Disegno Industriale

In afwachting van een eigen Designmuseum exposeert Milaan in stukjes en brokjes de geschiedenis van het fenomeen dat haar anders dan alle andere steden maakt.

Neem nu Massimo Morozzi. Voor de meest befaamde producent van huiselijke objecten, Alessi, creëerde hij in 1985 de inmiddels beroemde Pasta Set, twee potten die bij het koken in elkaar kunnen worden geschoven. Het procédé bestond natuurlijk al in restaurants, maar Morozzi was de eerste die een versie voor de gewone keuken bedacht.

Morozzi huist met zijn bedrijf in een goor achterstraatje van de Via Garibaldi. Niks luxe, niks glamour. Morozzi doet, zoals zovele andere Italiaanse ontwerpers, zijn ding in een plas vol rommel, en met slechts een paar assistenten. “En dat,” zegt Morozzi, die met de jaren meer en meer op een Mephisto gaat lijken, “maakt nu juist onze sterkte. In Japan vertrekt men vanuit een probleem, een vraag. Alle mogelijke departementen van een bedrijf moeten daar hun zegje over hebben, waarna er een oplossing wordt uitgedacht. Hier bij ons gaat het net andersom. Wij beginnen met een oplossing, een flits, een idee, een gedachte. Wij sturen de eigenaar van een bedrijf dan wel een schetsje, een krabbel. Per fax. En pas dan gaat men kijken wat bij de productie de problemen mogen zijn. Eerst is er het antwoord, dan pas de vraag”. Italië versus Japan : of het genie versus het propere, analytische denken.

In de gebouwen van de Triennale di Milano loopt nu het derde luik van een reeks tentoonstellingen die een overzicht biedt van een halve eeuw Italiaans design. Curator is ook deze keer Andrea Branzi (die in 1990 eregast was van Interieur in Kortrijk, en ook bij de komende editie als “strategische raadgever” in de organisatie zetelt). Zijn tentoonstelling in Milaan is een fraai uitstalraam geworden, gevuld met talloze stoelen, potten, en kasten. Maar anderzijds blijven al die objecten doodse relikwieën van dromen die nog amper in een tentoonstelling te vatten zijn. Het Italiaans design is en was immers altijd meer dan het maken van zomaar wat objecten. Branzi en Morozzi zijn zoals vele andere collega-designers in hun land, en anders dan de meeste collega’s in andere landen, van opleiding stedenbouwkundigen en designers, die zich bij gebrek aan werk in hun sector op kleiner werk gegooid hadden. Die bredere opleiding is ook op dat designwerk blijven uitstralen. Het functioneel voorkomen is niets meer dan een excuus om een heel ander verhaal te vertellen. Of zoals Morozzi zegt : “Ik maak nu dingen die de mensen onder de heerschappij van het virtuele in de eerste plaats weer wat zintuigelijk gevoel moeten bijbrengen. En dat zo’n kurkentrekker dan minder goed werkt, dat is niet de essentie. Wij zijn nu eenmaal geen Japanners die een leven lang aan éénzelfde knopje werken.”

Max Borka

Un Museo del Disegno Industriale in Italia. Tot en met 3 november, op het Triënnaleterrein van Milaan. Tel.0039-2-72.43.41

Curator Andrea Branzi Italiaans design is en was altijd meer dan het maken van zomaar wat objecten.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content