De kaart is binnen

Deze zomer veroverde Nicolas Colsaerts zijn kaart voor de Europese Tour 2006.

De kwaliteit van mijn spel zit goed. Er zijn weinig spelers die kunnen zeggen dat ze in amper zestien toernooien hun deelname aan de volgende Tour binnenhaalden.”

Nicolas Colsaerts, 22 jaar en Brusselaar, zegt het allemaal heel rustig, maar bruisend van zelfvertrouwen. Hij was dit jaar niet gekwalificeerd voor het grote Europese circuit, en daarom wist hij dat het moeilijk zou zijn om met alleen maar wildcards een degelijk seizoen bij elkaar te spelen. Als het niet lukte in de grote Tour, was er nog altijd de Challenge Tour als vangnet. Een plan B waar hij niet meteen happig op was.

“Ik houd niet zo van de Challenge Tour. Ik speel goed genoeg voor het grote circuit en krijg in de Challenge Tour altijd de indruk dat ik daar niet op mijn plaats zit.”

In april en mei verliep alles naar wens, met de 21ste, 32ste en 44ste plaats in de Opens van Spanje, Italië en Wales. Meer was niet nodig om in die periode naar een totaal prijzengeld van bijna 50.000 euro te klimmen en zo op koers te blijven voor een kwalificatie. Maar toen begon een minder leuke periode van twee maanden, waarin hij geen enkele keer voorbij de cut raakte.

“Dat was vooral pijnlijk in de Opens van Nederland en Frankrijk. Een echte zwarte reeks. In Nederland had ik problemen met mijn caddie, in Saint-Omer wilden mijn putts er niet in. Met daarbovenop nog een boete van 8000 pond omdat ik te traag speelde (zie Swing hieronder). Zoals altijd waren het de details die het verschil maakten. Mijn basisspel was goed, maar ik de finishing touch ontbrak.”

En toen was het tijd voor de Johnnie Walker in Gleneagles in Schotland. Na drie dagen met een schitterende score (70 71 en 67) leek hij goed op weg om het toernooi te winnen, tot hij de zondag een 75 sloeg en daarmee tweede ex aequo werd. Goed voor 135.000 euro, maar vooral een bijna zekere kwalificatie voor 2006. “Ik had het toernooi kunnen winnen, maar zondag was mijn drive niet precies genoeg. Pas bij de dertiende hole bereikte ik voor het eerst de fairway. Volgend jaar moet ik mijn drive tot elke prijs recht kunnen slaan.”

Eind augustus veroverde hij dan zijn kaart voor 2006 met een 39ste plaats ex aequo in München, tijdens de BMW Open. En nu blikt hij naar de toekomst: “Ik moet vooral mijn nieuwe levensstijl zien te behouden. Ik houd zielsveel van muziek en andere sporten, ik zal me dus nooit voor 300 % kunnen concentreren op de golfsport, zoals anderen dat wel doen. Maar ik weet ook wat ik moet doen om te presteren: twaalf uur trainen en fysieke oefeningen om iets meer dan zeventig kilo te wegen, met mijn 1,87 meter. Ik ga de komende winter ook trainen in Amerika en Spanje. Ik ben pas 22, maar ik wil mijn leeftijd niet gebruiken als een excuus.”

John Baete

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content