Het ontslag van Jean-Paul Van Avermaet bij bpost is logisch maar laattijdig. Een bedrijf in volle transformatie heeft een onbesproken en krachtige CEO nodig, wat Van Avermaet al lang niet meer was. De vraag is wie hem wil opvolgen. Welke bekwame manager durft zich te verbranden aan een bedrijf dat door een moeilijke transformatie moet, met een hoofdaandeelhouder die vaak andere belangen heeft dan die van het bedrijf?
De uitdagingen zijn niet min. Het bedrijf moet een strategie voeren om het bloeden van het klassieke postverkeer te stelpen én tegelijk de bonanza in het pakjesverkeer en de logistieke dienstverlening omzetten in rendabele groei. Bpost heeft een sterke uitgangspositie om die ambitie waar te maken, maar slaagt daar voorlopig niet in. Het kampt met een bestuursprobleem dat met het ontslag van CEO Van Avermaet niet is opgelost.
Als hoofdaandeelhouder van bpost moet de federale regering duidelijk maken welke toekomst ze ziet voor het bedrijf. Als een klassiek postbedrijf dat ook pakjes bezorgt, dat zoveel mogelijk mensen aan de slag houdt en zoveel mogelijk dividend uitkeert? Doe zo voort dan. Of beter nog: haal bpost van de beurs. Helaas zullen er dan niet veel dividenden meer in de bus vallen. Of ziet de overheid bpost als een onderneming die, met een krachtig management en ambitieuze investeringen, mooie toekomstplannen kan schrijven? Die keuze is de minst makkelijke, maar zal op termijn meer banen én meer dividend opleveren. Dan kan de overheid bpost ook maar beter volledig privatiseren. Een aantal sociale doelstellingen kunnen in een beheerscontract worden geregeld, maar geef de nieuwe CEO de ruimte en de middelen er iets van te maken. Anders blijft het een onmogelijke missie.
De moeilijkste keuze zal meer banen én meer dividend opleveren.
Lees ook dossier.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier