Blakend van gezondheid

De meest zuidelijke provincie slaagt erin haar landelijk karakter te verzoenen met de economische realiteit van vandaag.

In alle discretie. Deze woorden schetsen de provincie Luxemburg nog het best. Voor de meesten onder ons staat Luxemburg synoniem met groen toerisme. Minder gekend is ongetwijfeld haar economische gezondheid die een constante groei vertoont. De grootste Belgische provincie telt 241.339 inwoners. De werkloosheidsgraad bedraagt 11,6 %. De tewerkstelling steeg tussen 1980 en 1994 met 12.000 plaatsen. De sleutel van het succes ? Een snelle economische reconversie uitgelokt door het verval van de siderurgische industrie.

Het toerisme blijft tot nader order de belangrijkste as van de economische ontwikkeling. Luxemburg beschikt trouwens over een hotelpatrimonium om u tegen te zeggen. Enkele jaren geleden telde het Nationaal Instituut voor de Statistiek (NIS) 220 hotels, goed voor 7000 bedden. Zonder nog te spreken over andere overnachtingsmogelijkheden als chalets of gastenkamers. Het stijgend succes van het toerisme is vooral te danken aan de Vlamingen en de Nederlanders.

TWEEDE VERBLIJFPLAATS.

Een ander kenmerk van deze groene provincie ? De tweede verblijfplaatsen. Luxemburg zou er een 10.000-tal herbergen. Opnieuw zijn het vooral de Nederlanders en Vlamingen die deze markt in beweging houden. Zij vallen voornamelijk op de oude, typische woningen. Een keuze die in het verlengde ligt van wat de kapitaalkrachtige Belgen die over de grens werken, zoeken. In 1995 ontving het groothertogdom Luxemburg 16.533 Belgische werknemers, een stijging van 3000 personen op drie jaar tijd. Het leeuwendeel van deze mensen zoekt zijn stekje in Aarlen. De makkelijke bereikbaarheid en de hoge huurprijzen in het groothertogdom spelen mee in deze beslissing. De kaderleden, directeuren en Europese ambtenaren hebben hun zinnen resoluut gezet op villa’s of authentieke woningen. Hun gemiddeld budget schommelt rond de 7 à 8 miljoen frank. Sommigen aarzelen echter niet de kaap van de 15 miljoen frank te overschrijden. Deze nieuwe vraag deed een schaarste op de woningmarkt ontstaan en bijgevolg een druk op de prijzen van de bouwgronden. Een m² heeft er een gemiddeld prijskaartje van 1500 tot 1900 frank. Toch nog een democratische prijs als je ze vergelijkt met de prijzen aan de andere kant van de grens waar tot 10.000 frank/m² kan worden gevraagd.

GRENSVERKEER.

De stijging van de prijzen deed de gemiddelde Luxemburger geen goed. Zij zagen zich genoodzaakt uit te wijken naar goedkopere gemeenten als Virton, Libramont of Neufchâteau. De prijsstijging wordt zo naar andere delen van de provincie verplaatst. De gemeentelijke overheden kunnen in deze context niet bij de pakken blijven zitten. In Aarlen werd onlangs een sociale verkaveling gecreëerd op de helft van een gemeentelijk terrein van 15 hectare.

Renovatie-initiatieven ontbreken evenmin op het Luxemburgse curriculum. In Aarlen is de Grande Rue omgetoverd in een voetgangersstraat ; één van de oudste wijken van de stad, Saint Donat, ondergaat een verjongingskuur. Bovendien is een ring rond de gemeente aangelegd, maar die veroorzaakt helaas parkeerproblemen. In Bastogne wordt het toeristisch imago centraal gezet. De Grande Rue is volledig heringericht om de automobilisten en voetgangers in grotere sereniteit te laten samenleven. Marche-en-Famenne kan weglopen met de titel van de gemeente die de grondigste renovaties onderging. Het centrum kreeg er een voetgangersas. De gemeentelijke autoriteiten steken eveneens de bewoners die hun gevels opknappen een financieel handje toe. Resultaat : ongeveer 200 huizen genoten een opfrisbeurt. Een van de paradepaardjes van de gemeente is de herbestemming van een oude kerk en een brandweerkazerne in een hotel annex congrescentrum, het “Quartier latin”. Een leuk voorbeeld van herbestemming.

V.P.

LUXEMBURG De groene provincie kan prat gaan op een actieve residentiële markt.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content