BRANKAER. HET GROENE GRAS

Verwar een tuinarchitekt nooit met een groenaannemer. Of toch ? Want Brankaer in Overijse koppelt de twee aan mekaar.

Wat hebben het gras op het Zaventemse industrieterrein Keiberg, de struiken rond het majestueuze CERA-gebouw in Leuven en het groen in Mini-Europa gemeen ? Er wordt voor gezorgd door de bvba Brankaer. In 1977 studeerden de zaakvoerders Jo Broekaert en haar echtgenoot Dirk Brankaer allebei af als tuinarchitekt. “Het was toen heel moeilijk om aan de bak te komen, ” herinnert Broekaert zich, “niemand vroeg toen om een plan voor zijn tuin. ” Het duo begon dan met een eenmansvennootschap, die zich toelegde op de aanleg van privé-tuinen. Langzaam kwamen er de groenvoorzieningen rond bedrijven bij. In 1989 werd de zaak omgezet in een bvba. Die bloeide in vijf jaar open tot een omzet van zo’n 47 miljoen frank (1994).

Drie jaar geleden, toen de portefeuille van bedrijven konsistent genoeg bleek, werden de aktiviteiten gesplitst. Sindsdien verzorgt de hovenierstandem, bijgestaan door een kollega, een half-time sekretaresse en een architekt-verkoper de afdelingen bedrijfsgroen en privé-tuinen. Het verschil tussen de twee ? “Dat is het onderscheid tussen een GB of Delhaize en een speciaalzaak. Privé-tuinen vergen meer kontakten, meer verbeelding. De eigenaars zijn veeleisender. In bedrijven liggen de normen vaak iets lager. Je krijgt te horen : Onze Amerikaanse baas komt volgende week, dus zorg dat de boel er piekfijn bijligt. Privé-tuinen moeten er vaak altijd netjes bijliggen. “

In tegenstelling tot veel bedrijven uit de sektor die zich uit arren moede gaan toeleggen op onder meer bestratingswerken, blijft Brankaert zweren bij echte tuin- en groenaanleg. De kontrakten worden opgesteld à la tête du client, zoals Broekaert het uitdrukt. De ene onderneming wil het gras twee keer per maand afgereden zien, de andere de haag slechts één keer per jaar geknipt. “Wij kunnen, als het moet, de rozen elke dag komen aanharken, maar dat vraagt niemand, ” lacht Jo Broekaert. Wel duikt vaak de bestrijding van mollen op in overeenkomsten met bedrijven. “Eén keer hebben we daar enorme problemen mee gehad, ” herinnert de zaakvoerster zich monkelend. “We moesten de molshopen wegwerken bij een klant wiens beveiliging ondergronds liep. Heel het veiligheidssysteem werd geblokkeerd telkens een mol opnieuw aan een pijp begon te graven. “

DIRK BRANKAER “Privé-personen zijn inzake tuinen veeleisender dan bedrijven. “