Bordeaux 2004 Als het goed is, is het groots

In deze wijnrubriek gaat Trends op zoek naar wijn met persoonlijkheid en bewaarpotentieel. Terroirwijnen die om kelderrijping vragen, als antwoord op het brede gamma van fruitige, maar oppervlakkige doordrinkwijnen. Deze keer: bordeaux 2004.

De jongste jaargang bordeaux op de markt is de 2004. 2004 is een zeer interessant jaar. De wijnen zijn niet alleen typisch Bordeaux, met hun klassieke en vrij strakke stijl, ze zijn ook betaalbaar. 2004 beantwoordt goed aan het klassieke beeld dat rode bordeaux al decennialang heeft: een strakke fruitstructuur met zuiver en fris vegetaal fruit van cabernet sauvignon en merlot zonder de opulente rijpe tot overrijpe toetsen zoals in 2003 (en een beetje in 2005), vrij astringente maar rijpe tannines en zuren die duidelijk aan bessen refereren. Dat karakter heeft bordeaux altijd het imago gegeven van traag rijpende wijn, wijn die tijd nodig heeft op fles om zijn scherpe kantjes af te ronden.

Dat was niet zo in 2003, dat zoals elders in Europa ook in Bordeaux overrijpe, atypische wijnen voortbracht. Het fruit is gestoofd, het hout komt daardoor getoaster en warmer over, ook door de alcohol in combinatie met het (te) zoete fruit. Wie nu 2003 proeft, zal al merken dat deze wijnen niet gemaakt zijn om lang te bewaren.

Het moet zelfs gezegd dat de meeste jaren waar de pers wild van is het op langere termijn laten afweten. Weet u nog hoe men sprak over 2000? En dan over 2003? En nu over 2005? Wie nog 2000 heeft liggen, zal weten dat deze wijnen nu gedronken moeten worden. De pers wordt mijns inziens veel te gemakkelijk verleid door flatterende, soepele jaren. “Eindelijk,” zegt men, “een rijp jaar voor Bordeaux, de wijnen zijn eindelijk eens rijp.” Vaak toetst men het zogenaamd rijpe fruit dan aan een soort nieuwe-wereldwijnnorm.

Hetzelfde gebeurt nu met 2006. Sommige wijnjournalisten doen het af als een oninteressant jaar, niet de moeite waard om in te kopen, want in de verste verte niet gelijkend op 2005. Nu was 2005 net zoals 2003 (en ook 2000) van in het begin een makkelijk te proeven jaar, zonder moeilijke, gewrongen trekjes. Het is natuurlijk aangenamer een rijpe en soepele dan een strenge en gesloten wijn te mogen beoordelen, maar het is vooral gemakkelijker. Het is veel moeilijker zoeken naar de structuur van een wijn die zich niet meteen blootgeeft, waar je door de strenge tannines en het strak gevinifieerde fruit moet doorkijken. Het is ook typisch voor de pers om een zwart-withouding aan te nemen: ofwel is het goed, ofwel is het niet goed.

Jaar met grote opbrengsten

Nu, dat is zeker niet de goede houding om naar bordeaux te kijken. Ondergetekende moet toegeven dat hij met zeer veel nieuwsgierigheid naar Bordeaux trok afgelopen april om de primeurs van 2006 te gaan proeven. Was 2004 het laatste echt typische bordeauxjaar en zouden we nu elk jaar rijpe tot overrijpe wijnen krijgen?

Gelukkig is het antwoord neen. 2006 is strak, mineralig en vrij streng, met sappig maar net rijp fruit. Wel niet overal, want op veel plaatsen is te harde wijn gemaakt (zie kader: Schitterend jaar voor wijnboeren die durven).

Terug naar 2004. Waarom zijn de wijnen strak? Omdat 2004 een droog tot zeer droog jaar was dat net op tijd werd gered door een koudere en vochtiger augustusmaand, mét aansluitend mooi weer van begin september tot half oktober. 2004 produceerde veel druiven, te veel, en domeinen die in juli geen vendanges vertes deden (wegknippen van hele trossen onrijpe, groene druiven om het aantal trossen per stok te verkleinen en de concentratie in de trossen te vergroten), zagen hun druiven niet helemaal rijpen. De stokken konden op die maand tijd gewoonweg niet alle druiven laten rijpen. Het weer bleef weliswaar goed tot half oktober, waardoor de druiven op streng teruggeknipte stokken perfect konden afrijpen. 2004 was een hoog-volumejaar, met gemiddelde opbrengsten rond de 60 hl/ha (tegenover 45 hl/ha voor 2003).

Het mooie aan 2004 is dat de wijnen zo goed herkenbaar zijn, zowel de cabernet sauvignon als de merlot. De typische stijl van elke gemeente in de Médoc is duidelijk herkenbaar. 2004 zal over een vijftal jaren zeer geschikt zijn om de verschillen tussen de wijnen van Bordeaux blind te leren proeven.

Daarenboven is het jaar fantastisch qua prijs-kwaliteitverhouding. 2004 is 30 % tot 40 % goedkoper dan 2003 en 50 % tot zelfs 400 % goedkoper dan 2005.

Sommigen vergelijken 2004 met 2001, dat ook vrij sappig en strak was. De wijnen van 2004 hebben mijns inziens meer body, meer concentratie dan die van 2001. Perfect om op middellange termijn te drinken.

Cos Labory 2004 (saint-estèphe)

Bijna aristocratische finesse voor dit kasteel dat lang vrij harde wijn voortbracht. Milde extractie, maar met typische saint-estèphekracht. Momenteel zeer open wijn, met krachtige maar rijpe tannines. Cos Labory moet de komende jaren in het oog worden gehouden: de wijnen worden beter.

Score: 4/5

Pichon-Longueville-Lalande 2004 (pauillac)

Zowel veel charme als veel lengte. Elegante en klassevolle pauillac met ingehouden kracht zoals gewoonlijk bij dit kasteel. Helemaal herkenbaar Lalande.

Score: 4/5

Grand-Puy Ducasse 2004 (pauillac)

Soepel en open, maar met een sappige en strakke fruitstructuur. Tannines zijn rond en fijn. Elegant.

Score: 3,5/5

Beychevelle 2004 (saint-julien)

Ook voor dit kasteel een zeer geslaagd jaar, met een typisch donker floraal en rijk saint-julienkarakter. Rijp maar zeer strak en fijn zwart fruit over de hele lijn. Fluwelige tannines.

Score: 3,5/5

Léoville Barton 2004 (saint-julien)

Een van de toppers. Zeer strak en vooral diep fruit, rijpe, bijna aristocratische tannines. Zeer grote klasse en een typische donker-aromatische saint-julien.

Score: 4,5/5

Gazin 2004 (pomerol)

Strak maar dik fruit, rijk maar fris en verticaal, met op het einde een aangenaam strenge toets. Typische pomerol in een typische jaargang.

Score: 4/5

Brane-Cantenac 2004 (margaux)

Stevige extractie zonder dominantie. Zeer geconcentreerd maar natuurlijk. Verleidelijk en vol, mooie aromatische kracht gekoppeld aan elegantie en juist gedoseerde extractie. Hoewel een underdog, toch bij de beste van het jaar. Te volgen de komende jaren.

Score: 4,5/5 Giscours 2004 (margaux)

Giscours gaat de jongste jaren in stijgende lijn, en dat is ook in 2004 zo. Klassiek en fijn, met juist gedoseerd fruit en vrij soepele tannines.

Score: 3,5/5

Canon-la-Gaffelière 2004 (saint-emilion)

Zeer aromatisch, met rijk en rijp fruit. Harmonieus van aanzet tot finale. Zeer elegant, met ingehouden kracht. Tannines ondersteunen zeer mooi het fruit.

Score: 4/5

Troplong Mondot 2004 (saint-emilion)

Wat een structuur. Krachtig en lang, maar zonder zijn herkomst te verloochenen. Stevig maar aromatisch en typisch 2004-fruit, bijna vibrerend. Persistente, doortimmerde extractie/concentratie, vraagt tijd.

Score: 4,5/5

Filip Verheyden

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content