DIT IS GEEN BRANDHOUT

De Paletteries François uit Belgisch Luxemburg maakt Europese standaardpaletten voor industriële megabedrijven en biedt zijn klanten oplossingen voor recyclage.

Niets wees erop dat Robert François ooit aan het hoofd zou staan van een onderneming in volle expansie die spitstechnologie ontwikkelt binnen een zwaar miskende bedrijfstak. Niets, tenzij de grondstof waarmee hij werkt: hout. Met zijn ingenieursdiploma bosbeheer op zak richtte Robert François samen met zijn vader een zagerij op in Signeulx, niet ver van Virton. Vervolgens kwam Mobil Plastics Europe zich vestigen in de streek, die op dat ogenblik nog geen Europese Ontwikkelingskern (EOK) was. Het bedrijf ging op zoek naar een leverancier van paletten. Op 6 augustus 1980 produceerde het familiebedrijfje zijn eerste palet voor de Amerikaanse gigant. Momenteel levert het aan verschillende bedrijven in het gebied van de EOK: Ampacet Europe, Ferrero, TDK, Champion, Daewoo om er maar een paar te noemen. Een kwart van de productie wordt immers uitgevoerd naar het groothertogdom, Noord-Frankrijk en Nederland. Bovendien heeft de Paletteries François 35% van de Belgische markt van de standaardpalet Europe Epal in handen.

Om te kunnen voldoen aan de vraag van Mobil hebben vader en zoon François op de Luxemburgse helling van de EOK de zagerij Techwood opgericht. Momenteel werkt Techwood aan de niet-standaardtypes (450 modellen) voor alle klanten; het bedrijf staat in voor een ultrasnelle levering en zaagt 75 vierkante meter planken per dag, wat ongeveer 50% is van wat er in totaal wordt verwerkt. De andere vestiging, waar onlangs voor 110 miljoen werd geïnvesteerd, produceert inderdaad tussen de 1000 en 3000 standaardpaletten per dag. Dat is nodig in een bedrijfstak waar “de concurrentie niet zwaar is, maar moordend”. De twee bedrijfseenheden samen hebben vorig jaar een omzet gehaald van meer dan 390 miljoen frank.

Het Europese standaardpalet met de afkorting EUR dat in 1956 werd gelanceerd, haalt steeds meer de overhand, onder toezicht van de EPAL ( European Palet Association) die de strijd aanbindt tegen valse paletten die vooral uit het Oosten afkomstig zijn. Die zijn weliswaar veel goedkoper, maar ze zijn ook zeer broos en voldoen niet aan de normen.

Bovendien erkent het interregionale samenwerkingsakkoord voor verpakkingsafval alleen het Europese palet als niet-vervuilend en legt het dus ook geen belasting op omdat het kan worden ingewisseld. Vandaar dat Robert François een eenheid opzette voor het sorteren, recycleren en hergebruiken van de paletten. De Paletteries François biedt zijn klanten laadborden waarop de gebruikte paletten kunnen worden gedeponeerd. Ze worden naar de nieuwe eenheid in Latour gebracht waar zij worden gesorteerd en vervolgens hersteld of terug in omloop gebracht. Paletten die niet meer gerecupereerd kunnen worden en andere die niet voldoen aan de normen, worden verbrijzeld (de spijkers worden afzonderlijk gerecupereerd) en daarna verbrand.

Met de warmte die dat teweegbrengt, wordt 21.000 liter water verwarmd tot 109 °C. 4000 nieuwe paletten kunnen aan de hand van deze warmtebron per dag worden gedroogd. Het warme water wordt ook gebruikt om de lokalen te verwarmen.

Paletteries François is ook sociaal actief. Zeventien van de zestig werknemers van Paletteries François zijn licht gehandicapt. “Zij krijgen hetzelfde salaris als de anderen,” verduidelijkt Robert François, “het doel is immers niet besparingen te realiseren, maar deze mindervaliden de kans te geven zich te integreren in een bedrijf.”