De vrienden van Fort Europa

U koos al of niet op 13 juni voor een nieuw Europees parlement. Dat Europees parlement spant de spierballen en eist meer macht. Dat is democratisch. Wat leert het gedrag van de europarlementariërs die net afzwaaiden en eventueel herkozen werden: dat zij Fort Europa liefhebben.

Bart Staes van Groen! en Frank Vanhecke van het Vlaams Blok vormen een nationaal front tegen opener grenzen voor de goederen en diensten van niet-Europeanen. Fort Europa bestaat en krijgt de steun van de zogenaamde internationalistische ecologisten. Dat het Vlaams Blok pleit voor de eigen mensen en producten is geen nieuws. Bart Staes van Groen! is opnieuw europarlementslid. Dat is goed voor hem en zijn partij en slecht voor de boeren van de Derde Wereld. De Europese groenen noemen zich wereldburger en willen open grenzen voor vluchtelingen, echte en valse. De groene wereldburgers verzetten zich echter stelselmatig tegen open grenzen voor goederen en diensten van de ontwikkelingslanden in de Europese Unie.

Het protectionistische stemgedrag van Bart Staes en zijn linkse vrienden is gelijk aan het Europese stemgedrag van een man die zij uitspuwen, europarlementslid Frank Vanhecke, voorzitter van het Vlaams Blok.

Wat blijkt? De denktank Timbro bestudeerde het stemgedrag van leden van het Europees parlement uit acht landen (zie blz. 14), waaronder België. Slechts 3 % van de europarlementariërs kiest voor de vrijhandel; achtmaal meer europarlementsleden staan voor protectionisme. Zij verdedigen Fort Europa door hoge handelsbarrières en toelagen die de lokale producenten bevoordelen ten nadele van de niet-Europese producenten. Geen enkele Belgische liberaal is vrijhandelaar. Bij de pseudo-marktvrienden behoren Dirk Sterckx, Willy De Clercq, Ward Beysen. De tot voor enkele dagen Belgische staatssecretaris voor Europese Zaken Frédérique Ries (MR), een hulpje van de grote internationalist Louis Michel, is marktschuw. Ook bij haar is het verschil tussen de woorden en de daden pijnlijk als het over wereldhandel gaat.

Wat wordt het in het nieuwe Europees parlement? De euroverkiezingen versterkten de sceptici in het Europees parlement. Niemand interesseerde zich voor het slaapverwekkende eurocircus omdat er naarstig en technisch gewerkt werd – en te veel geld verdiend wordt in verhouding tot de resultaten – door een verpletterende meerderheid van federalisten. Het Europees parlement was geen parlement; wel een bijhuis van de Europese propagandamachine. Alleen een steeds sterker gefederaliseerd Europa met immer meer macht voor Brussel was daar ‘bon ton’. De voorstanders van voldoende machtsspreiding tussen het centrum en de staten zullen in de volgende vijf jaar luider klinken. De botsing tussen europropagandisten en realisten scherpt de aandacht voor het Europees parlement.

Op 3 juni 1804 werd Richard Cobden geboren, de Engelsman die de eerste campagne voor vrijhandel leidde met zijn Anti-Corn League, de eerste Britse niet-gouvernementele organisatie. Deze NGO vocht voor de afschaffing van de barrières voor geïmporteerd graan en de prijzencontroles. Deze voedselbelasting verarmde de Britse arbeiders en remde de ontwikkeling van de uitvoerlanden. In 1845 werden de Corn Laws geschrapt. Honderdvijftig jaar later verdedigt het Europees parlement de huidige Corn Laws: de Europese Gemeenschappelijke Landbouwpolitiek. Schande.Frans Crols

Frans Crols

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content