Dentergems spoelt zijn kater weg

Liefmans, Dentergems Wit en Straffe Hendrik zijn namen die in de bierwereld klinken als een klok. Toch kwam brouwerijgroep Riva de voorbije jaren in financiële moeilijkheden. Twee jonge ondernemers namen zopas de roerstok over.

“Met Dentergems Wit, ‘s morgens fit.” De familie Desplenter van brouwerijgroep Riva probeerde met deze slogan de consumenten ervan te overtuigen dat de zo gevreesde kater uitbleef als die zich maar hielden aan hun witbier. Toch bezorgde net dit product de familie een stevige hoofdpijn.

De problemen begonnen halverwege de jaren negentig, toen een lucratief distributieakkoord met de brouwerij Alken-Maes werd opgeblazen. Een serieuze aderlating voor Riva, want Alken-Maes controleerde toen een omvangrijk horecapark waarin ze het Dentergems witbier verdeelde. De West-Vlaamse brouwerij kwam daardoor met een flinke overcapaciteit te zitten en de familie Desplenter slaagde er maar niet in om dit gat op een rendabele manier op te vullen. Aanhoudende verliescijfers en sinds kort ook een schier eindeloze reeks dagvaardingen van de RSZ waren daarvan het gevolg.

Bio-ingenieur Gino Vantieghem (34) en zelfstandig bedrijfsadviseur Renaldo Delabie (39) zagen toch nog voldoende potentieel in de groep, die naast het moederbedrijf ook nog de brouwerij Liefmans in Oudenaarde en het merk Straffe Hendrik omvat. Ze hebben de brouwerijgroep zopas overgenomen. “De familie Desplenter heeft verstand van bier brouwen, en daar hopen wij onze managementcapaciteiten aan toe te voegen,” zo zegt het duo opgewekt.

Succes in Canada

Voor Gino Vantieghem is de brouwerij Riva geen onbekende. Tien jaar geleden wilden enkele Canadese ondernemers in hun land een brouwerij opstarten die bieren ‘Belgische stijl’ zou produceren. Zij gingen daarom op zoek naar een Belgische brouwmeester. Via een advertentie botsten zij op de pas afgestudeerde Vantieghem. Die had echter geen praktijkervaring. Daarom klopte hij aan bij Yvan Desplenter, gedelegeerd bestuurder van Riva. Na een doorgedreven opleiding van bijna vier maanden, die begon met het schoonmaken van de tanks, was Vantieghem klaar voor het grote werk en reisde hij af naar Canada. In zijn zog volgden een paar mensen van Riva, die hielpen om de opstart te realiseren. De Belgische inbreng bleek lonend te zijn. Brouwerij Unibroue, die sinds 1997 een notering heeft op de beurs van Toronto, haalde vorig jaar een omzet van 21,58 miljoen dollar. Vantieghem schopte het daar tot algemeen operationeel directeur.

“Ik heb twee keer geluk gehad,” erkent Vantieghem. “Door naar Canada te trekken, kreeg ik de kans om een algemene visie op de brouwerswereld te ontwikkelen. Als ik in België was gebleven, zou ik wellicht maar betrokken zijn geweest bij een deelaspect daarvan. Maar ik ben vooral dankbaar dat ik André Dion, de chief executive officer van Unibroue, heb leren kennen. Ik bewonder hem om zijn managementcapaciteiten, maar ook omdat hij die expertise heeft doorgegeven aan jonge mensen zoals ik.”

Canadees bier verkopen in België

Drie jaar geleden kwam Vantieghem terug naar België om hier een verkoopstructuur voor Unibroue op poten te zetten. Dat moest een groot deel van Europa bedienen. Samen met Renaldo Delabie, een oude schoolmakker met wie hij al jarenlang krachtbal speelt, richtte hij eind vorig jaar de vennootschap World of Beer op om die distributie voor eigen rekening te nemen. Naast Canadese en Amerikaanse producten heeft World of Beer ook nog de bieren van de microbrouwerij De Ranke in portefeuille. Twee vertegenwoordigers bezoeken een cliënteel van gespecialiseerde horecazaken en drankencentrales. Onlangs heeft ook warenhuisketen Champion een paar referenties in zijn assortiment opgenomen. Maar de activiteit beperkt zich niet alleen tot België. Ook importeurs in Groot-Brittannië, de Scandinavische landen, Duitsland en binnenkort ook Nederland nemen gretig de producten van Vantieghem en Delabie af. Voor volgend jaar mikt het duo met World of Beer op een omzet van 1,5 miljoen euro.

Bij het uitbouwen van zijn distributiekanaal in België ging Vantieghem ook aankloppen bij een paar oude bekenden. Zo kwam hij opnieuw in contact met Yvan Desplenter, met wie er al snel een vertrouwensband groeide. Van toen af trad Vantieghem steeds vaker op als onafhankelijk adviseur. Tijdens een van hun gesprekken liet Desplenter zich ontvallen dat hij een verregaande samenwerking wel zag zitten. De jarenlange kopzorgen hadden zijn gezondheid ondermijnd. Vantieghem wist dat hij vlug moest handelen, want eerder had ook al Alken-Maes enkele keren zijn liefde verklaard aan de brouwerij uit Dentergem. Maar ook andere partijen zouden wel eens interesse kunnen tonen voor de sterke merken van de groep. Samen met zijn partner Delabie rondde hij zopas de onderhandelingen met goed gevolg af.

Onrealistische boekhouding

Ondanks de jarenlange problemen, geloven beiden rotsvast in hun kansen. “De brouwerij was een ronddobberend schip, maar zeker niet zinkend,” zegt Vantieghem overtuigd. “Anders zouden we ook niet zijn ingestapt. De betalingsproblemen zijn de jongste jaren zeker niet toegenomen. Dankzij onze kapitaalinjectie van 1,5 miljoen euro kunnen we nu met een schone lei starten.” Zijn kompaan Delabie vindt dat de balansen een veel te negatief beeld geven van de situatie. “Heel wat activa zijn al jaren afgeschreven. De gebouwen in Dentergem en Oudenaarde werden bijvoorbeeld zopas op 4 miljoen euro geschat, terwijl ze maar voor een fractie van dat bedrag in de boeken staan. Veel andere bedrijven zouden al jaren hun balansen hebben opgesmukt door die gebouwen te herwaarderen.”

De eerste prioriteit van het duo is het opdrijven van de bezettingsgraad van de brouwinstallatie. Nu brouwt de groep jaarlijks 60.000 hectoliter, terwijl de maximale capaciteit ruim driemaal zo groot is. Dat kan door op zoek te gaan naar nieuwe partners, zoals andere brouwerijen. Maar Vantieghem sluit niet uit om private labels te gaan maken voor de grootdistributie. Ook zijn Noord-Amerikaanse relaties kunnen nu van pas komen. Deze bieren zijn nu vrij duur in België wegens de hoge transportkosten. Wanneer het bier echter in grote tanks kan worden aangevoerd en bijvoorbeeld bij Riva worden afgevuld, dan zou dat een aanzienlijke kostenbesparing genereren voor World of Beer. En het zou extra omzet betekenen voor de Riva-groep.

Samen Amerika aanpakken

“Het is echt uitzonderlijk dat deze brouwerij erin geslaagd is te overleven op amper 30% van de totale capaciteit,” zegt Delabie. “Die krachttoer is vooral te danken aan het personeel. Ondanks de jarenlange financiële problemen is er geen echte leegloop geweest. In de nabije toekomst zullen wij wellicht ook nog een tiental mensen extra in dienst kunnen nemen.”

Vantieghem ziet vooral in het buitenland nog grote mogelijkheden. “De internationale bierwereld is een spel geworden tussen een paar grote olifanten. Maar hoe dikker die olifanten, hoe meer ruimte er onderaan overblijft voor kleine muizen zoals wij. Liefmans en Straffe Hendrik stralen in het buitenland nog altijd een zekere authenticiteit uit, waardoor er veel deuren opengaan. Ik zie nog immense mogelijkheden in de export.”

Het is trouwens een groot misverstand te denken dat Belgische bieren het vandaag al zeer goed doen in Amerika, zegt Vantieghem. Amerikanen smeken bijna om originele Belgische bieren, maar ze zijn daar nog altijd zeer moeilijk te vinden. Unibroue verkoopt bijvoorbeeld bijna evenveel als alle kleine Belgische brouwers samen in de Verenigde Staten. Canada is weliswaar een buurland, maar staat niet bekend als een fantastisch bierland. “Unibroue maakt het verschil door niet alleen een onberispelijke kwaliteit te produceren, maar ook de service te verzorgen. Wij zijn dan ook vragende partij om met een paar Belgische zielsgenoten een platform op te richten om de exportmarkten op een professionele manier aan te pakken.”

Dirk Van Thuyne [{ssquf}]

dirk.van.thuyne@trends.be

“Hoe dikker die olifanten, hoe meer ruimte er onderaan overblijft voor kleine muizen zoals wij.”

“In de nabije toekomst zullen wij wellicht nog een tiental mensen extra in dienst kunnen nemen.”