De vier C’s

Uit wetenschappelijke studies blijkt het balanstotaal (exclusief de deposito’s en het eigen vermogen van de bank om dubbeltellingen te vermijden) veruit het meest geschikte instrument te zijn om de bijdrage van een individuele bank aan het realiseren van een systeemrisico te meten.

Stefan Duchateau, professor Risico- en Portefeuillebeheer aan de HUB: “Nog belangrijker is de voornaamste parameters van het systeemrisico te kennen om het systeemrisico te kunnen vermijden. Daarvoor moet je letten op de vier c’s: Context, Concentratie, Correlatie en Contaminatie. Die vier c’s zijn rechtstreeks verbonden met het bovengenoemde maatgetal. Hoe groter het balanstotaal, hoe groter de hefbomen, maar ook hoe groter de onderlinge verbondenheid met de andere banken en precies die laatste is rechtstreeks verantwoordelijk voor de snelle verspreiding van het systeemrisico in het systeem. Een zeer efficiënte brandversneller.”

Zijn in die zin de jongste stresstesten geen lovenswaardige poging om de zwakke plekken bij de banken op te sporen? Duchateau: “De resultaten waren redelijk bevredigend. Het is opvallend dat in bepaalde landen de resultaten van de stresstesten van sommige niet-systeembanken niet mochten worden gepubliceerd, niet omdat ze te slecht waren, maar omdat ze te goed waren (lees: beter dan die van de systeembanken). Spijtig genoeg lag de lat niet erg hoog. Zo vond er geen doorlichting van de bedrijfsstrategie plaats, maar precies daar zal het volgende systeemrisico zich bevinden: als gevolg van onvoldoende onderling gedifferentieerde bankstrategieën, die niet rendabel genoeg zijn, zal het management ertoe verplicht zijn op één andere activiteit zeer eenzijdig door te gaan. Zo leidt de context tot concentratie. Door de interconnectiviteit van de grootbanken leidt dat tot correlatie en vandaar tot contaminatie.”

Hoe pas je dat in de praktijk toe? Duchateau: ” Ik ben intussen niet meer de enige die ervan overtuigd is dat een belangrijk onderdeel van de beheersing van het systeemrisico erin bestaat – conform de markt voor opties en futures – een clearinghouse voor onderlinge kredieten en derivaten op te richten. Die (liefst Europese) toezichthouder voor de interprofessionele markt van de financiële instellingen zorgt op anonieme basis voor de administratie van de transacties, houdt de wederzijdse verplichtingen bij en kan in alle discretie een bank uit het systeem verwijderen en de nodige individuele maatregelen treffen. Zo kan worden vermeden dat de moeilijkheden van één bank het hele systeem besmetten. Dat is de beste bescherming voor de spaarders en beleggers tegen systeemrisico’s!”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content