De eerste stapjes richting beurs

Het kapitaal van de Leuvense hightech-firma Eonic Systems is aangedikt met 128 miljoen frank. Meteen de eerste stap naar een beursgang over drie tot vier jaar.

Eind juli 1998 werd het Leuvense Eonic Systems een kapitaalsom van 128 miljoen frank rijker. Twee professionele fondsen tekenden hierop in: Ceneca Invest en VIV. Ze verwierven elk 6% van de aandelen. De derde investeerder kwam uit particuliere hoek: de familie Van Hool – van het gelijknamige Lierse autobussenbedrijf. Die bracht 40 miljoen frank in via de nv Manasales.

“Deze kapitaalinjectie volgt na een indrukwekkende groei van 120% in 1997,” zo liet Eonic-pionier Eric Verhulst (43 j.), een voormalig beroepsofficier, ingenieur en technische bolleboos, trots in een e-mail aan diverse klantenrelaties weten. Voor 1998 stevent de firma af op een omzet van 100 miljoen frank (45 miljoen frank in 1997), met dertig werknemers.

IMMUUN.

Eigenlijk roeit Eonic tegen de stroom op in een sector die al drie jaar op apegapen ligt. In november 1995 klapte de prijs van computergeheugenchips plots in elkaar. Overaanbod was de oorzaak. Voor dit jaar verwacht de Semiconductor Industry Association dat de totale marktomzet nog eens met 2% zal krimpen tegenover 1997.

Waarom is Eonic – dat real-time ontwikkelingstools maakt voor processoren – hiervoor immuun? “Door het grote succes van de pc-sector zijn de meeste bedrijven zich gaan toespitsen op de aanmaak van real-time ontwikkelingstools voor RISC– en CISC-microprocessoren. Denk maar aan de Intel 486/Pentium of de Motorola PowerPC, chips die voornamelijk gebruikt worden in Windows-pc’s en Apple-computers,” legt Eric Verhulst uit. Eonic koos voor een andere weg.

Hier lag de focus van meet af aan op DSP‘s (digitale signaalprocessoren die zowel geluid, beeld en video kunnen manipuleren) en ASIC‘s (chips bestemd voor specifieke toepassingen). Verhulst: “Ik ben altijd leergierig geweest. Ik las geen romans, wel technische boeken. Programmeren was mijn hobby.”

Halverwege de jaren ’80 kocht hij een revolutionaire transputer die door de Britse firma Inmos op de markt was gebracht. Dit systeem was uitermate geschikt voor toepassingen in de parallelle computing. “Eén transputer had toen evenveel rekenkracht als een Pentium vandaag,” zegt hij. “Het apparaat – inclusief pc en software – kostte mij 800.000 frank.” Eric Verhulst vroeg een BTW-nummer aan, meldde zich bij het handelsregister en kon op die manier een banklening losweken. Als beroepsmilitair bleef hij echter met handen en voeten gebonden aan het leger. Pas in 1989 kon hij zijn uniform definitief aan de haak hangen.

In dat jaar startte hij de nv Intelligent Systems International op – het latere Eonic Systems. Zijn koppig knutselwerk leidde in 1992 tot de lancering van het Virtual Single Processor-model, een programmeermethode waarbij een ontwikkelaar de broncode van zijn toepassing kan schrijven alsof ze bestemd is voor één microprocessor. In de praktijk wordt de toepassing echter probleemloos gespreid over (en uitgevoerd door) verschillende processoren. “Tot op vandaag zijn we de enige die met een dergelijke vorm van virtuele programmering actief zijn,” stelt Verhulst fier vast.

Zijn firma lokte al gauw de aandacht van groten als Texas Instruments en Analog Devices. Een filiaal in de VS werd bittere noodzaak – jarenlang lag Verhulst er op vinkenslag naar geschikte medewerkers. “Om de haverklap moest ik vanuit België op het antwoordapparaat inbellen, om te weten of er iemand getelefoneerd had.” Een tijd van pionieren en ploeteren.

ONAFHANKELIJK.

De koppigheid van Verhulst wierp echter vruchten af. Begin dit jaar werd Spectron Microsystems – een concurrent van Eonic – verkocht aan Texas Instruments ( TI) voor meer dan 20 miljoen dollar. TI wilde hiermee zijn markt verruimen en een standaard API ( application programming interface) voor de eigen DSP’s de markt opduwen. Dit deed de relatie met Eonic aanvankelijk geen deugd. “Het was zes maanden lang zowel warm als koud blazen tussen ons en Texas Instruments,” zegt Verhulst. “Maar uiteindelijk was het een goede zaak.” Diverse klanten gaven de voorkeur aan het onafhankelijk profiel van Eonic Systems.

De Eonic-topman wil dat ook het liefst zo houden. TI zwaaide ook bij hem kwistig met bankbiljetten. “Ze hebben alles geprobeerd,” grijnst Verhulst. Hij liet zich niet vermurwen. “Na de fusiegolf die onze sector overspoelde, zijn we zowat de enige zelfstandige speler gebleven.” Het was soms kantje boord. Zoals in 1996, toen de Brabantse investeerder Leo Billion halsoverkop met 25 miljoen frank (voor 50% van de aandelen) over de brug kwam om het bedrijf te redden.

“Om als hightech-entrepreneur overeind te blijven, moet je een langetermijnvisie hebben,” doceert Eric Verhulst. En zijn eerste mijlpaal is al uitgezet. “Met de jongste kapitaalinjectie hebben we een grote stap gezet richting beursintroductie. Ik verwacht die over drie tot vier jaar.” Afspraak in 2002.

PDP