BENELUX-PLAN VOOR TOELEVERANCIERS

SAMEN MET FORD GENK ?

Negen procent van de onderdelen van de Volvo‘s en Mitsubishi‘s die bij NedCar in Born worden geassembleerd, komen uit België. Het Sint-Truidense VCST, momenteel behorend tot de Koninklijke Begemann Groep, geleid door André Deleye, is de grootste Belgische toeleverancier van NedCar. Deleye, die VolvoCar, de voorganger van NedCar leidde tot in 1991, zetelt nog steeds als beheerder van NedCar.

“Er is niet de minste vorm van belangenvermenging,” stelt huidig NedCar-president Chris Dewulf die Deleye nog kent van bij het Gentse Volvo Cars Europe Industry. “VCST is voor ons een toeleverancier zoals alle andere.” Die toeleveranciers gaan, ook bij NedCar, een veel grotere rol toebedeeld krijgen. Dewulf pleit onomwonden voor een Beneluxplan voor toeleveranciers.

Verduidelijkt Dewulf : “Wij assembleren, als enige auto-assemblagebedrijf in Nederland, op amper 30 km van Ford Genk. Ford zit, met haar Mondeo, bovendien in hetzelfde autosegment als wij met onze Volvo’s en Mitsubishi’s. Vroeg of laat gaan we mekaar tegenkomen : bij onze toeleveranciers. Ik volg op de voet wat er bij Ford gebeurt. Je kan NedCar-onderdelen verzelfstandigen door een leverancier hier een magazijn te laten neerpoten maar dat werkt enkel kostenverhogend.”

Dewulf verhult intussen niet dat NedCar plannen heeft voor de creatie van een eigen leverancierssite. De plannen van Mitsubishi om de verkoop in Europa tegen het jaar 2000 te verdubbelen én de plannen van Volvo om Mitsubishi-motoren te gaan gebruiken, maken de oprichting van een motorenfabriek in Born alvast alsmaar realistischer.

In ieder geval : met de Nederlandse overheid, de eigenaar van de gronden rondom NedCar, wordt momenteel al onderhandeld over een masterplan. En met de ondernemingsraad de voorzitter is de Vlaming Jean Wouters, een ABVV’er is overeenstemming bereikt over een spoorboekje voor outsourcing.

Zegt Dewulf : “NedCar wil voort met minder mensen. Outsourcing naar leveranciers biedt een oplossing. Vooral omdat je zo ervaring “in huis” houdt. We willen leveranciers naar hier halen. Maar we toetsen dossier per dossier op zijn sociale consequenties. Deze maand nog overhandig ik de ondernemingsraad mijn hoofdorganisatieschema. Kort samengevat, luidt die : outsourcing ja, verzelfstandiging van bepaalde onderdelen ja, werk voor zo veel mogelijk mensen ja, sociale drama’s neen. Ruikt dat naar syndicalisme ? Ik noem dat realisme.”