De Qatar Masters, vorige week in Doha, waren een bijzondere gebeurtenis voor Martin Kaymer. De Duitser speelde er niet alleen voor toernooiwinst, maar kon ook voor het eerst in zijn carrière de nummer één van de wereld worden. Toch was dat laatste voor hem helemaal geen prioriteit. Kaymer ging voluit voor toernooiwinst, maar stond nooit te rekenen. Om de leidersplaats in het internationale klassement te pakken, moest hij in Doha minstens tweede worden. En de Eng...
De Qatar Masters, vorige week in Doha, waren een bijzondere gebeurtenis voor Martin Kaymer. De Duitser speelde er niet alleen voor toernooiwinst, maar kon ook voor het eerst in zijn carrière de nummer één van de wereld worden. Toch was dat laatste voor hem helemaal geen prioriteit. Kaymer ging voluit voor toernooiwinst, maar stond nooit te rekenen. Om de leidersplaats in het internationale klassement te pakken, moest hij in Doha minstens tweede worden. En de Engelsman Lee Westwood moest buiten de top 22 vallen. Het tweede luik van dat scenario was vrijdag al ingevuld, want Westwood overleefde de cut niet. Alleen kon Kaymer niet beter doen dan de 28ste plaats, ver achter de Deense winnaar Thomas Bjorn, die een kaart met min veertien indiende. Op een heel hard terrein met veel wind raakte ook Nicolas Colsaerts niet voorbij de cut, temeer omdat hij werd gehinderd door een probleem met zijn contactlenzen. Ondertussen had ook Kaymer het moeilijk, waarmee hij bevestigde dat Doha niet meteen zijn geliefkoosde terrein is. In 2008 beet hij de tanden stuk op de cut en de volgende twee jaar werd hij er 31ste en 32ste. Kaymer, die het jongste US PGA Championship won, had voor Qatar een weekje vrij genomen en dus niet deelgenomen aan het toernooi van Bahrein, om zo fris mogelijk aan seizoen 2011 te kunnen beginnen. Met een derde overwinning in vier jaar in het Abu Dhabi Championship (24 onder de par in januari) was hij al uitgeroepen tot European Tour Golfer of the Month. Hij was ook de eerste Europeaan die zo snel 10 miljoen euro aan prijzengeld bij elkaar had gespeeld, hij had er amper 100 toernooien voor nodig. Daardoor was hij in het wereldklassement trouwens voorbij Tiger Woods naar de tweede plaats achter Westwood gesprongen. Het is de eerste keer sinds 1993 (met het duo Nick Faldo-Bernhard Langer) dat twee Europeanen de kop van het internationale klassement bezetten. "Het is de vierde keer dat ik word uitgeroepen tot speler van de maand en ik vind het telkens weer fantastisch. Ik hou van al die trofeeën, ik stal ze uit in mijn salon." Maar voorts wil hij niet gezegd hebben dat hij razend ambitieus is: "Ik zou liegen als ik zei dat het mijn grote doel is om nummer één van de wereld te worden. Ik probeer gewoon zo goed mogelijk te spelen en, als het mogelijk is, het toernooi te winnen." JOHN BAETE
