De strijd van de eeuw

ZE HOUDEN DE MOED erin, het dertigtal Vlaamse bedrijven dat eind deze week deelneemt aan de handelsmissie van het exportagentschap Flanders Investment & Trade (FIT) naar het rumoerige Hongkong. Slechts één bedrijf heeft afgezegd. Hongkong blijft vooralsnog een van de belangrijkste financiële en handelscentra ter wereld, en daar willen ook de Vlaamse ondernemers een graantje van meepikken.

Voorlopig toch. Want bij politieke onzekerheid deelt de economie vaak als eerste in de brokken. Het oplaaiende protest eist dan ook zijn tol in Hongkong. De toeristen blijven weg, de winkelverkoop zakt in elkaar – uitgerekend twee belangrijke inkomstenbronnen voor de modalere inwoners van de stadstaat. De Hongkongse overheid verwacht dit jaar een economische recessie, de eerste sinds de financiële crisis in 2009.

Dat Hongkong zijn status als mondiaal handelscentrum zou verliezen door zijn vrijheidsdrang, is een teken des tijds. Nu al zijn grote delen van de Hongkongse economie in handen van enkele machtige tycoons, met de goedkeuring van Peking. Als de Chinese president Xi Jinping straks zijn tanks laat binnenrollen, komt Hongkong helemaal in een ijzeren greep. Hongkong wordt een van de symboolkwesties van deze eeuw. Als de stadstaat zijn welvaart kan bestendigen na een Chinese machtsgreep, wordt dat een pijnlijke ironie voor het Westen. Weg zijn de naïeve dromen van een China dat zich zou inschakelen in de westerse waarden en vrijheden. Het westerse systeem en het Chinese staatskapitalisme lijken als twee tektonische platen op ramkoers. Welke plaat zal onder de andere schuiven? Xi kan zijn gezicht niet verliezen tegenover zijn 1,4 miljard onderdanen. Hongkong dreigt het eerste sterfgeval van de liberale democratie te worden.