CANNES 2006 (1)

De rode draad doorheen het 59ste Festival de Cannes is de geschiedenis: doorgaans recente gebeurtenissen die een invloed hebben gehad op zowel de maatschappij als het individu. Zowel de terroristische aanslagen van 11 september 2001 als de sociale omwentelingen in de voormalige Oostbloklanden of zelfs zuivere, toch eigenzinnig gemaakte kostuumdrama’s komen aan bod. Zelfs de openingsfilm, ‘The Da Vinci Code’, kan je met wat goede wil in de categorie ‘historisch georiënteerd’ onderbrengen.

‘The Da Vinci Code’ (vanaf 18 mei in de bioscoop) is nochtans geen literair meesterwerk. De opbouw en personages overstijgen met slechts enkele grammen het niveau van de aloude stationsroman. Maar zei Robert Altman niet dat “de grootste pulp de beste film oplevert”? De belangstelling voor het genie Leonardo Da Vinci beleeft in elk geval een ware boom en het bezoekersaantal in het Louvre zou de jongste jaren ook de hoogte zijn ingeschoten. Toegegeven: complot- en samenzweringstheorieën liggen goed in de markt. Auteur Dan Browns accurate beschrijvingen van kunsthistorische artefacten zijn een surplus. Temeer daar ze een godsbewijs in vraag stellen.

Op het moment dat we dit schreven, was de film nog nergens vertoond. We mogen het dan al niet zo hebben voor regisseur Ron Howard, met de juiste fotografieleider en acteursploeg (plus het hoge pulpgehalte van het boek) zal ‘The Da Vinci Code’ best entertainend zijn. Gezien de wereldwijde belangstelling voor zowel het boek als de film, gaat deze 59ste festivaleditie met een reusachtige mediaknal van start.

Hoe ziet de rest van het programma eruit? Geen nieuwe David Lynch en geen ‘Black Dahlia’ van Brian De Palma. Wel nieuw werk van onder meer Ken Loach, Pedro Almodóvar, Sofia Coppola, Bruno Dumont, Aki Kaurismäki, Alejandro Gonzales Inarritu en voor de eerste keer sinds jaren opnieuw talent uit Litouwen, Georgië en Polen.

‘Volver’ van Pedro Almodóvar beleeft vandaag zijn première in Cannes en loopt vanaf 19 mei in de Belgische bioscopen. Voor zijn zestiende langspeelfilm groef Almodóvar diep in zijn jeugdherinneringen. Hij construeerde een ingenieus amalgaam van persoonlijke ervaringen en dingen of genres waarvan hij hield of die hem sterk hebben beïnvloed. Zo horen we op de soundtrack vlagen van huivermuziek, dan weer melodramatisch aanzwellende strijkers of een Spaanse smartlap. Ook stilistisch raakt Almodóvar verschillende genreconventies.

Qua vertelstijl is ‘Volver’ eigenlijk een sobere en eerder gewone prent. Maar je krijgt wel een verhaal over incest, stroeve moeder-dochterrelaties, een moord, een succesverhaal en een zuiver melodrama voorgeschoteld. ‘Volver’ is in de eerste plaats een ravissante vrouwenprent met prachtig uitgeschreven personages, schitterend geacteerd door, onder meer, Penelope Cruz en Carmen Maura. ‘Volver’ is evenwel geen topper in het oeuvre van Pedro Almodóvar. Wij verlieten de zaal met gemengde gevoelens: enerzijds liet de film ons behoorlijk koud; anderzijds lieten de verschillende vrouwenrollen een sterke indruk na.

Volgende week: deel II van de Cannes-oogst.

Piet Goethals