DE UITSCHIETER

IKEA.

Opvallend in de “Sectoriële analyse van de DHZ-sector in België” zijn de knappe cijfers van Ikea (dat weliswaar niet tot de DHZ in strikte zin behoort). Met 7,5 miljard frank omzet langs de winkels in Zaventem, Wilrijk, Ternat en Hognoul heeft de nv Ikea België over boekjaar 1997 (van 1 september 1996 tot 31 augustus 1997) een groei van 6,4% opgetekend. De forse achteruitgang die de meubelmarkt hier sinds een vijftal jaren kwelde, wist de Belgische dochter van de marketing-driven Zweedse meubeldistributiereus (wereldwijd meer dan 210 miljard frank omzet) met glans te weerstaan – alleen vertraagde het ritme van de groei: +7,6% in 1994, +5,5% in 1995 en +3,4% in 1996.

70% van de omzet komt van meubelen en keukens, de overige 30% van de “satelliet”-afdeling (textiel, verlichting, cook-shop, kinderafdeling, restaurant… ). Alle productcategorieën vertonen min of meer gelijke groei, zegt financieel manager Freddy Sack.

Met een werknemersbestand van 546 fulltime equivalenten (60% van het personeel werkt deeltijds) werd in 1997 een bedrijfsresultaat van 942 miljoen frank gehaald; het nettoresultaat sprong naar 530 miljoen, 24% hoger dan in 1996. “Maar dat heeft vooral te maken met het wegvallen van de investeringskosten die we de voorbije jaren droegen voor het herinrichten van onze vestigingen,” antwoordt Freddy Sack relativerend.

Het recept van de omzetgroei? “Heel simpel: we trekken van jaar tot jaar meer klanten aan. Ons publiek groeit ook met ons mee: de gemiddelde leeftijd schuift langzaam hoger, al blijft het jonge volkje massaal toestromen. Het gemiddelde kasticket blijft ongeveer stabiel. En onze verkoopprijzen zijn niet gestegen, integendeel. We hebben ze vorig jaar zelfs verlaagd,” vult Sacks collega Marc Fievez aan.

De marges van Ikea ogen indrukwekkend (zie tabel: “Marges“), met aan het eind van de rit een bedrijfsresultaat van 12,5% op omzet! Op het hoofdkantoor in Zaventem wordt daar niet opgewonden over gedaan: op eigenmerkproducten – Ikea verkoopt haast niets anders – liggen de marges altijd hoger. En: het is “de formule” die, mits ze goed wordt toegepast, voor de resultaten zorgt, heet het.

Het zou trouwens nog beter kunnen. Ware het niet dat de gebouwen waarin men huist, de groei beknotten. Vijftien jaar geleden is Ikea in dit land van wal gestoken door het overnemen van vier Home Stock-vestigingen van GIB Groep. Zo kon de “grendelwet” op het openen van nieuwe grootschalige winkels ontweken worden. Maar in die “omgevormde schoendozen” valt het Ikea-concept met z’n achterliggende commerciële logica en z’n bestudeerde lay-out niet optimaal te realiseren. In Zaventem bijvoorbeeld is er zelfs geen ruimte genoeg om het hele assortiment (10.600 referenties) aan te bieden. De vier Belgische vestigingen schommelen tussen een oppervlakte van 12.000 tot 15.000 vierkante meter. De “standaard” Ikea-winkel dient eigenlijk over 18.000 vierkante meter of meer te beschikken. Property manager Staf Lenders: “Voor Wilrijk wordt een grotere nieuwbouw overwogen, om zo de nettoverkoopoppervlakte te vergroten. En in Zaventem wordt de mogelijkheid bestudeerd om enkele honderden meters verderop een nieuw gebouw op te trekken. Maar: het zijn embryonale denkoefeningen. Er zijn nog lang geen vergunningen.

Een miljardensprong voorwaarts kan maar gemaakt worden langs een nieuwe vestiging. Qua bevolkingsdichtheid, koopkracht en bereikbaarheid van de locatie, is Gent (of z’n directe omgeving) meest geschikt. Een eerste poging om zich in Gent in te planten moest Ikea anderhalf jaar geleden echter afblazen. Vandaag wordt opnieuw gezocht naar een goede site en zijn nieuwe contacten aangeknoopt met het Gentse stadsbestuur – hopend op wat meer goodwill deze keer.