DE ONMACHT VAN DI RUPO

De 225.000 euro die België aan zakenbank Lazard moet betalen voor haar advies over het overnamebod van staalgigant Mittal op Arcelor, zal voorlopig weinig opleveren. Politiek is er beslist om nog niet te beslissen. België wil dus geen partij kiezen in het pokerspel tussen beide staalreuzen.

Een typisch compromis om de communautaire schizofrenie in dit land te verdoezelen. Vlaams minister-president Yves Leterme (CD&V) is pro Mittal, zo kunnen we uit zijn commentaar opmaken. Zijn Waalse evenknie Elio Di Rupo (PS) wil vooral Arcelor – waarin zijn regering 2,4 % bezit – niet bruuskeren. En premier Guy Verhofstadt (VLD) spaart de kool en de geit.

Morgen, vrijdag, trommelt Arcelor in een buitengewone vergadering zijn aandeelhouders bij elkaar om hen te paaien met een superdividend van 5 miljard euro. Een hoger bod van Mittal om de Arceloreigenaars alsnog over de brug te helpen, valt niet uit te sluiten. En de geruchten over een witte ridder die de Franse staalgroep te hulp snelt, zwellen aan.

De keuze van de Belgische overheid om in die fase geen standpunt in te nemen, heeft een belangrijke symbolische waarde. Daarmee geeft ons land impliciet te kennen geen strategische visie of mening te hebben over een dossier waar 15.000 Belgische banen op het spel staan. Officieel vindt de overheid het nog te vroeg om een definitief oordeel te vellen. Dat zou binnen een tweetal weken komen.

We durven dit te betwijfelen. Zou het kunnen dat Elio Di Rupo geen standpunt durft in te nemen? Het is logisch dat de PS-leider nu niets zegt over wat hij met de 2,4 % in Arcelor zal doen. Maar dat hij na een grondige analyse van de sterktes en zwaktes van dit fusieproject niet expliciet kan zijn over de voor- of nadelen voor zijn regio, doet vragen rijzen over zijn machtspositie.

Het lijkt wel alsof de initiator van het Marshallplan niet meer in staat is om economisch het laken naar zich toe te trekken. Weegt de invloed die de leiding van Arcelor heeft op lokale PS-mandatarissen in steden zoals Charleroi en Luik, te zwaar door? Acht maanden geleden kondigde Di Rupo aan dat zijn Wallonië een miljard euro zou investeren in speerpuntsectoren, innovatie, opleiding en competitiviteit. Het bleek slechts een kort reveil van hoop.

Sindsdien is er nog weinig vernomen over het Marshallplan. De politieke scène in Wallonië werd overstelpt door krantenkoppen en tv-berichten over duistere deals rond het F1-circuit van Francorchamps en financieel gesjoemel bij de socialehuisvestingsmaatschappij La Carolorégienne. Vorige week stak opnieuw een schandaal de kop op, nu bij de intercommunale huisvuildienst van Charleroi.

Deze aanhoudende stroom van affaires toont aan hoe diep de malaise in het door de PS gedomineerde Wallonië verkankerd zit. Telkens zijn het lokale PS-potentaten die jarenlang het publieke, private en partijbelang door elkaar mengden door familie, vrienden en zakenrelaties vetbetaalde opdrachten, postjes of mandaten toe te wijzen in een wirwar van vzw’s, organen en bestuursraden.

Vorig jaar beloofde Di Rupo schoon schip in zijn partij. “Weg met die parvenu’s,” riep hij. Zelfs Jean-Claude Van Cauwenberghe (PS), dé machtspoliticus in Charleroi, moest er als minister-president aan geloven. Maar vandaag lijkt die aggiornamento stilgevallen. Met zijn zitje in de G9, de interne beslissingscirkel binnen de PS, blijft Van Cau scrupuleus de belangen van zijn Charleroi verdedigen tegen de richtlijnen uit het partijhoofdkwartier.

Wie vandaag met Wallonië praat, moet optornen tegen een leger van PS-generaals: welgeteld zeventien ministers of staatssecretarissen zetelen, her en der verspreid, in de federale regering, de Franse Gemeenschap, het Waalse en het Brusselse Gewest. Een krachtige vernieuwer aan het hoofd van dergelijke troepen kan wonderen verrichten. Maar als Di Rupo slechts de chef blijkt te zijn van een Mexicaans leger, dreigt dit uit te monden in een fiasco.

Twee vragen zijn cruciaal. Waarvoor staat Elio Di Rupo in de overnamestrijd tussen Mittal en Arcelor? En wanneer komt hij over de brug met de eerste verwezenlijkingen uit zijn Marshallplan?

piet depuydt

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content