tot en met juni vertoonde de evolutie in de VS een mooi herstelpatroon. De consument hield stand, de investeringen begonnen weer aan te trekken, de uitvoer nam toe en de bedrijfswinsten vertoonden tekenen van herstel. In de zomer is er dan iets geknakt. Onder meer de boekhoudschandalen veroorzaakten een vertrouwenscrisis die zich onmiddellijk liet voelen op de aandelenmarkten. Nu lijkt ook de reële economie negatieve invloeden van die vertrouwenscrisis te moeten ondergaan, al mogen we de toestand zeker niet dramatiseren. Er blijven immers verschillende positieve factoren: de voorraadcyclus zit zowat op zijn laagst mogelijke punt, de overinvesteringen van de voorbije jaren werden al flink gecorrigeerd en de spaarquote van de gezinnen stijgt weer.”

Hoe schat u de risico’s in?

BELGRADO. “Ik blijf bij mijn basisscenario voor de VS van 3,5% groei op jaarbasis in de tweede helft van 2002. Enkele weken geleden schatte ik de kans op een mogelijke neerwaartse herziening van dat cijfer op 20%, vandaag zou ik die kans vastpinnen op 35%.”

Hoe ziet u de evolutie in euroland tegen de hierboven geschetste achtergrond?

BELGRADO.“Als de prognoses voor de Amerikaanse economie naar beneden moeten, zal spijtig genoeg hetzelfde moeten gebeuren met de voorspellingen voor euroland. In het eerste kwartaal van dit jaar was de netto-uitvoer zowat de enige groeitrekker in euroland. In het tweede kwartaal zag het er iets beter uit, maar de jongste weken overweegt weer het minder goede nieuws. Het groeipotentieel dat de eurozone zelf kan genereren, is blijkbaar vrij beperkt.”

J.V.O. [{ssquf}]