De strijd om de index

In kalme periodes op de Amerikaanse beurzen kunnen ETF’s een aantrekkelijk alternatief zijn voor beleggers.

Beursgenoteerde indexfondsen (ETF’s) zijn almaar meer in trek bij beleggers, vooral in de Verenigde Staten, waar ze al meer dan 2000 miljard dollar hebben aangetrokken. De Amerikaanse markt is daarmee goed voor meer dan 70 procent van de wereldwijde ETF-markt. De voordelen van een passieve strategie zijn onmiskenbaar: door te beleggen in bekende indexen zoals de S&P500 hoeven beheerders geen keuzes te maken, wat de kosten sterk verlaagt. Bovendien is het een manier om gediversifieerd te investeren in een markt, een geografische regio of een sector. Een passieve belegger begrijpt ook dat het zeer moeilijk is – zelfs voor professionals – een referentie-index op lange termijn te verslaan.

De SPDR S&P500-ETF, ook de Spider S&P500 genoemd, is een van de oudste indexfondsen die focussen op grote Amerikaanse kapitalisaties. Het product beheert meer dan 200 miljard dollar. De prestaties van de Spider S&P500 tonen de kwaliteiten van ETF’s aan, maar ook hun beperkingen in periodes dat de beurzen volatieler of minder voorspelbaar worden. In de tabel vergelijken we de prestaties van de beste actief beheerde fondsen die beleggen in Amerikaanse aandelen over de afgelopen drie jaar met de Spider S&P500. Op drie en vijf jaar, en op een stijgende markt die gunstig was voor grote kapitalisaties, heeft de Spider S&P500 ongeveer hetzelfde rendement gehaald als de beste actieve fondsen, die jaarlijks wel tussen 1,4 en 2,8 procent lopende kosten aanrekenen.

Over tien jaar oogt het plaatje iets minder fraai en zijn er meer fondsen die het beter deden dan de Spider S&P500. Over één jaar zijn de verschillen nog groter: enkele fondsen die beleggen in kleine kapitalisaties of valuestrategieën haalden tot 10 procent meer rendement.

Historische prestatie

Een index weerspiegelt vaak de historische prestatie van een aandelenmarkt. Naarmate een sector het beter doet, wegen de aandelen zwaarder in de index, zoals het geval was met de financiële sector toen de bankencrisis uitbrak in 2007. Als de markt keert, kan dat hoge gewicht een last worden voor een indexfonds, terwijl actieve beheerders meer mogelijkheden hebben om zich daartegen te beschermen.

In 2016 is de populariteit van fondsen die zich richten op kleine en middelgrote kapitalisaties opnieuw sterk toegenomen. Dat is ook het geval met fondsen die een valuestrategie volgen en inzetten op ondergewaardeerde bedrijven (bijvoorbeeld met een koers-winstverhouding die gevoelig lager ligt dan die van de index). De afgelopen tien jaar hebben groeistrategieën, die vooral inzetten op aandelen van bedrijven waarvan de omzet snel stijgt, het meestal veel beter gedaan, terwijl onderzoek heeft aangetoond dat valuestrategieën in het verleden op zeer lange termijn vaak het beste hebben gerendeerd.

Beleggen in ETF’s zoals de Spider S&P500 is interessant als de beurzen stijgen. Maar ze beschermen de belegger niet tegen een correctie of tegen een duurzame verandering in de voorkeuren van de markt. Ze hebben ook het nadeel dat ze marktbewegingen versterken. ETF’s vertegenwoordigen vandaag een derde van de verhandelde volumes op de Amerikaanse beurzen. In periodes van hoge volatiliteit is dat vaak nog veel meer.

Kleine kapitalisaties

Wij vroegen de beste beheerders die zijn gespecialiseerd in Amerikaanse aandelen naar hun kijk op de evolutie van de Amerikaanse beurzen. Voor Ralph Bassett, die verantwoordelijk is voor het fonds Aberdeen – North American Smaller Companies, blijven kleine kapitalisaties aantrekkelijk om in te spelen op de Amerikaanse aandelenmarkten. “Sinds 2007 zijn de prestaties in dat segment hoger dan die van de grote kapitalisaties. Dat komt door hun eenvoudigere economische modellen, die gericht zijn op één of twee producten of sectoren.”

In de huidige politieke omstandigheden beschermt een belegging in kleine kapitalisaties volgens hem ook deels tegen het risico dat de Verenigde Staten een meer protectionistische koers zullen varen. “Kleine kapitalisaties worden minder hard getroffen door de stijging van de dollar, aangezien ze minder actief zijn op de internationale markten dan de grote bedrijven”, zegt Bassett.

“Bovendien hebben kleine bedrijven doorgaans meer geïnvesteerd in hun groei van morgen. Vele hebben nog potentieel om hun winstmarges op te voeren. De jongste tijd hebben we ook verscheidene valueposities geopend, omdat we potentieel hebben gezien in een aantal sterk ondergewaardeerde aandelen.”

Donald Trump

Onder de beste actief belegde fondsen op de markt is ook Legg Mason Clearbridge US Large Cap Growth, dat is gespecialiseerd in grote Amerikaanse kapitalisaties, met een focus op groeiwaarden. Peter Bourbeau beheert het fonds sinds 2003 en heeft er de sterkste prestatie over een periode van vijf jaar mee neergezet.

“Groeiwaarden hebben zelfs in economisch moeilijke tijden altijd goed gepresteerd”, onderstreept Kevin Collins van Alger Asset Management. “Na de correctie van de afgelopen maanden zijn groeiwaarden historisch bekeken opnieuw vrij aantrekkelijk. Uiteindelijk zal de Amerikaanse markt op een gegeven moment altijd terugkeren naar technologie en biotechnologie, aangezien het marktleider is in die sectoren. Wij blijven daarom sterk overwogen in groeisectoren in ons topfonds, Alger American Growth Fund.”

Volgens Matt Ward, expert in Amerikaanse aandelen bij Schroders, zal de verkiezing van Donald Trump tot Amerikaans president de inflatiedruk de komende jaren doen stijgen. “De beste manier om in te spelen op de toename van de inflatie in de Verenigde Staten is in te zetten op financiële waarden, die als eerste kunnen profiteren van de stijging van de rente. Wij staan ook gunstig tegenover industriële waarden die minder te lijden hebben onder de vrees voor een daling van de handel.” Ward belegt ook in groeiwaarden na hun recente correctie. “Het economische programma van Donald Trump moet over het algemeen gunstig zijn voor kleine kapitalisaties en aandelen met een sterke focus op de Verenigde Staten.”

Frédéric Dineur