De man die cabaret in Crazy Horse bracht

Redactie Trends

03-08-2006, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:51

Ook in de cabaretwereld van Crazy Horse staat innovatie en goed management voorop. “Dus neen, de danseressen kennen mij niet persoonlijk,” zegt de Belgische eigenaar, Philippe Lhomme.

Met het dagelijks management houdt hij zich nooit bezig, zelfs na de overname van Crazy Horse bleef Philippe Lhomme (46) dat credo trouw. “Ik heb in het voorbije jaar misschien vijf of zes spektakels gezien, meer niet,” zegt hij. “En neen dus, de danseressen die op het podium staan, kennen mij niet persoonlijk. Crazy Horse is maar een van mijn participaties. Het voorbije jaar had ik echt veel meer aan mijn hoofd dan dat.”

Van zijn blijde intrede in de wereld van het entertainment heeft hij echter hoegenaamd geen spijt. De Crazy Horse-cabarets in Parijs en Las Vegas kregen er zelfs een zusje bij. In Singapore werd een nieuweling opgestart met een vijftiental medewerkers. Een joint venture-formule met de plaatselijke groep Engwah (die instaat voor de exploitatie) zorgde eind 2005 voor een vliegende start. Al liggen de normen en de interesses bij het Aziatische publiek toch wel even anders, zo blijkt. “Optredens in groep worden daar meer naar waarde geschat,” vertelt Lhomme, “terwijl men in Parijs eerder kickt op soloacts”.

Als referentieaandeelhouder (via zijn privéholding Franklin) heeft de Luikse jurist zijn stempel gezet op Crazy Horse. “Als ik nu van één zaak spijt heb, dan is het dat ik het dagelijkse management niet snel genoeg heb vervangen,” zegt hij beslist. “Nu is er een vijfkoppig team dat helemaal werd vernieuwd. Na een rondje headhunting viel de keuze voor de leiding op de Franco-Amerikaanse Andrée Deysenberg. Een veelzijdige dame van het allerbeste soort, die bovendien zes of zeven talen spreekt. Ze verdiende haar sporen bij Cirque du Soleil, ‘s werelds grootste spektakel. Ze heeft op een aardige manier de bakens helpen verzetten. Ook in de wereld van de ontspanning moet er geïnnoveerd worden. We hebben het programma gedeeltelijk aangepast. Sommige acts zijn jonger geworden, nog dynamischer ook, maar zonder de échte geest van de Crazy Horse te verraden. Crazy Horse is weer een beetje meer cabaret geworden, en een beetje minder theater.”

Lhommes grootste voldoening is dat de bijgeschaafde formule meer dan ooit werkt. “Ik kreeg zopas de eerste bezoekerscijfers uit Las Vegas in handen,” zegt Lhomme. “Die cijfers spreken voor zich. Ook Parijs gaat dezelfde toer op.” Gevraagd naar zijn grootste voldoening moet hij niet lang nadenken. “Dat de allergrootste namen uit de intellectuele en artistieke milieus Crazy Horse blijven aandoen én waarderen, dat is mijn grootste geluk. Sorry, maar ik geef liever geen namen die in onze duisternis rondwaren.”