Dichte mist rond CS2

De Zaventemse chipverpakker CS2 hield er het voorbije weekend de spanning in. Vrijdagochtend was de handel in het aandeel niet meer hernomen, “in afwachting van de vrijgave van materieel nieuws”. Gisteren zou daarover een mededeling worden gedaan – te laat om in deze Trends mee te nemen. Maar heeft de chipverpakker sowieso een toekomst?

In de praktijk werkte het jonge bedrijf bijna alleen voor de mobilofoonmarkt, die met haar Europese footprint en snelle productevolutie een ideale klant was. Maar toen de voorspelde afzet van mobilofoons niet werd gehaald, was CS2 de klos. De fabrikanten bleven met enorme voorraden zitten en stopten met bestellen.

CS2 werd extra zwaar getroffen. Terwijl de halfgeleidermarkt als geheel 33% kromp, viel CS2 jaar-op-jaar zowat 60% terug en zelfs meer dan 80% in vergelijking met de topmaand december 2000 (toen het bedrijf uitzicht had op winst).

In de tweede helft van vorig jaar was de activiteit op een gegeven moment tot 5% van de capaciteit teruggevallen. Volgens de prospectus uit september 2001 was 52,4% bezettingsgraad nodig om (met de kostenstructuur van dat moment en een vooropgestelde productmix) break-even te draaien.

Alleen de kruimels van de groten

Als onafhankelijke speler is CS2 een expansievat. De jongens uit Zaventem komen maar aan de bak als de interne verpakkingscapaciteit van de chipproducenten de vraag niet aankan.

Gesteld dat de halfgeleiderindustrie in de tweede helft van 2002 herneemt, staat CS2 achteraan om het effect te voelen. “In 2003, met de nodige voorzichtigheid,” oppert president Jos Verjans van Icos, die bestuurder is bij CS2, en die Mietec (het huidige Alcatel Microelectronics) tot voorbeeld neemt als hij het over de mogelijkheden voor de ontwikkeling van een micro-elektronica-industrie in België heeft.

Maar zelfs over de vraag of de halfgeleiderindustrie in 2002 zal hernemen, bestaat nog discussie. Half januari merkte vice-president Mario Morales van International Data Corporation ( IDC) op dat de herneming van de prijzen in de halfgeleidersector veel trager dan verwacht gebeurde. “De eerste helft van het jaar blijft de markt op de bodem. Over het hele jaar is er nog een achteruitgang met 4%,” voorspelde hij op een seminarie in Seoul. De meeste analisten verwachten een groei van 7% tot 10%.

Morales zegt dat het echte herstel pas in 2003 gebeurt, als het pc-park moet worden vervangen en de GPRS- en UMTS-generatie mobilofoons ingang vindt.

Op dergelijke cyclische bewegingen was de kapitaalstructuur van CS2 nooit berekend en Déminor, het bureau dat zich specialiseert in de verdediging van de belangen van minderheidsaandeelhouders, nam de referentieaandeelhouders ( IT Partners, Gimv en Fortis) daarvoor ook ernstig op de korrel.

Omzet van een pizzeria

Ondanks de tegenvallende markt had de rechtbank op 29 juni 2001 nog een definitief herstructurerings- en afbetalingsplan en een nieuw businessplan voor CS2 goedgekeurd, en was het bedrijf uit concordaat gekomen. De discrete financier Tony Gram (die ook al aan L&H voorstellen had gedaan) sprong in met een overbruggingsfinanciering van 4,5 miljoen dollar. Op 5 december kon CS2 “met trots” aankondigen dat een “uiteindelijke financieringsovereenkomst was bereikt met Business 21 sa“, dat 25 miljoen dollar zou lenen aan CS2. “Met dit geld kunnen we doorgaan tot eind 2002, of zelfs langer,” vertelde crisismanager Yves De Poorter ons half december. CS2 heeft (onder andere door een aantal werknemers een arbeidersstatuut te geven zodat ze economisch werkloos kunnen zijn) de kosten nu teruggebracht tot 1,7 miljoen euro, aldus De Poorter. “Onze cash drain is één miljoen euro per maand. Dat hebben we in augustus perfect kunnen zien, want toen was onze omzet 87.000 euro. Zoveel als de pizzeria hier om de hoek. Met de omzet van het vierde kwartaal 2000 zouden we positief zijn.” De voorbije week was er echter geen productie bij CS2, enkel kwalificaties voor potentiële cliënten.

Het krediet van Business 21, waarvan de helft binnen de twee maanden gestort moest worden, moest CS2 de tijd geven om een industriële partner te vinden, waardoor het zich van omzet kon verzekeren.

Want er zijn ook positieve stemmen op te vangen over CS2. “Hun producten zijn gesofisticeerd. De fabriek werkt volautomatisch. Ze kunnen een sterke, winstgevende firma worden als de markt terugkomt,” meent Ed Walsh, een man met 35 jaar ervaring in de verpakkings- en testbranche, die van oktober 2000 tot Pasen 2001 algemeen directeur was bij CS2.

CS2 moet dan nog wel het probleem oplossen dat de productie in Nossegem gebeurt en de tests in Kortenberg (het gebouw waarnaar CS2 zou verhuizen, maar dat intussen al voor een deel is afgestoten wegens te duur). Tussen beide gebouwen pendelt een busje, ook ‘s nachts. Dit is een industrie waar klanten 96 uur leveringstijd hanteren.

Geldschieters blijven anoniem

Wie de durvers achter Business 21 waren, was een goed bewaard geheim. De deal was opgezet door de corporate finance-afdeling van beursmakelaar Leleux & Co, dat geen namen kwijt wou. Het was pas het tweede wapenfeit van de afdeling, die in juni 2000 werd opgericht.

De eerste actie was de privé-plaatsing van 5 miljoen euro voor het Israëlische Unitronics, in februari. Dat een nieuwkomer als Leleux de plaatsing mocht doen, was “een gevolg van onze relatie met Yves De Poorter,” zei Steven Sarens van Leleux. Yves De Poorter zelf sprak in Trends over “een drietal partijen van Amerikaanse en Aziatische oorsprong.” Een topman van het Britse Atlantic Technology, de enige vergelijkbare concurrent van CS2 in Europa, begreep niet hoe CS2 klanten kon aantrekken terwijl het geheim hield wie zijn financiers waren.

Die investeerders konden door de deal wel de controle verwerven over CS2. De trimestrieel betaalbare intrest voor de lening van 25.137.698 dollar (die over drie jaar moet worden terugbetaald) is een luttele 7%. Maar daarbovenop maakten de bestaande hoofdaandeelhouders ( Gimv, IT Partners, Fortis Private Equity) de helft van hun aandelen aan Business 21 over. Bovendien kreeg Business 21 liefst 48.033.819 warrants, die voor 0,4 euro in aandelen kunnen worden omgezet. Vóór 5 december waren er ongeveer 16,34 miljoen aandelen.

Intussen was de zwakheid van CS2 vooral commercieel. “De visibiliteit is nul,” zegt Claudio Truzzi, een Imec-oudgediende die bij CS2 verantwoordelijk was voor onderzoek en ontwikkeling en nu met Convergix zijn eigen consultancy leidt. CS2 is niet meer opgenomen in de toonaangevende sectorstudie van Electronic Trend Publications. De oorspronkelijke ploeg van stichter Steve Lerner is naar alle windstreken verspreid – samen met hun ervaring en relaties.

Oude klanten als Alcatel en Dialog zochten alternatieven nadat het bedrijf op 5 januari 2001 in concordaat ging. “Nu komen ze terug,” bezwoer crisismanager Yves De Poorter ons half december, zonder namen te noemen.

Bij buur Alcatel Microelectronics in Zaventem wordt bevestigd dat het nog werk doorgeeft aan CS2. Topman Roland Duchâtelet van Melexis stelt dat zijn groep (die ook belangen heeft in de Duits-Amerikaanse waferfabrieken van X-Fab) zeer beperkt met CS2 werkt. “Het is moeilijk om nieuwe opdrachten te geven aan een bedrijf waarvan de toekomst onzeker is.” Melexis is belangrijk als producent van allerlei microcontrollers en sensoren voor de auto-industrie – één van de sectoren waarin CS2 wil diversifiëren.

CS2 zal zelfs zijn Vlaamse klanten niet cadeau krijgen. “We zien niet in waarom we met een ‘Vlaams’ of ‘Belgisch’ bedrijf zouden samenwerken, enkel en alleen omdat het in dezelfde regio ligt. Wij kijken op wereldschaal wie de beste partners zijn voor Melexis,” mailt Duchâtelet. Met één van zijn stokpaardjes erachteraan: “De belasting op arbeid is hier veel te hoog. Een normaal bedrijf verkiest een dergelijke activiteit in het Verre Oosten op te zetten. Het ecologisch onvriendelijke transport per vliegtuig is véél goedkoper dan het verschil in belasting.”

Bruno Leijnse

CS2 komt maar aan de bak als de interne verpakkingscapaciteit van de chipproducenten de vraag niet aankan.