De fiscale valkuilen van NFT’s

De wielrenner Wout van Aert heeft de non fungible tokens (NFT’s) geveild van zijn overwinningen op de Champs-Elysées, op de Mont Ventoux en in de Strade Bianchi. Misschien hoort u het nu in Keulen donderen. Hoe kan Wout van Aert zijn overwinningen veilen? Hij heeft niet meer gedaan dan een unieke digitale code gecreëerd en aan zijn drie overwinningen gekoppeld. Die code heeft hij geveild voor 47.000 euro. De hoogste bieder is de trotse eigenaar van een digitale code die aan de overwinningen van Van Aert is gekoppeld. Hij of zij kan die code doorverkopen of schenken. Alle transacties worden met blockchaintechnologie geregistreerd.

NFT’s zijn ontstaan in de kunstwereld, waar kunstenaars op die manier digitale kunstwerken hebben verkocht. Ondertussen worden fenomenale bedragen neergeteld voor een stukje gedigitaliseerde kunst verpakt in een NFT. Zo is op 11 maart 2021 bij het veilinghuis Christie’s in New York maar liefst 69,3 miljoen dollar betaald voor het werk The first 5000 days van de digitale kunstenaar Beeple. Nu heeft ook de sportwereld NFT’s ontdekt. Zo organiseerde de Nederlandse voetbalclub PSV Eindhoven in april een veiling van NFT’s van legendarische momenten uit de clubgeschiedenis, zoals de Europa Cup I-winst uit 1988.

Maar ook bij de handel in NFT’s moet, zoals met alle andere activiteiten waar geld mee te verdienen valt, rekening worden gehouden met de fiscaliteit. Dat is geen sinecure. Het probleem is dat nog niet duidelijk is wat er precies wordt verkocht. Als een kunstenaar een digitaal kunstwerk creëert, dat aan een NFT koppelt en vervolgens verkoopt, heeft hij dan een materieel kunstwerk verkocht of enkel de auteursrechten op een materieel kunstwerk? En wat als de kunstenaar, zoals Beeple, een smart contract aan de NFT koppelt, dat bepaalt dat bij een doorverkoop van de NFT, 10 procent van de verkoopprijs naar de oorspronkelijke eigenaar van de NFT moet gaan? Is dat dan een auteursrechtelijke vergoeding of een soort van verkoopcommissie?

En wat met sportmomenten? Als een sportmoment wordt gedigitaliseerd, zal dat meestal gepaard gaan met een foto of een videofragment, om de digitale code te visualiseren. Het sportmoment op zich is dan wel niet auteursrechtelijk beschermd, de foto of het videofragment dat aan de digitale code is gekoppeld, is dat natuurlijk wel. Wat gebeurt er dan als een NFT uit de sport wordt overgedragen?

Er zijn dus nog tal van juridische vragen in de nieuwe wereld van de NFT’s, die moeten worden opgelost alvorens er fiscale duidelijkheid kan komen. Een belangrijke vraag is of NFT’s gepaard gaan met auteursrechten. Is dat het geval, dan kan de persoon die NFT’s tegen een vergoeding overdraagt, zijn opbrengst geheel of gedeeltelijk als een vergoeding voor de cessie of concessie van auteursrechten laten belasten, en dus genieten van een fiscaal gunstregime. Tot 62.550 euro worden de ontvangen vergoedingen belast als roerende inkomsten. Daarop kan een kostenforfait worden toegepast. Op het saldo is slechts 15 procent roerende voorheffing verschuldigd.

Als er echter geen auteursrechten worden overgedragen, moeten NFT’s worden beschouwd als elk ander materieel goed dat kan worden gekocht en verkocht. De meerwaarde van de verkoper zal, afhankelijk van de situatie, niet, laag of zwaar worden belast. Als de verkoop past in het normale beheer van het privévermogen, is de meerwaarde fiscaal vrijgesteld. Gaat het om transacties buiten het normale beheer van het privévermogen, dan wordt de meerwaarde belast als diverse inkomsten tegen een vast tarief van 33 procent. Vindt de transactie plaats in een professionele context, dan wordt de meerwaarde belast als professionele inkomsten, waarvoor het tarief in de personenbelasting tot 50 procent kan oplopen. Als de NFT’s door een vennootschap worden verhandeld, is de meerwaarde altijd als winst belastbaar.