Chris Van Doorslaer turnt de kaartenfabrikant Cartamundi op kousenvoeten om tot een multimediaal entertainmentbedrijf. Die transformatie heeft hem een vierde nominatie voor Manager van het Jaar opgeleverd.
De uitgeefgroep Brepols en de verpakkingsgroep Van Genechten hebben het zich nooit beklaagd dat ze Van Doorslaer veertien jaar geleden in huis hebben gehaald om hun gezamenlijke dochterbedrijf Cartamundi te leiden. De in Dendermonde geboren burgerlijk ingenieur had er toen al een internationale carrière op zitten bij Unilever en bij het Finse Fiskars, dat vooral bekend is van scharen en tuingereedschap. Bij Fiskars ontwikkelde hij de verkooptechnieken die hij ook nu handig aanwendt om nieuwigheden uit de ideeënfabriek van Cartamundi, Latijn voor ‘Kaarten voor de Wereld’, wereldwijd te slijten. Die wereld kent de CEO intussen goed. “Ik behoor ongetwijfeld tot de beste vijf klanten van Lufthansa, Brussels Airlines en co.”
In eigen land is Cartamundi vooral bekend van de razend populaire verzamelkaarten met figuurtjes van Pokémon en uit de Pixar-animatiefilms. Cartamundi bouwt namelijk op licentieakkoorden met grote speelgoedproducenten en filmbedrijven als Disney. Intussen zijn er ook varianten van gewone kaarten, met gezichtsverf, geuren of kaarten met stickers. Maar wie bij Cartamundi nog enkel denkt aan gewone speelkaarten, leeft in het verleden. De motor van innovatie draait namelijk op volle toeren. Noodgedwongen. “We zijn marktleider, maar het is een ongelofelijk competitieve wereld met veel concurrenten”, zegt Van Doorslaer. “We moeten dus proactief creatief zijn. Als we zouden wachten tot iemand tot bij ons komt met een idee voor kaarten, zouden we heel lang moeten wachten. Cartamundi is een bedrijf dat zich telkens opnieuw moet uitvinden”, zegt de ambitieuze CEO.
De nieuwe generaties producten zijn holografische of geëtste kaarten, kaarten met onzichtbare codes die bij uv-licht oplichten, kaarten met chips of met opgedrukte codes die het downloaden van muziek mogelijk maken. Een nieuwe rage zijn de iCards, die een verbinding leggen tussen kaarten en virtuele werelden op het computerscherm of een smartphone. Er wordt zelfs samengewerkt met de telecomgroep Alcatel voor onlinepoker op basis van technologie voor videoconferenties. Daarnaast ontwikkelt Cartamundi zich steeds nadrukkelijker als leverancier van volledige spelconcepten. “Wij mikken op een ‘ one stop shop approach‘”, zegt Van Doorslaer. “We willen zelf in de driver’s seat zitten. Dus nu leveren we niet alleen kaarten maar ook de hele doos met alle attributen voor het spel.”
Grand-crujaar
De cijfers wijzen op een gezonde business. Na het crisisjaar 2008, waar Cartamundi goed is doorgekomen, gaf 2009 een duidelijke verbetering van de bedrijfskasstroom en de winst. 2010 was zelfs een grand-crujaar. Ook dit jaar evolueert de omzet positief, al blijft voorzichtigheid geboden. “We zitten op een omzetstijging van 8 à 9 procent, maar voelen duidelijk meer druk op de marges”, zegt de CEO. “Dat heeft te maken met de hevigere concurrentie, de grondstoffenprijzen, maar zeker ook met de wisselkoersen. Er is een negatief effect van de dollar.” Een aanhoudend zwakke dollar zou trouwens een verschuiving van de kaartenproductie naar het Amerikaanse continent in de hand kunnen werken, voorspelt Van Doorslaer. Cartamundi heeft wel het voordeel dat het aanwezig is in de VS met een fabriek in Dallas.
De omzetstijging komt voor de helft op rekening van externe groei. Al is het op het overnamefront net iets minder spectaculair geweest dan in 2010. Toen werd Cartamundi met de overname van de helft van Parksons Games & Sports marktleider in India. Dit jaar legde Cartamundi wel de hand op zijn enige Engelse rivaal, Richard Edward. Het realiseerde ook een kleine overname in Spanje en kocht Duitse activa van een failliete klant.
De overname van Richard Edward levert Cartamundi 3 miljoen euro extra omzet op. Het overnamebedrag wordt, naar aloude gewoonte, niet bekendgemaakt. Richard Edward deed ook commercieel drukwerk. “Die markt is in elkaar gestort, waardoor het bedrijf in moeilijkheden kwam”, legt Van Doorslaer uit. “Wij houden de kaartenactiviteiten, maar verkopen de drukpersen en stoppen met het commerciële drukwerk.”
In Spanje kocht Cartamundi Marigó, dat accessoires maakt voor kaartenspellen, zoals een pokerpot met dobbelstenen of een kaarttapijtje. Het bedrijf was al verdeler van Cartamundi in Spanje. In Duitsland kocht Cartamundi machines om dozen voor spellen te maken. “De ambitie is ook daar een paar miljoen euro omzet uit te halen.” Een sluipende diversificatie? “Voor een stukje wel, maar het zal altijd gaan over zaken die passen bij onze one stop shop approach.”
Nog niet naar China
Wat de volgende stap in de expansie zal zijn, kan de topman niet zeggen. Afrika is uitgesloten en Van Doorslaer laat ook Australië links liggen. Het grote vraagteken is China. “We zijn eerst naar India getrokken, onder meer omdat iedereen er Engels spreekt en het wettelijke kader gebaseerd is op oude Engelse wetgeving. En we weten allemaal dat in 2025 de Indiase populatie groter zal zijn dan de Chinese. Maar ooit zullen we toch naar China moeten gaan”, zegt Van Doorslaer. Ook Japan wenkt. “Maar voor die een bedrijf verkopen, plegen ze nog eerder harakiri ( lacht).”
Van Doorslaer houdt intussen de samenwerking met Studio 100 warm. Zo werd in Nederland vorige maand een actie gelanceerd over de reeks Het Huis Anubis, dat mee door Studio 100 wordt geproduceerd. Daarbij verschijnen acteurs in 3D op een scherm om interactieve spelletjes te spelen. “Een megasucces”, zegt Van Doorslaer. Het spel zou ook uitgerold kunnen worden naar ons land, maar zeker ook naar Duitsland. “Studio 100 is een steeds belangrijkere partner geworden. Of we in het kapitaal van Studio 100 willen stappen? Dat hadden we vijf jaar geleden moeten doen. Nu zijn ze een maatje te groot geworden.”
De groei vergt ook een aanpassing van de operationele structuur van Cartamundi. Van Doorslaer creëerde de nieuwe functie van algemeen directeur voor de fabriek in Turnhout. “Om te voorkomen dat het niet meer beheersbaar wordt. Ik ben zowel CEO van Cartamundi wereldwijd als van de fabriek in Turnhout. Dat gaan we splitsen”, zegt de reservemilitair Van Doorslaer, die eerder dit jaar slaagde in zijn examen voor luitenant-kolonel. Hij is nu geattacheerd aan de militaire school. Lesgeven is trouwens al langer zijn stokpaardje. “Als ik ooit met pensioen ga, is dat iets dat ik heel graag zou doen.” Van Doorslaer, die ook bestuurder is bij Omega Pharma, Miko en Resilux, is intussen de langst dienende CEO uit de geschiedenis van Cartamundi. Maar uitgekeken op zijn werkgever is hij hoegenaamd niet. “Aan het project Cartamundi kan zeker nog verder gebouwd worden”, besluit Van Doorslaer.
BERT LAUWERS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier