Het grote succes van de recreatieve wielersport heeft geleid tot een grote leveringsachterstand bij de fietsfabrikanten. Het wachten beu, begon ex-renner Thomas Nichelson met zijn eigen fietsenmerk.
Binnenkort trekt het wielerpeloton weer over de Vlaamse wegen. In het spoor van de profs springen ook de wielertoeristen op hun racefiets. Ook na de fenomenale groei van de voorbije jaren neemt het aantal recreatieve fietsers nog altijd fors toe. De fietsensector spint natuurlijk garen bij deze evolutie en moet alle zeilen bijzetten om de verkoop te volgen.
Het grote succes heeft geleid tot wachttijden die gemakkelijk kunnen oplopen tot zes maanden en meer. Student marketing Thomas Nichelson had daar vragen bij en besliste een jaar geleden zijn eigen fietsenmerk uit de grond te stampen. Hij kreeg de ondernemersmicrobe onder andere ingelepeld door zijn moeder, die een stoffenwinkel in Harelbeke uitbaat.
Voorsprong op businessplan
Als renner was Thomas Nichelson bezeten op de techniek. Om zijn droom gestalte te geven, trok hij maandenlang door Azië – waar alle grote fabrikanten zitten – op zoek naar de juiste producten. “Het is niet zo gemakkelijk om de kwaliteit van een carbonframe in te schatten. Het prijsverschil kun je niet echt zien, maar je voelt het wel. Alles hangt af van het soort carbon, van het aantal lagen en van de hoek waarin de lagen gelegd zijn”, doceert de 22-jarige ondernemer. Naast frames voert hij ook wielen in. Met de producenten van onderdelengroepen (remgrepen, versnellings- apparaat, ketting, cassette met kroontjes, enzovoort) kwam hij niet tot een akkoord.
Met zijn eerste levering van vijftien frames en twintig paar wielen bezocht hij de fietsenhandelaars. “Het was niet gemakkelijk om als jong gastje het vertrouwen te krijgen. Enkele profrenners hebben mijn wielen getest en zij bleken enthousiast. Dat hielp me vooruit en stilaan kwamen de eerste bestellingen binnen. We zijn nu een halfjaar verder en verspreid over Vlaanderen en Wallonië hebben we een veertigtal verdelers. Intussen hebben we een voorsprong van 25 procent op het businessplan opgebouwd.”
Van een goede service heeft Thomas Nichelson zijn stokpaardje gemaakt. “Het gebrek aan professionaliteit in de sector uit zich vooral in een gebrek aan klantenbinding. Nadat de klant een eerste aankoop heeft gedaan, moet hij soms maanden wachten op nieuwe onderdelen en dat kan niet. Daarom investeer ik stelselmatig in een grote voorraad, zodat ik snel kan helpen.”
Velofollies
Nichelson beseft dat zijn zaak pas rendabel kan zijn met een strikte kostenbeheersing. “Je moet creatief zijn met de middelen die je hebt. Zo helpt de hele familie belangeloos mee om mijn bedrijfje van de grond te krijgen. Een magazijn moet ik bijvoorbeeld nog niet huren, mijn voorraad heeft een plaatsje gevonden in de stoffenwinkel van mama.”
Met behulp van een zelfgemaakte maar professioneel ogende brochure dingt Thomas naar de gunst van het publiek. Ook op Velofollies zal hij niet ontbreken. In korte tijd is de Kortrijkse fietsbeurs uitgegroeid tot de kermis van de fietsliefhebber. Meer dan 25.000 bezoekers vergapen zich jaarlijks aan de nieuwigheden in de sector.
Soberheid en degelijkheid zijn naar eigen zeggen de basiswaarden van de fietsen van Nichelson. “Afhankelijk van de wijze van afmonteren, kost een fiets in de winkel tussen 2500 en 3000 euro. Dat is wellicht iets boven het gemiddelde, maar de fietsenmarkt kenmerkt zich door een gebrek aan segmentatie.
DIRK VAN THUYNE, FOTOGRAFIE THOMAS DE BOEVER
