De ASB van het ABVV is een lastenverhoging

Het ABVV lanceerde vorige week een voorstel om een Algemene Sociale Bijdrage (ASB) in te voeren. De ASB zou 1 % tot 2 % bedragen en dienen om de sociale zekerheid een bredere financiering te bieden. De sociale zekerheid wordt vandaag grotendeels gefinancierd door bijdragen op (een krimpend aantal) werknemers. De ASB zou geheven worden op alle inkomens (vanaf 22.500 euro).

De ASB zou in de plaats komen van de bijzondere bijdrage sociale zekerheid die betaald wordt door werknemers, ambtenaren en sociale-uitkeringstrekkers. Als we uitgaan van een niet-begrensde ASB van 1,5 %, dan wordt de ASB pas hoger bij een brutomaandloon van bijna 5000 euro (voor een alleenstaande). Voor de meeste mensen is er dus geen sprake van een belastingverhoging, argumenteert het ABVV.

De socialistische vakbond heeft daarin gelijk en zegt daarmee meteen dat een klein deel van de werknemers, maar vooral de vennootschappen de rekening zullen betalen. Want algemeen bekeken, is de ASB-bijdrage van het ABVV zonder discussie een belastingverhoging. Met de ASB wil het ABVV de welvaartsvastheid van de sociale uitkeringen financieren. Het gaat om 400 miljoen euro die extra zouden worden opgehaald. Extra, dat is dus zonder meer een belastingverhoging, voor een groot deel te betalen door de vennootschappen. Elke lastenverhoging kost banen. Is het dat wat het ABVV wil?

Vergelijken we het ABVV-voorstel met de ASB die het ACV begin dit jaar lanceerde. Het ACV ging tenminste uit van een budgettair neutrale operatie. De christelijke vakbond wou niet alleen de bijzondere bijdrage afschaffen, maar ook de volledige werknemersbijdrage voor de ziekteverzekering en de kinderbijslagen vervangen door een ASB. Het saldo moest echter gelijk zijn. Dat is al beter.

Maar ook in het ACV-voorstel zijn het de vennootschappen die een groot deel van de koek betalen. Zij financieren de lagere bijdrage van de modale werknemer. Dus ook hier dreigt er banenverlies door een lastenverhoging.

Is een ASB daarom een slechte piste? Niet noodzakelijk. De financiering van takken van de sociale zekerheid als de gezondheidszorg en de kinderbijslag die door iedereen benut worden, wordt steeds moeilijker met een financiering die alleen door werknemers wordt gedragen. De kunst van een goede ASB ligt in een eerlijke verdeling van wie wat betaalt. Zodat een ASB geen jobs vernietigt.

Maar er dreigt een groot gevaar bij deze discussie. De ASB wordt voorgesteld als de reddende engel. In de eerste plaats moet er echter bespaard worden in de sociale zekerheid. De eerlijkheid gebiedt dat het ABVV daar bij de voorstelling van zijn ASB ook op gewezen heeft. Tenminste, wat besparingen in de gezondheidszorgen betreft. Maar daar moet het niet bij blijven. Elke tak van de sociale zekerheid mag worden onderzocht op besparingsmogelijkheden. En dat is zeker geen pleidooi voor sociale afbraak. Wel voor een sociale eerlijkheid waar iedereen die nood heeft aan een sociale uitkering er ook een blijft krijgen. Niet minder, maar ook niet meer dan dat.

Guido Muelenaer

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content