DE STRATEEG

“Wie wil nu De Post kopen ? Ons uitgebreid netwerk is een troef, maar alleen om het te gebruiken. Niet om er de kosten van te dragen. Kijk maar naar Groot-Brittannië, ook daar was het netwerk te duur om het te verkopen.”

André Bastien (58 j.) heeft zijn mogelijkheden als nieuwe gedelegeerd bestuurder van De Post duidelijk afgebakend. Als voormalig genie-kolonel weet hij iets af van strategie. Eenmaal die gekend is, bepaalt hij de te volgen tactiek. “Een privatisering van De Post zie ik, zelfs op lange termijn, niet zitten. Toch zal veel moeten veranderen, om louter economische redenen. Die noodzakelijke veranderingen wat sneller laten verlopen, is mijn opdracht.”

Bastien, de zoon van een kleine zelfstandige en een onderwijzeres uit het Waalse Ath, de thuishaven van PS‘er Guy Spitaels, trekt na zijn studies naar de Koninklijke Militaire School. “Neen, niet uit militarisme, wel omdat je er gratis kon studeren,” lacht Bastien vandaag in behoedzaam Nederlands. Zijn leven speelt zich al jaren af in het Brusselse, zijn nieuwe woonplaats. “Mijn vrije tijd besteed ik vooral aan wandelen, in Brussel en aan de Vlaamse kust.”

Professioneel schopt Bastien het al vlug tot topman van de SGA, de aankoopdienst van het Belgische leger. Defensieminister Xavier de Donnéa ( PRL) haalt hem naar zijn kabinet. “De minister zocht een specialist in overheidsopdrachten,” weet Bastien nog. De opvolger van de Donnéa, de PS‘er Guy Coëme bombardeert Bastien tot kabinetschef. Meteen kleeft op Bastien het etiket van een socquette rouge, een rode sok. Het zijn PS-gezinde officieren die in die dagen de aankoopdiensten van het leger bevolken : de algemene aankoopdienst SGA, de SDAV (die vliegend materieel aankoopt) en de SAA (de sectie aankoop en bewapening). “Ik heb een socialistische overtuiging, maar denk niet dat die me veel geholpen heeft,” stelt Bastien vandaag. Op het kabinet van Coëme komt Bastien midden in het militair-industrieel complex terecht. Wanneer het Agusta-schandaal losbarst, wordt ook André Bastien met een huiszoeking bedacht.

In 1991 wordt hij bestuurder bij De Post, het autonoom overheidsbedrijf waar de financiële man van de SP, Etienne Mangé, op dat ogenblik de voorzittershamer hanteert. Bastien wordt bij De Post belast met het patrimoniumbeheer, de uitbouw van de strategie én even later de financiën. Door het plotse overlijden van Joseph Becco werd hij vroeger dan voorzien de baas van De Post, met 46.000 werknemers nog steeds de grootste werkgever van het land. Bastien is benoemd door de regering. Krijgt hij ook zijn directieven van de regering ? “We zijn nu bezig met het nieuwe beheerscontract. De regering moet dat goedkeuren. Als u dat als directieven beschouwt ?” Bastien is benoemd voor vijf jaar. Wat nadien ? “Zullen we wel zien. Veel wandelen, veel lezen. Welke boeken ? Dingen die handelen over de verandering in onze maatschappij. Alain Minc lees ik graag en Hugo De Ridder over Jean-Luc Dehaene. Dat was leuk.”

ANDRE BASTIEN (DE POST) De veranderingen wat sneller laten verlopen. Dat is mijn opdracht.