De ruimte wordt een zaak van privébedrijven

Voor het eerst in de geschiedenis heeft NASA besloten om het transport van cargo voor het ruimtestation toe te vertrouwen aan de commerciële sector. In december 2008 kende NASA twaalf ‘ruimtebevrachtingen’ toe aan mijn onderneming SpaceX en acht aan Orbital. De eerste demonstratievluchten van SpaceX zullen, als prelude tot de operationele missies, in 2010 te zien zijn.

Voor wie gelooft dat het voor onze manier van leven belangrijk is dat we multiplanetair worden, bestaat er buiten het privé-initiatief geen realistisch alternatief om de ruimtevaart te bevorderen. Alleen de privésector is in staat om de kostprijs en de betrouwbaarheid van het transport door de ruimte te verbeteren tot het niveau dat noodzakelijk is om zelfonderhoudend leven op Mars mogelijk te maken. Tegen de huidige kosten en met de betrouwbaarheid van de publieke sector zouden we, ook al beschikken we al over raketten die mensen naar Mars kunnen brengen, de wereldeconomie in het bankroet duwen en een onaanvaardbaar aantal levens verliezen.

Sommigen zullen verwonderd zijn mij te horen beweren dat de commerciële sector de betrouwbaarheid spectaculair zal verbeteren, omdat ze misschien denken dat ondernemingen onveilige beslissingen zullen nemen om de kosten te drukken. Dat is geenszins het geval – klanten doden is allesbehalve winstgevend. De luchtvaart- en de autosector zijn bijna volledig in privéhanden en allebei kunnen ze bogen op een indrukwekkend veiligheidspalmares. Het zal u wellicht verbazen dat uw levensverwachting hoger zou zijn als u elke minuut van uw leven zou doorbrengen in een commercieel lijnvliegtuig.

Het vervoer van cargo naar en van het Internationaal Ruimtestation werd tot nu voornamelijk uitgevoerd door het ruimteveer, maar dat staat op het punt om met pensioen te gaan. NASA werkt aan een nieuw raketsysteem dat afgeleid is van het ruimteveer, maar dat zal pas in 2017 klaar zijn. Bovendien zou het gebruik ervan om het ruimtestation te bevoorraden een indrukwekkende en onwaarschijnlijke toename van het NASA-budget vergen.

Daarom heeft NASA besloten om commerciële raketten en ruimtetuigen aan te duiden als de opvolgers van het ruimteveer. Het belang van die beslissing moet nog doordringen in het publiek bewustzijn.

Ik wil hier duidelijk maken dat NASA een cruciale rol speelde door de ontwikkeling van de commerciële systemen aan te moedigen door een groot deel van de financiering aan te reiken, samen met deskundig advies. Dat gezegd zijnde, moet het ruimteagentschap niet de schuld krijgen voor eventuele misstappen onderweg, die haast altijd gebeuren bij de ontwikkeling van nieuwe raketten. Het design is van SpaceX en wij – en ik als hoofdontwerper in het bijzonder – moeten de verantwoordelijkheid nemen voor eventuele fouten.

De koers voor het vervoer van cargo is uitgezet, maar het Witte Huis heeft nog niet besloten dat de commerciële sector ook astronauten zal mogen vervoeren. Maar het is een goed teken dat onlangs een panel van industriebonzen bijeenkwam in het Witte Huis en onder leiding van Norman Augustine, een voormalige CEO van Lockheed, zich daarvoor krachtig heeft uitgesproken.

Het is nu aan Barack Obama om de beslissing te nemen op basis van de opties die door dat panel naar voren geschoven werden. In geen van de opties wordt echter rekening gehouden met de standaardoplossing, namelijk het gebruik van de Ares-I-raket en het Orion-ruimtetuig om het ruimtestation te bedienen. Het panel wees erop dat het NASA-budget wel voldoende groot is voor ofwel Ares I/Orion of het ruimtestation, maar niet voor beide. Maar omdat Ares I enkel een lage baan om de aarde kan bereiken en het ruimtestation het enige bewoonbare ding is dat in een lage baan om de aarde draait, zou Ares I op zich nergens toe leiden.

Bovendien stelde het panel dat Ares I/Orion pas in 2017 klaar zou zijn om naar het ruimtestation te vliegen, zes jaar nadat het ruimteveer uit de circulatie genomen wordt. Dat betekent dat geruime tijd enkel en alleen kan gerekend worden op de Russische Sojoez, waarvoor NASA nu al 50 miljoen dollar per zitje betaalt.

Daar tegenover staat dat SpaceX klaar zal zijn om astronauten te vervoeren binnen de drie jaar nadat daarover een overeenkomst gesloten kan worden met NASA tegen de prijs van 20 miljoen dollar per zitplaats. We zijn overigens niet alleen. United Launch Alliance (ULA), een joint venture van Boeing en Lockheed, heeft openlijk beloofd dat het binnen vier jaar klaar zal zijn en ook Orbital Science heeft er vertrouwen in dat het de klus in een vergelijkbaar tijdschema kan klaren.

NASA zal in 2010 waarschijnlijk twee of drie ondernemingen aanwijzen voor die taak en zo een nieuw tijdperk inluiden in de geschiedenis van de bemande ruimtevaart.

DE AUTEUR IS CEO EN CHIEF TECHNOLOGY OFFICER VAN SPACEX.

Elon Musk De luchtvaart- en de autosector zijn bijna volledig in privéhanden en allebei kunnen ze bogen op een indrukwekkend veiligheidspalmares.