Doordacht en plezierig

Soms zijn er zaken die al een poosje open zijn, maar waarover plots een buzz ontstaat onder foodies. Zo kwam Een Twee Vijf in Gent ruim een halfjaar geleden op mijn radar, terwijl de gastropub al bestaat sinds september 2018. Het bleek altijd volzet te zijn net wanneer ik wilde reserveren. Ik geef graag mee dat u elke ochtend kunt bellen om voor die dag een van de vier plaatsjes aan de toog te bemachtigen.

Een Twee Vijf, dat simpelweg verwijst naar het huisnummer, bevindt zich op een steenworp van het AZ Sint-Lucas aan het Rabot. Het is een eigentijdse zaak met een sobere inrichting, gerund door twee mannen. Achter het fornuis staat Tomek Mroszczak. De zaal, de natuurwijnen en de originele alcoholvrije alternatieven neemt Lieven Cobbaut voor zijn rekening. Dat het hier interessant belooft te worden, verraden de kookboeken van Noma, The Sportsman en Mugaritz alvast. Het concept is heel vrij: je bepaalt zelf hoe uitgebreid of prijzig je het wilt maken, met een voor- of nagerecht erbij. Elke gang, van amuse tot dessert, bestaat uit drie opties: vegetarisch, vlees of vis. Je mixt en matcht zoals je zelf wilt.

Een krokant gebakken krielaardappeltje met gerookte paling, afgewerkt met haringeitjes, knipoogt naar een toegankelijkere versie van pomme moscovite en vormt een smakelijke amuse (5 euro voor twee stuks). Het voorgerecht van krab zit gehuld in een laagje vadouvan (Indiase kruidenmix) en een carpaccio van gepekelde en ovengegaarde knolselder, die drijft in een diep smakende bisque van diezelfde krab (18 euro). Het vormt een soort gigantische dumpling in bouillon en een internationale knipoog, bereid met lokale ingrediënten: hedendaags met allerlei smaaklaagjes die blenden tot een comfortabel geheel. Dat geldt ook voor het hoofdgerecht, waarin een hoevekipfilet supersappig en lichtroze gegaard is op de barbecue en een extra complexiteit krijgt van de sobrasada, een smeerbare pikante worst zoals de Italiaanse nduja (28 euro). Dat pittige en rokerige wordt gecounterd door een zachte ricottacrème. Die zorgt voor een vol gevoel in de mond, maar niet in je maag. Zalig, lichte gerechten die het niet moeten hebben van altijd-hetzelfde-smakende vinaigrettes. De olie van daslook creëert samen met de dikke doperwten een prachtig kleurenpalet, maar ook een basistoon.

Hier wordt goed gekookt, zonder pretentie. Tel daar de charme en de deskundige uitleg van de gastheer bij en u begrijpt dat de buzz geheel terecht is.