De pijn te lijf

Volgens een Europese pijnstudie (2003) kampt één persoon op vijf met chronische pijn. Dat betekent dat niet alle pijn reageert op pijnstillers. En dat pijnstillers niet altijd worden gebruikt, wegens de mogelijke neveneffecten. Wat doet een beroepsactieve man of vrouw die kampt met chronische rug- of hoofdpijn maar bij de pinken moet zijn voor de job en veel op de baan is?

Als aspirientjes niet meer baten en ontstekingsremmers te veel maaglast veroorzaken, kan je theoretisch overschakelen naar morfineachtige pijnstillers. Die zijn krachtig, maar werken tegelijkertijd versuffend, wat in de meeste gevallen niet combineerbaar is met een carrière. Wat dan? Mensen zijn niet langer bereid om zich dan maar bij de pijn neer te leggen.

Jean-Pierre Van Buyten, anesthesist en gereputeerd pijnspecialist, runt in het Algemeen Ziekenhuis Nikolaas (fusie AZ Waasland en AZ Middelares) in Sint-Niklaas een multidisciplinair pijncentrum. “We zien zo’n 12.000 patiënten per jaar. Veelal beroepsactieve mensen die een oplossing zoeken voor hun aanslepend pijnprobleem. Soms ook mensen die wel willen, maar niet meer kunnen werken wegens chronische pijn. Wij stellen een diagnose en starten een multidisciplinaire behandeling met als objectieven de levenskwaliteit verbeteren én in de mate van het mogelijke de sociaaleconomische reïntegratie bewerkstellingen.”

Hardnekkige chronische pijn die niet van kwaadaardige oorsprong is, is dikwijls het gevolg van een aantasting van de zenuwen zelf: zenuwontstekingen, uitstralingspijn door geknelde zenuwwortels in de rug, hardnekkige hoofdpijn, aangezichtspijn, pijn na een operatie die blijft knagen enzovoort.

Pijnstillers in tabletvorm of via injecties komen niet alleen bij de pijnhaard, maar verspreiden zich over het hele lichaam. Om nog voldoende pijnstilling te krijgen, moet je hoog genoeg doseren, met alle nevenwerkingen van dien. In de voorbije jaren hebben onderzoekers pijnbestrijdingstechnieken (medicatie, stroomstootjes enzovoort) ontwikkeld die veel preciezer bij de pijnhaard komen, waardoor de medicatie sterk beperkt kan worden. Zo maken moderne pijncentra vandaag gebruik van computergestuurde navigatiesystemen die de naald onder voortdurende visuele controle (via fluoro-CT) perfect op de plaats van het onheil loodsen. Een aangetaste zenuwknoop of zenuwwortel, of die nu onder de schedel zit of in de rug, kan veel nauwkeuriger worden benaderd. Jean-Pierre Van Buyten: “Vergelijk het gerust met gps-technologie. Je lokaliseert de zieke zenuw en berekent een veilige route voor je naald.”

Zodra de naald of elektrode ter plaatse is, zijn diverse behandelingen mogelijk: je stuurt stroomstootjes die de zenuw verdoven of je infiltreert het gebied met pijnstillers en ontstekingsremmers. Meer nog, je kan een onderhuids apparaatje inplanten dat met regelmatige tussenpozen elektrische pulsen afvuurt (neuromodulatie) of een pompje dat regelmatig kleine hoeveelheden medicijn loslaat. (T)

www.nomorepain.be

Marleen.finoulst@bodytalk.be

Marleen Finoulst, hoofdredacteur bodytalk

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content