BUSINESS ANGELS BEKEKEN VANUIT DE OGEN VAN

De business angel – JOHNNY KEGELS

Na de verkoop van zijn communicatiebureau PR Force in 2002 werd Johnny Kegels business angel. Hij opereert vanuit zijn investeringsvennootschap Slim Geld Voor Ondernemers (SGVO). “Ik ben ermee gestart in 2008”, zegt Kegels. “De crisis heeft me niet bepaald vrolijke jaren bezorgd. Over vijf jaar zal ik weten of het een goede beslissing was.”

De crisis geeft business angels wel de gelegenheid om een lagere waardering af te dwingen bij hun instap in een bedrijfje. Dat vergroot het potentieel rendement bij de terugkeer naar normale waardering na de crisis. Maar Kegels wil niet profiteren van de crisis op de rug van de ondernemer. “Ik heb een gemotiveerde ondernemer nodig om succes te boeken. Ik verwacht van hem dat hij hard werkt om de waardering waar te maken. En hij moet ermee kunnen leven dat ik een blokkeringsminderheid neem, want ik wil mijn zegje hebben.”

Kegels geeft dus niets voor niks, hoewel hij rondom zich vaak het tegenovergestelde ziet. “Er zijn tegenwoordig te veel kleine spelers die bedragen van 25.000 tot 50.000 euro inleggen. Met alle respect, dat is vaak te weinig voor wat een bedrijf nodig heeft. Kunnen die business angels de nodige vervolginvesteringen wel bolwerken?”

Een ander probleem is wat Kegels de ‘vermomde business angels’ noemt. “Het zijn consultants die een klein bedrag investeren en dat geld proberen terug te winnen via het factureren van diensten. Anderen werken dan weer met leningen of waarborgen. Dat doe ik niet. Ik investeer in ruil voor aandelen en ga dus mee het bad in.”

De professor – SOPHIE MANIGART

Als bestuurslid van zowel investeringsmaatschappij Gimv als BAN Vlaanderen heeft Sophie Manigart, professor bedrijfs-financiering aan de Universiteit Gent, een goed zicht op alle hoeken van de risicokapitaalmarkt. Ze kent ook de ondernemers. Manigart is expert in risicokapitaal aan de Vlerick School en geeft opleidingsessies aan starters die bij BAN Vlaanderen een dossier indienen.

“Business angels vullen een gat in de markt omdat ze bereid zijn meer risico’s te nemen dan de klassieke investeringsfondsen”, zegt Manigart. “Zo stappen ze veel vroeger in, als het bedrijf nog geen klanten heeft of nog geen prototype van zijn product. Zover gaan professionele fondsen niet. Zij eisen een klantenbestand en een bewezen technologie.”

Wat niet betekent dat business angels koorknapen zijn. “Als gewezen ondernemers kennen ze de sector waarin ze investeren maar al te goed. Het zijn geen wilde weldoeners, ze gaan voor rendement. Maar hun eisen zijn iets bescheidener omdat ze hun eigen geld beleggen. Bovendien geven ze hun investering meer tijd. Professionele investeerders werken met geld van anderen, voor hen ligt de lat een stuk hoger.”

De professionele investeerder – JOS PEETERS

“Zestien procent?” Jos Peeters, topman van het durfkapitaalbedrijf Capricorn Venture Partners, moet even nadenken als hij hoort welk jaarlijks rendement BAN Vlaanderen vooropstelt. “Ik wil geloven dat een aantal business angels dat haalt, maar het zal geen gemiddeld rendement zijn. De meesten zitten er onder.”

Dat is niet noodzakelijk het gevolg van slechte investeringen. “Het probleem met business angels is dat ze vaak de middelen niet hebben voor de nodige vervolginvesteringen. Het geld moet dan van andere bronnen komen, waardoor de participatie van de business angel verwatert en zijn rendement zakt.”

Het valt al eens voor dat een business angel een kapitaalverhoging probeert te vermijden om aan de verwatering te ontsnappen, zegt Peeters. “Dat tast de doorgroeimogelijkheden van het bedrijf aan. Als je een groter stuk van een kleinere koek wil, zal de ondernemer zijn project niet kunnen waarmaken. Zorg er eerst voor dat de koek groot genoeg wordt.”