De machtsgreep van de VN

De Verenigde Naties denkt beter dan gekozen regeringen te weten wat goed is voor de wereld. Met ‘duurzame ontwikkeling’ hoog in het vaandel kaapt de VN, samen met bevriende ngo’s, de parlementaire democratie. Zo schrijft Marguerite A. Peeters. Ontnuchterende lectuur bij de top in Johannesburg volgende week.

Premier Guy Verhofstadt (VLD) spoedt zich met zestig afgevaardigden naar Johannesburg om de conferentie van de Verenigde Naties ( VN) over duurzame ontwikkeling bij te wonen (zie ook blz. 15 en 50). De bagage van onze en andere nationale delegaties puilt uit van de goede bedoelingen. Goede bedoelingen die soms verongelukken in het ravijn van de naïviteit. Want achter de warme woorden van de VN ontluikt een verborgen agenda met absolutistische trekjes, zegt Marguerite A. Peeters, een Belgisch-Amerikaanse historica. “In de twintigste eeuw toonden een linkse en een rechtse utopie het kwaad van het absolute. De VN en bevriende niet-gouvernementele organisaties schrijven samen een nieuwe utopie: de duurzame ontwikkeling. Een mooie slogan die door velen kan worden toegejuicht. Maar achter de idealistische woorden van de VN schuilt een listig samenspel om de legitieme regeringen en democratische instellingen te verzwakken,” aldus Peeters.

Marguerite Peeters heeft systematisch alle VN-conferenties vanaf 1995 gevolgd en honderden gesprekken gevoerd met deelnemers, VN-functionarissen, politologen en juristen. Haar bevindingen staan in de studie Hijacking Democracy. The Power Shift to the Unelected, een spannend document om te lezen tijdens de duur van de VN-conferentie, de opvolger van Rio in 1992. De officieuze leer van de coalitie van de VN en de ngo’s luidt: wij beseffen beter dan de gekozen regeringen wat goed is voor de globe en haar burgers. Peeters: “De VN ondergraaft de intergouvernementele samenwerking. Op de wereldconferenties van de VN van de jaren negentig hebben de hoge kaderleden van de VN en haar dochters, gesteund door de nieuwe ngo’s, de internationale veiligheid na het einde van de Koude Oorlog aangegrepen voor een nieuw denkkader.”

De VN-conferenties beweren een intergouvernementele eensgezindheid te vertolken die kortweg samengevat wordt als duurzame ontwikkeling. “Die VN-filosofie waaraan de ngo’s veel hebben bijgedragen is meer dan een actiekreet, zij krijgt de allures van een ideologie, waaraan iedereen wordt verondersteld te offeren. Wij moeten de goedaardige bedoelingen van veel deelnemers aan het wereldproject van de duurzame ontwikkeling onderscheiden van de kwaadaardige agenda’s van een lawaaierige minderheid,” waarschuwt Marguerite Peeters.

Onmenselijk bedrijfsleven. Voor het bedrijfsleven dreigt een vorm van apartheid. Peeters: “De marktwerking wordt in het nieuwe systeem van de VN en de ngo’s buiten de civiele samenleving geschoven, wegens onmenselijk en antisolidair. De markt is de belangrijkste motor van de zeer noodzakelijke economische ontwikkeling, maar zij kan niet overleven in een slecht geïnspireerde coöptatie door de Verenigde Naties.”

Secretaris-generaal Kofi Annan is een evangelist van de movement for global governance. Erudiete teksten en krachtige woordvoerders van buiten de VN verlenen een nieuw mandaat aan de internationale organisatie en haar dochters, en genezen haar geschonden moraal en zelfbeeld. Een voorhoede van ngo’s – zoals Women’s Environment and Development Organisation, Earth Council, Greenpeace, International Planned Parenthood Federation – trekken quasi-reglementaire taken naar zich toe ten dienste van de governance movement binnen de VN. De taal en de waarden van de nieuwe consensus sijpelen door in de schoolboeken en op de kansels van de kerken, acteert Marguerite Peeters. De nieuwe norm van participatieve democratie of consensusdemocratie (lokzin: we weten allemaal wat er fout is en wat de oplossingen zijn, maar de regeringen bewegen niet en het electoraat bestaat uit sufferds) begint de internationale samenhang te herstructureren. “Het nieuwe model trotseert traditionele waarden en keurt de nationale soevereiniteit, de markteconomie en de klassieke democratie af,” zegt Marguerite Peeters. “Het nieuwe denkkader klaagt de beginselen van de moderne industriële beschaving, het individualisme, de winst en de wedijver aan. De VN en de ngo’s plaatsen bovendien een extreme vorm van multiculturalisme op een voetstuk.”

Wie de teksten, de conferenties en de mechanismen van de VN en de ngo’s bestudeert, ziet dat de global governance movement gekaapt wordt door een neo-radicaal-socialistische beweging die via het internet en in massamanifestaties haar wil en waarden uit, aldus Peeters. “De socialistische neo-radicalen handelen alsof zij een volledig nieuwe en progressieve stroming zijn, maar eigenlijk is het de aanval van een achterhoede op de marktgeoriënteerde democratische vrede van na de Koude Oorlog. De democratische opdracht van de burgers is niet om zich te conformeren maar om onderscheid te kunnen maken.”

Frans Crols [{ssquf}]

frans.crols@trends.be

Marguerite A. Peeters, Hijacking Democracy. The Power Shift to the Unelected, maart 2001, uitgegeven bij het American Enterprise Institute.

HTTP://WWW.AEI.ORG/PS/HIJACKINGDEMOCRACY.PDF

De volledige studie van Marguerite A. Peeters vindt u op de Trends-site.

Achter de idealistische woorden van de VN schuilt een listig samenspel om de legitieme regeringen en democratische instellingen te verzwakken.