‘België is een buitenwijk van Tokio’

Deze week opent in Antwerpen de eerste Belgische V-bar: een horecaconcept van Vascobelo. “We zijn al bekend voor bier, frieten, chocolade en wafels. Waarom kan daar geen koffie bij?”

België is een koffieland. En Antwerpen is de grootste koffiehaven ter wereld. Hier liggen vijf keer meer bonen dan in Italië”, zegt Jan De Roeck. “De voorraden waar de mensen van de Londense Futures Exchange mee traden, bevinden zich hier.” Hij kan het weten. Zijn vader Wilfried was een traderin sweep coffee: restkoffie die wordt samengeveegd en gezuiverd. Hijzelf verdiende zijn strepen als investmentbanker bij ABN Amro in Londen en Amsterdam. Hij stond mee aan de wieg van Euronext en was een tijdlang strategisch adviseur voor overnames en fusies.

Dankzij zijn expertise in financiële-dataverkeer kon hij mee MarketXS oprichten: een servicedienst voor financiële data, gericht op banken, bedrijven en verzekeringsmaatschappijen. Later werd hij er ook CEO van. Uiteindelijk verkocht De Roeck het bedrijf aan marktleider Markit en stapte hij uit de financiële zakenwereld. Na jarenlange omzwer- vingen langs New York, Amsterdam en Londen vestigde hij zich, samen met zijn vrouw en kinderen, in Antwerpen.

Stap voor stap

De Roecks plan was om vanuit Antwerpen te investeren in start-ups en groeibedrijfjes. Maar voor zijn eerste investering zocht hij het niet te ver: Vascobelo, het koffiebedrijf van zijn broer Mark. “Hij had al zeventien jaar dezelfde trouwe klanten en dezelfde omzet. Groeien stond niet in zijn scenario. Ik begon hem stap voor stap raad en advies te geven. Het laatste wat ik wilde, was ruzie met mijn broer”, aldus De Roeck.

“Weet je, België is bezaaid met kleine koffiebranderijtjes, het grootste aantal per inwoner ter wereld. En al die branders verkopen hun merkje onder de kerktoren. Weinigen lonken naar het buitenland met hun kleine productie.” Met zijn internationale ervaring in het zakenleven was het buitenland vanzelfsprekend voor De Roeck. Dus rolde hij, in samenspraak met zijn broer, een internationaal plan uit voor Vascobelo. Dat bedrijfje heette overigens aanvankelijk Vascobel, maar tijdens de Illy-hype veranderde Mark De Roeck de naam in iets wat Italiaanser klonk.

René Magritte

De Roeck verzamelde drie jaar geleden enkele bevriende Belgische ondernemers: kennissen uit zijn zakencarrière die mee hun schouders onder het Vascobelo-project wilden zetten. “Het zijn allemaal mensen die van kwaliteit houden. We willen van ons merk een kasteel maken, dat er mooi uitziet en lang kan blijven bestaan”, zegt De Roeck. Samen met zijn Spaanse vrouw Isabel Miquel Arques herdacht hij de hele merkidentiteit. Ze trokken daarbij resoluut de Belgische kaart: een tikje eigenzinnig en surrealistisch, maar kwaliteitsvol. “Aan elke koffiezak hangt een klein Belgisch vlagje. In ons logo is een René Magritte-achtige bolhoed verwerkt. De koffie zit in een dubbelwandige aluminium verpakking met een ventiel dat enkel verbrandingsgassen lost. De bonen zijn vacuüm gemalen en verpakt, zodat ze geen smaak verliezen.”

“Een onopvallend detail in het logo is het cijfer 92. Onze koffie smaakt het best als je hem maakt met water van 92 graden. Barista’s weten dat de temperatuur essentieel is voor de smaak. Daarom geven we bij Vascobelo ook trainingen voor barpersoneel. De smaak van de koffie wordt bepaald door de bonen, maar ook door de maling, de machine en de druk. Kwaliteit staat echt boven alles voor ons. Onze bonen worden met de hand geplukt op de plantages. De blend die we maken, bestaat uit vijf verschillende bonen, die in België worden geroosterd volgens een geheim procedé dat perfect getimed is. Dus niet zoals de industriële branderijen, die in vijf minuten tijd alles kapot roosteren. Ook de slechte bonen en de takken van de planten.”

Morsen toegestaan

De Roeck en zijn team bedachten ook een concept voor een café, de V-bar. In Antwerpen opent de eerste op 13 februari aan de Suikerrui. Een V-vormige bar primeert in het interieur van het café-restaurant, dat authenticiteit en belgitude moet uitstralen. “We kiezen voor verweerd hout, lederen zetels met patina, stijlvolle menukaarten met fijne details. De V-bar mag geen plek voor koffiesnobs worden, gewoon een plaats waar je lekkere zaken kunt proeven, van 8 uur ‘s morgens tot 10 uur ‘s avonds. Naast koffie hebben we goede wijnen, en belegde broodjes of bordjes met lekkere charcuterie. Goede ingrediënten, goed brood, goede koffie: dat is onze baseline. We serveren in de V-bars vooral hapjes om te delen. De ongedwongen sfeer primeert. Dus morsen is toegestaan.”

Later dit jaar volgen er nog V-bars in Eindhoven en in Amsterdam, meer bepaald in Scheltema, de grootste en mooiste boekhandel van de stad, die na het faillissement werd overgenomen door Novamedia. De V-bar van Vascobelo wordt de nieuwe koffieshop in de oer-Hollandse Amsterdamse boekhandel. In Londen is er al een koffiehuis, Boundary, waar koffie van Vascobelo wordt geserveerd. Op termijn moet ook dat een volwaardige V-bar worden. “De gesprekken met de Rezidor Hotel Group, om in hun hotels V-bars te openen, zijn al vergevorderd”, zegt De Roeck. “We kunnen op termijn wereldwijd een franchiseketen van V-bars uitrollen.”

Japanse moeders

Voor De Roeck was het nooit de bedoeling om Vascobelo enkel aan Belgische klanten te serveren. “In België zijn we niet speciaal, in het buitenland zijn we exotisch. Op wereldschaal is België maar een miniprovincie, zeg maar een buitenwijk van Tokio. Ik wil out of the box denken, op internationale schaal”, zegt hij. Vandaar dat een van zijn stappen was naar Japan te gaan. Dat is de meest high-endkoffiemarkt ter wereld.

Intussen is Vascobelo er te koop in premiumwarenhuizen. “Luxekoffie is daar hot. We vonden er een invoerder die onze gedecafeïneerde koffies fantastisch vindt, omdat er bij ons geen chemicaliën aan te pas komen. Hij zette ons merk in de markt voor zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven”, aldus De Roeck. “In Japan is België een kwaliteitslabel. We zijn zeldzaam in de wereld: maar weinig mensen kunnen zeggen dat ze Belg zijn. “We zijn al bekend voor bier, frieten, chocolade en wafels. Waarom kan daar geen koffie bij?”

www.vascobelo.be

THIJS DEMEULEMEESTER, FOTOGRAFIE THOMAS DE BOEVER

“We zijn zeldzaam in de wereld: maar weinig mensen kunnen zeggen dat ze Belg zijn”