De Manager van het Millennium (althans volgens Trump zelf)

Donald Trump lijkt wel het ultieme bewijs dat de wereld te koop is als je maar arrogant, egoïstisch en gemeen genoeg bent. Of is zijn legendarische verwaandheid het resultaat van sluwe ‘averechtse’ imagocampagnes?

Een paar dagen voor 17 december 1990 stapte een rijzige, grijzende man in maatpak naar de kassa van het Trump Castle-casino in Atlantic City. In één klap kocht hij voor 3 miljoen dollar fiches. Vreemd genoeg stapte hij niet naar de speeltafels, hij verliet het casino zonder ook maar één keer ingezet te hebben. Die man was de New Yorkse projectontwikkelaar Fred Trump, vader van de notoire vastgoedmagnaat Donald Trump. Op 17 december 1990 moest zijn zoon een schuldaflossing betalen en hij kwam 3 miljoen dollar te kort. Dankzij de gulle casinoklant had hij plots genoeg contanten.

De anekdote in het casino is niet de enige financiële cliffhanger in de biografie van Donald Trump, de Amerikaanse tycoon die koketteert met zijn arrogantie. Business Week schreef ooit dat zijn naam “synoniem is voor de graaizucht, egomanie en spilzucht van de jaren tachtig.” Begin jaren negentig leek hij definitief in het zand te bijten. Zijn imperium van kantoortorens, hotels en casino’s was immers gebouwd op de toen al onstuimige groei van de vastgoedmarkt. Met een schuld van 9 miljard dollar leefde hij wel op een conjunctuurgevoelige tijdbom. Toen een recessie opdook, droogde de contantenstroom op en hij kon zijn aflossingen niet meer nakomen.

Een knaller van een faillissement leek onafwendbaar. Niet zo bij Trump. De biografie die Robert Slater schreef, maakt haarfijn duidelijk hoe sluw de onderhandelingsacrobaat zijn schuldeisers (een consortium van banken) kon ompraten. Keer op keer lukt hem dat, onlangs alweer. Trump is dan ook een seriële comeback kid, net zoals hij serieel monogaam is. Terwijl de businessbladen met veel tromgeroffel zijn zakelijke ups en downs volgen, beschrijven de glossy magazines met passend trompetgeschal zijn amoureuze pirouettes, huwelijken en echtscheidingen.

Andere beroemdheden geraken wel eens slaags met paparazzi, maar Donald Trump lijkt pas echt te leven als hij hun aandacht kan trekken. De ondertitel van de biografie is dan ook niet toevallig Van ondernemer tot merknaam. De meeste ondernemers zijn cameraschuw, velen weigeren interviews, maar Trump gaat ervan uit dat ‘te bekend’ niet bestaat. Die mediageilheid is nog ontzettend toegenomen door zijn succesrijke realitysoap The Apprentice, waarin Trump zowat een karikatuur van zichzelf speelt, die op zoek is naar een sterke manager. De kandidaten moeten zich loodzware opdrachten en vaak vernederende commentaar laten welgevallen. De winnaar krijgt een vetbetaalde job. VT4 brengt een Vlaamse versie met Rob Heyvaert, topman van financiëlesoftwarespecialist Capco, in de rol van Trump. De geknipte man?

Robert Slater, Donald Trump – Van ondernemer tot merknaam. FT/Prentice Hall, 192 blz., 19,95 euro.

Luc De Decker