Biffa riskeert boete van 25 miljoen euro

Het afvalverwerkingsbedrijf Biffa riskeert een boete van 25 miljoen euro wegens ontduiking van milieuheffingen. Gebrek aan juridische transparantie ligt aan de basis van dit gerechtelijk dossier.

Na zes weken voorhechtenis mocht Walter De Jonghe, gedelegeerd bestuurder van Biffa Belgium, eind vorige maand de gevangenis verlaten. Het Antwerpse parket beschuldigt de Biffa-topman van het systematisch ontduiken van milieuheffingen. Inclusief boetes hangt de afvalverwerker een schade-eis van 25 miljoen euro boven het hoofd.

In zijn jongste editie merkt het vaktijdschrift Incidences fijntjes op dat het bedrijf in de penarie raakt, net nu de Vlaamse regering de Aquafin-aandelen (20 %) van Severn Trent – moeder van Biffa – opnieuw wil inkopen.

Het bedrijfsleven reageert verbouwereerd. Volgens Marc Vanden Bosch, milieuadviseur van de Vlaamse werkgeversorganisatie Voka, behoort Biffa met 600 medewerkers en een geconsolideerde omzet van 100 miljoen euro tot de top van de afvalverwerkers in ons land. “Biffa is geen cowboy. Zelfs de concurrentie gelooft niet dat het bedrijf als dochter van een beursgenoteerde groep zich aan dergelijke misdrijven zou bezondigen.”

“Alles handelt over de zeer strikte toepassing van de ladder van Lansink,” verduidelijkt zijn collega Katleen Mariën, adviseur van het Kenniscentrum. “Afhankelijk van de toepassing – voorkomen, hergebruiken, recycleren, verbranden en storten – stijgen de milieuheffingen. Deze kosten mogen sinds 2003 niet langer van de vennootschapsbelasting worden afgetrokken en bestaat er een tekort aan afvalverwerkingscapaciteit in Vlaanderen. Dit zorgt ervoor dat bedrijven buiten Vlaanderen naar oplossingen zoeken. Om dit te vermijden, voert de overheid almaar nieuwe wetgeving in, wat de juridische transparantie ook niet ten goede komt.”

Zo bestaat er geen eenduidige definitie van het begrip ‘afvalstof’. De afbakening met een (secundaire) grondstof blijft een knelpunt. In het Vlaamse afvalstoffendecreet staat afval omschreven als “elke stof of elk voorwerp, waarvan de houder zich ontdoet, voornemens is zich te ontdoen of zich moet ontdoen”. Maar die omschrijving leidt tot heel wat discussies op het veld. Wanneer is een oude pallet een afvalstof, waarop milieuheffingen betaald moeten worden, of een grondstof voor een andere onderneming?

Volgens het parket van Antwerpen heeft Biffa systematisch het afvalregister van Ovam verkeerd ingevuld. Het afvalbedrijf zou gedurende tweeënhalf jaar ongesorteerd afval als gesorteerd hebben aangegeven en in Wallonië hebben gestort. Alleen op de zogenaamde restfractie (minder dan 15 %) betaalde Biffa een Waalse milieuheffing, die lager ligt dan in Vlaanderen. Op die manier zou de onderneming in totaal 6,2 miljoen euro belastingen hebben ontdoken. Mariën: “Maar ook over dit afvalregister bestaat geen eensgezindheid. Afhankelijk van de ambtenaar krijg je voor dezelfde fractie een andere code toebedeeld.”

Toch heeft Biffa geen onbesmet blazoen. In mei 2004 betrapte Ovam een Limburgse vestiging op heterdaad, toen ze gemengd afval illegaal naar Duitsland exporteerde. Ook moest het Britse moederbedrijf een boete van 2500 pond betalen na een dodelijk ongeval met een kind op een stortplaats in Brookhurstwood, waar de omheining niet minder dan 29 gaten telde. En in Ware staat de bedrijfsleiding van Westmil terecht wegens bodemverontreiniging.

E.P.