DE HUISVADERS

Is het beroep van de lokale bankier de voorbije 25 jaar sterk geëvolueerd ? De gebroeders de hertogh uit Sint-Amandsberg maken een balans op.

Een kwarteeuw lang al is de naam de hertogh in Sint-Amandsberg synoniem met geldzaken. In 1960 begon wijlen Raphaël de hertogh er heel bescheiden in kasbons en deposito’s “na de uren”, want z’n hoofdberoep was verzekeringsmakelaar. De privé-woning vormde het decor voor de lokale vestiging van het Gemeentekrediet. “We zijn toen als een van de laatsten op Sint-Amandsberg gekomen,” zegt zoon Geert (40j.). “De lokale concurrentie was al stevig ingenesteld.”

Kasbons en deposito’s vormden in die tijd het hoofdmenu. Vader Raphaël mengde zich in het lokale verenigingsleven en trok een nieuwe cliënteel aan. “Pas begin jaren ’70 schakelden we resoluut over op de volwaardige bancaire activiteiten, met zichtrekeningen en kredieten. Je staat ervan versteld hoeveel mensen toén, nauwelijks twintig jaar geleden, nog niet over een zichtrekening beschikten.”

Het profiel van de klant is in al die jaren nagenoeg hetzelfde gebleven, zegt Geert de hertogh, maar de behoeften zijn sterk veranderd. “Het volume aan elektronische verrichtingen neemt sterk toe. We krijgen dus meer tijd voor een cliëntgericht gesprek. De rol van de lokale bankier als vertrouwenspersoon is toegenomen.” Een anachronisme in deze tijden van herstructurering en besparing ?

“Zeker niet,” reageert hij. “Een bankier is vandaag meer dan een huisvader bij wie de klant even vrijblijvend komt uithuilen. We verstrekken nu financieel, juridisch en fiscaal advies en dit zowel op particulier als professioneel niveau.” Daarom haalden de hertoghs er een vennoot bij : Robrecht Van Cauwenberghe. Die mikt vooral op de kmo’s en zelfstandigen, alhoewel Sint-Amandsberg de voorbije 25 jaar steeds meer naar een residentiële wijk met handelsactiviteit is geëvolueerd.

De band met het lokale verenigingsleven willen de zonen de hertogh behouden. “Al rest er ons minder tijd dan vroeger.” Actieve deelname in bestuursfuncties is geen prioriteit meer. “Als klanten bij ons binnenstappen, doen ze dat uit vrije wil, niet omdat we lid zijn van de vereniging,” zegt Geert de hertogh. De balans van één kwarteeuw bankieren vat hij als volgt samen : “Een lokale bank moet zoals een bedrijf worden gerund. Ons jaarlijks businessplan is voor ons heilig, we analyseren de sterke en zwakke punten van de concurrentie en treden op als pure managers.”

GEERT EN WARD DE HERTOGH, MET VENNOOT ROBRECHT VAN CAUWENBERGHE (L.) (GEMEENTEKREDIET) De lokale bankier als vertrouwenspersoon is geen anachronisme.