De geldoverdrachten van Vlaanderen naar het zuiden zijn nefast voor onze en op termijn ook de Waalse welvaart, stelt Hans-Hermann Hoppe, economieprofessor van de University of Nevada. “Steun aan arme landsdelen ontmoedigt de noodzaak en de zin om te ondernemen. En zet een domper op de productiviteit van de belastingbetalende regio. Een splitsing van België zou dus een goede zaak zijn voor iedereen, een hefboom voor economische groei.”
Hoppe is de controversiële ideoloog van het anarchokapitalisme. Zijn betoog voor de afschaffing van de staat en de terugkeer naar de stadsstaten is een onwerkbare utopie. Toch is zijn analyse verfrissend. De geldkraan richting Wallonië beschouwt hij als “een subsidie van de economische malaise”. Vlaanderen draagt elk jaar 6 % van zijn bruto nationaal product (BNP) over en het resultaat is zero. Ook MR-senator Alain Destexhe stelt vast dat de Walen, ondanks de steun, het minst productief zijn van de 221 miljoen inwoners in het noordwesten van Europa.
Het debat over het nut van de ondersteuning van minder welvarende regio’s is niet alleen een Vlaams-Waalse kwestie. Men kan zich ook de vraag stellen of de Europese fondsen niet hetzelfde negatieve effect hebben en de hervormingszin in arme streken de kop indrukken. En of de steun aan boeren (40 % van het Europese budget) geen verlammend effect heeft op de modernisering en de efficiëntie van de landbouwsector.
Europa wordt een issue. Tijdens het voorbije weekendcongres van de serviceclub Marnixring barstte één keer een spontaan applaus los. Gewezen De Standaard-redacteur Derk-Jan Eppink noemde premier Guy Verhofstadt (VLD) “de poedel van Parijs” en hekelde de Belgische Europapolitiek, die volledig op Frankrijk is gericht.
Vlaanderen is een nettobetaler aan de EU, en wint als exportnatie bij een vrije markt en, bijvoorbeeld, de liberalisering van de diensten. Onze economie is gebaat met de minimale invulling die de Britse premier Tony Blair aan Europa wil geven, niet met de superstaat die de Frans-Duitse as verdedigt. Unice-voorzitter Ernest-Antoine Seillière, spreekbuis van de Europese ondernemers én Fransman, heeft ook vertrouwen in Blair, “omdat die begrijpt dat je een goede socialist kan zijn en toch een markteconomie met lage werkloosheid en een bescherming tegen de risico’s van het leven kan hebben”. Ook de nieuwe verkiezingen in Duitsland brengen hopelijk een regering aan de macht die een voorbeeld neemt aan de Britse hervormingen. Het oude Europa is een terminale patiënt.
Verleden week kondigde Tony Blair een informele top aan, die zich alleen zal buigen over het Europese sociale model. Hij wil meer flexibiliteit en concurrentie op de arbeidsmarkt. Ooit liet Guy Verhofstadt zich inspireren door ‘de derde weg’ die Londen verdedigde. Steunt hij Blairs plannen? Of blijft hij de laatste poedel van Parijs?
Hans Brockmans
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier